Yvette Mimieux

Yvette Mimieux

Yvette Mimieux (c. 1975)
Imię i nazwisko	Yvette Carmen Mimieux
Data i miejsce urodzenia	8 stycznia 1942 Los Angeles
Data i miejsce śmierci	17 stycznia 2022 Los Angeles
Zawód	aktorka, scenarzystka, producentka telewizyjna
Współmałżonek	Evan Harland Engber (1959; rozwód) Stanley Donen (1972–1985; rozwód) Howard Ruby (1986–2022; jej śmierć)
Lata aktywności	1956–1992

Yvette Carmen Mimieux (ur. 8 stycznia 1942 w Los Angeles, zm. 17 stycznia 2022 tamże^[1]) – amerykańska aktorka, scenarzystka i producentka telewizyjna. Była także antropologiem i przedsiębiorcą, szczególnie w branży nieruchomości^[2].

Była trzykrotnie nominowana do nagrody Złotego Globu^[3].

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Los Angeles^[4] w Kalifornii jako córka Marii (z domu Montemayor) i René Mimieux^[5]. Jej matka była Meksykanką, a ojciec był pochodzenia francuskiego^[6]. Miała siostrę Glorię i brata Edouardo. Uczęszczała do Hollywood High School^[7].

Kariera

Miała zaledwie 15 lat, gdy agent talentów Jim Byron zauważył ją ze swojego helikoptera, gdy spacerowała konno po Hollywood Hills; wylądował i dał jej swoją wizytówkę^[5]. Do aktorstwa namówił ją hollywoodzki publicysta, wzięła udział w przesłuchaniu do małej roli w dramacie muzycznym Więzienny rock (1957)^[5]. Debiutowała na ekranie w dramacie Jeana Negulesco Pewien uśmiech (A Certain Smile, 1958) z Rossano Brazzi. W filmowej wersji powieści H.G. Wellsa z 1895 r. Wehikuł czasu (1960) w reż. George’a Pala z Rodem Taylorem w roli głównej zagrała Weenę. Wkrótce podpisała z długoterminową umowę z MGM. Za rolę Lorindy Nibley w melodramacie kryminalnym Platinum High School (1960) zdobyła nominację do Złotego Globu jako nowa gwiazda roku^[8]. W dobrze ocenionym przez krytykę melodramacie Light in the Piazza (1962) z Olivią de Havilland i Georgem Hamiltonem zagrała niepełnosprawną umysłowo Clarę Johnson. Kolejną nominację do Złotego Globu dla „najlepszej aktorki w serialu telewizyjnym”^[9] otrzymała za postać surferki cierpiącej na epilepsję Pat Holmes w odcinku serialu Doktor Kildare – pt. Tygrys, tygrys (1964) z Richardem Chamberlainem. Rola Vanessy Smith w serialu Najbardziej zabójcza gra (The Most Deadly Game, 1970–1971) przyniosła jej trzecią nominację do Złotego Globu. W telewizyjnym dramacie biograficznym ABC Legenda Valentino (The Legend of Valentino, 1975) w reż. Melville’a Shavelsona z Franco Nero jako Rudolph Valentino wystąpiła jako scenografka Natacha Rambova. Była autorką scenariusza dramatu Obłędna miłość (Obsessive Love, 1984), gdzie zagrała główną rolę Lindy Foster u boku Simona MacCorkindale’a.

Była na okładkach magazynów takich jak „TV Guide”, „Ciné Télé Revue”, „Bravo” i „Life”^[10].

Życie prywatne

19 grudnia 1959 wyszła za mąż za Evana Harlanda Engbera, ale utrzymywała to małżeństwo w tajemnicy przez prawie dwa lata^[11]. 4 listopada 1972 poślubiła reżysera filmowego Stanleya Donena, 13 stycznia 1985 doszło do rozwodu^[11]. 20 grudnia 1986 wyszła za mąż za Howarda F. Ruby^[11], emerytowanego prezesa i współzałożyciela Oakwood Worldwide.

Pod koniec życia zajęła się malarstwem i prowadziła osobistą stronę internetową do ekspozycji swoich prac.

Zmarła 18 stycznia 2022 w swoim domu w Los Angeles w wieku 80 lat^[12].

Wybrana filmografia

Filmy

• 1958: Pewien uśmiech (A Certain Smile)
• 1960: Wehikuł czasu jako Weena
• 1962: Czterech jeźdźców Apokalipsy jako Chi Chi Desnoyers
• 1962: Wspaniały świat braci Grimm jako księżniczka
• 1972: Terror w przestworzach jako Angela Thacher
• 1977: Czarna dziura jako dr Kate McCrae

Seriale

• 1954: One Step Beyond jako Nonnie Regan
• 1964: Doktor Kildare jako Pat Holmes
• 1984: Statek miłości jako Leni Martek

Przypisy

Bibliografia

• Yvette Mimieux w bazie IMDb (ang.)
• Yvette Mimieux w bazie Filmweb
• Yvette Mimieux w bazie Notable Names Database (ang.)
• Yvette Mimieux w bazie Discogs.com (ang.)