Yves Nat
Yves Nat, 1914 | |
Data i miejsce urodzenia | 29 grudnia 1890 Béziers |
---|---|
Pochodzenie | francuskie |
Data i miejsce śmierci | 31 sierpnia 1956 Paryż |
Instrumenty | fortepian |
Gatunki | muzyka poważna |
Zawód | pianista, kompozytor |
Yves Nat (ur. 29 grudnia 1890 w Béziers, zm. 31 sierpnia 1956 w Paryżu[1]) – francuski pianista i kompozytor.
Życiorys
W dzieciństwie uczył się solfeżu, harmonii i gry na fortepianie[1]. W wieku 7 lat dał swój pierwszy recital jako pianista[1], mając 10 lat dyrygował wykonaniem napisanej przez siebie Fantazji na orkiestrę[1][2]. Był uczniem Louisa Diémera w Konserwatorium Paryskim, studia ukończył w 1907 roku z I nagrodą w klasie fortepianu[1][2]. W latach 1909–1934 odbył liczne podróże koncertowe, grał w krajach europejskich, ZSRR i Stanach Zjednoczonych[1][2]. Zasłynął jako interpretator dzieł Beethovena i Schumanna, jako kameralista występował wspólnie z Jacques’em Thibaudem, George’em Enescu i Eugène’em Ysaÿem[1][2]. W 1934 roku objął posadę profesora fortepianu w Konserwatorium Paryskim, zaprzestając występów[1][2]. Powrócił do koncertowania w 1952 roku[1]. Dokonał nagrań płytowych dla wytwórni Columbia Records i HMV[1].
Skomponował m.in. fresk symfoniczny L’Enfer na chór i orkiestrę (1942), Concerto pour piano (1952), Chansons à Païney na głos i fortepian (1921), a także liczne utwory fortepianowe, m.in. Préludes (1921), Sonatine (1921), Pour un petit Moujik (1921), Clown (1922)[1]. Do jego uczniów należeli Yuri Boukoff, Jörg Demus, Jacques Loussier, Jean-Bernard Pommier, Pierre Sancan i Robert Veyron-Lacroix[1].
Przypisy
Media użyte na tej stronie
French pianist and composer Yves Nat in 1913-1914.