Yuriorkis Gamboa
 | |||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 23 grudnia 1981 Guantánamo | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obywatelstwo | Kuba | ||||||||||||||||||
| Styl walki | praworęczny | ||||||||||||||||||
| Kategoria wagowa | piórkowa | ||||||||||||||||||
| Bilans walk zawodowych[a] | |||||||||||||||||||
| Liczba walk | 34 | ||||||||||||||||||
| Zwycięstwa | 30 | ||||||||||||||||||
| Przez nokauty | 19 | ||||||||||||||||||
| Porażki | 4 | ||||||||||||||||||
| Remisy | 0 | ||||||||||||||||||
| Nieodbyte | 0 | ||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Yuriorkis Gamboa Toledano (ur. 23 grudnia 1981 w Guantánamo) – kubański bokser, były zawodowy mistrz świata organizacji WBA w kategorii piórkowej (do 126 funtów), złoty medalista z igrzysk olimpijskich w Atenach.
Kariera amatorska
Jest czterokrotnym mistrzem Kuby. w 2003 roku zdobył złoty medal na igrzyskach panamerykańskich w Santo Domingo. W 2004 roku zdobył złoty medal na igrzyskach olimpijskich w Atenach w kategorii muszej, w finale pokonując Jérôme'a Thomasa. Rok później wywalczył brązowy medal na mistrzostwach świata w Mianyang w kategorii piórkowej. W 2006 roku zajął trzecie miejsce na igrzyskach Ameryki centralnej i Karaibów.
Kariera zawodowa
Władze Kuby nie chciały zgodzić się na przejście Gamboy na zawodowstwo przed 2008 rokiem, ponieważ miał on wystąpić na igrzyskach olimpijskich w Pekinie. Dlatego też w grudniu 2006 roku, podczas obozu treningowego w Wenezueli, razem z Odlanierem Solísem i Yanem Barthelemí Gamboa uciekł do Kolumbii, a następnie do Niemiec[1].
Pierwszą zawodową walkę stoczył w kwietniu 2007 roku w Hamburgu, pokonując na punkty w cztero-rundowym pojedynku Aleksana Manweljana, który w trzeciej rundzie był liczony. Niecałe dwa miesiące później pokonał w Turcji przez techniczny nokaut w czwartej rundzie Araika Sachbazjana. W okresie następnych czterech miesięcy stoczył w Niemczech kolejne cztery zwycięskie pojedynki, po czym 30 października 2007 roku zadebiutował w Stanach Zjednoczonych, pokonując przez techniczny nokaut w ostatniej, szóstej rundzie Adailtona De Jesusa. Obaj bokserzy leżeli w tym pojedynku na deskach: De Jesus w pierwszej rundzie, a Gamboa w czwartej. Był to pierwszy nokdaun w karierze Kubańczyka[1].
5 stycznia 2008 roku pokonał przez techniczny nokaut już w pierwszej rundzie Gilberto Luque (Meksykanin w tym czasie trzykrotnie leżał na deskach)[2]. Kolejny pojedynek, z Johnnie Edwardsem, również zakończył w pierwszej rundzie[3]. 17 maja 2008 roku pokonał na punkty Darlinga Jimeneza, mimo że w czwartej rundzie leżał na deskach[4]. Dwa miesiące później w pojedynku z Alem Seegerem po raz kolejny zdołał zakończyć walkę w pierwszej rundzie[5]. W ostatniej walce w 2008 roku znokautował w drugiej rundzie niepokonanego wcześniej Marcosa Ramireza, choć sam w tym pojedynku kolejny raz leżał na deskach[6].
Rok 2009 rozpoczął od zwycięstwa przez techniczny nokaut w ostatniej, dziesiątej rundzie nad Rogerem Gonzalezem. Była to jednak kolejna walka, w której Gamboa był liczony[7]. W lutym w pierwszej rundzie znokautował Waltera Estradę[8].
17 kwietnia 2009 roku zmierzył się z Jose Rojasem, a stawką pojedynku był tytuł tymczasowego mistrza świata federacji WBA w kategorii piórkowej. Gamboa pokonał rywala przez techniczny nokaut w dziesiątej rundzie, a do czasu przerwania walki prowadził zdecydowanie na punkty u wszystkich sędziów[9]. W niedługim czasie został ogłoszony pełnoprawnym mistrzem świata organizacji WBA. W pierwszej obronie swojego tytułu pokonał przez techniczny nokaut w czwartej rundzie Whybera Garcię[10].
W pierwszej walce w 2010 roku pokonał już w drugiej rundzie Rogersa Mtagwę[11].
Przypisy
- ↑ a b Jake Donovan: New School Pick of the Week: Yuriorkis Gamboa (ang.). BoxingScene.com. [dostęp 2010-02-14].
- ↑ Dan Rafael: Scorecard: Clash of styles meant lots of fireworks in Atlantic City (ang.). ESPN.com, 07.01.2008. [dostęp 2010-02-14].
- ↑ Boxing Encyclopedia (ang.). [dostęp 2010-02-14].
- ↑ Frank Gonzalez Jr.: Favorites All Win On HBO’s Triple Header (ang.). EastSideBoxing.com, 18.05.2008. [dostęp 2010-02-14].
- ↑ “El Ciclon” Gamboa blows away Al Seeger (ang.). EastSideBoxing.com, 19.07.2008. [dostęp 2010-02-14].
- ↑ Mark Vester: Yuriorkis Gamboa Dropped, Knocks Out Ramirez in Two (ang.). BoxingScene.com, 04.10.2008. [dostęp 2010-02-14].
- ↑ Gamboa stops Gonzalez late! (ang.). Fightnews.com, 09.01.2009. [dostęp 2010-02-14].
- ↑ Jason Kotar: Full Report: Prescott-Toledo! (ang.). Fightnews.com, 24.02.2009. [dostęp 2010-02-14].
- ↑ Gamboa claims WBA featherweight belt (ang.). ESPN.com, 18.04.2009. [dostęp 2010-02-14].
- ↑ Matt Richardson, Mariano A. Agmi, Alex Dombroff: Juanma survives Mtagwa; Gamboa, Solis win impressively (ang.). Fightnews.com, 10.10.2009. [dostęp 2010-02-14].
- ↑ Graham Houston: Juan Manuel Lopez TKO7 Steven Luevano; Yuriorkis Gamboa KO2 Rogers Mtagwa (ang.). Fightwriter.com. [dostęp 2010-02-14].
Linki zewnętrzne
1904: 47,6 kg, 1920–1936: 50,8 kg, 1948–1964: 51 kg, 1968–2008: 48–51 kg, 2012: 49–52 kg
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
Flag of Hungary from 6 November 1915 to 29 November 1918 and from August 1919 until mid/late 1946.
.svg)
.svg)
Autor: Scroch, Licencja: CC BY-SA 3.0
Flag of Bulgaria (1971-1990). Flag of Bulgaria with Bulgarian coat from 1971.
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
