Yvonne Saunders

Yvonne Saunders
Data i miejsce urodzenia9 października 1951
Jamajka
Wzrost165 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Jamajka
Igrzyska panamerykańskie
brązCali 1971bieg na 400 m
brązCali 1971sztafeta 4 × 400 m
Mistrzostwa Ameryki Środkowej i Karaibów
srebroKingston 1971sztafeta 4 × 400 m
brązKingston 1971bieg na 400 m
brązKingston 1971skok w dal
Reprezentacja  Kanada
Igrzyska Brytyjskiej Wspólnoty Narodów
złotoChristchurch 1974lekkoatletyka
(bieg na 400 m)
brązChristchurch 1974lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 400 m)

Yvonne Saunders, po mężu Mondesire (ur. 9 października 1951 na Jamajce[1]) – jamajska, a następnie kanadyjska lekkoatletka, sprinterka i biegaczka średniodystansowa, mistrzyni igrzysk Brytyjskiej Wspólnoty Narodów, dwukrotna olimpijka.

Kariera sportowa

Urodziła się na Jamajce, lecz wychowała w Wielkiej Brytanii. Od 1970 mieszkała w Kanadzie. Początkowo reprezentowała kraj swego urodzenia, a od 1973 Kanadę.

Jako reprezentantka Jamajki wzięła udział w igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1970 w Edynburgu, gdzie zajęła 5. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów i 8. miejsce w pięcioboju[2]. Zdobyła trzy medale na mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1971 w Kingston: srebrny w sztafecie 4 × 400 metrów oraz brązowe w biegu na 400 metrów i w skoku w dal[3].

Wywalczyła dwa brązowe medale na igrzyskach panamerykańskich w 1971 w Cali w biegu na 400 metrów (za swą koleżanką z reprezentacji Jamajki Marilyn Neufville i Carmen Trustée z Kuby) oraz w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Beverley Franklin, Ruth Williams, Saunders i Neufville). Zajęła również 5. miejsce w skoku w dal, a sztafeta 4 × 100 metrów została zdyskwalifikowana[4]. Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium odpadła w półfinale biegu na 400 metrów i eliminacjach sztafety 4 × 400 metrów[1].

Już jako reprezentantka Kanady zwyciężyła w biegu na 400 metrów (przed Veroną Bernard z Anglii i Charlane Rendiną z Australii) oraz zdobyła brązowy medal w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Brenda Walsh, Margaret MacGowan, Maureen Crowley i Saunders) na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1974 w Christchurch[5]. Zajęła 8. w sztafecie 4 × 400 metrów oraz odpadła w eliminacjach biegu na 800 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu[1]. Zwyciężyła w biegu na 800 metrów na zawodach Liberty Bell Classic w 1980 w Filadelfii, zorganizowanych dla lekkoatletów z państw bojkotujących igrzyska olimpijskie w 1980 w Moskwie[6].

Saunders była mistrzynią Kanady w biegu na 400 metrów w 1970 i 1973 oraz w skoku w dal w 1970, a także wicemistrzynią w pięcioboju w 1969 oraz w biegu na 800 metrów w 1973 i 1980[7]. Trzykrotnie poprawiała rekord Kanady w biegu na 400 metrów do czasu 51,67 s, uzyskanego 26 stycznia 1974 w Christchurch, raz była rekordzistką w biegu na 800 metrów (czas 2:00,1 uzyskany 3 lipca 1975 w Oslo) i trzy razy w sztafecie 4 × 400 metrów (do wyniku 3:28,81 osiągniętego 30 lipca 1976 w Montrealu [8].

Przypisy

  1. a b c Yvonne Saunders, olympedia.org [dostęp 2021-01-24] (ang.).
  2. Yvonne Saunders, thecgf.com [dostęp 2021-01-24] (ang.).
  3. Central American and Caribbean Championships (Women), GBRAthletics [dostęp 2021-01-24] (ang.).
  4. Pan-American Games, Cali, Colombia 1971, atfs.org, s. 19–21 [dostęp 2021-01-24] (ang.).
  5. Yvonne Saunders, thecgf.com [dostęp 2021-01-24] (ang.).
  6. Olympic Boycott Games, GBRAthletics [dostęp 2021-01-24] (ang.).
  7. CANADIAN CHAMPIONSHIPS MEDALLISTS / MÉDAILLÉS DES CHAMPIONNATS CANADIENS 1900-2015 WOMEN/ FEMME, Athletics Canada [dostęp 2021-01-24] (ang. • fr.).
  8. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 228, 235 i 370. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.)

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Athletics pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of Jamaica.svg
Flag of Jamaica. “The sunshine, the land is green, and the people are strong and bold” is the symbolism of the colours of the flag. GOLD represents the natural wealth and beauty of sunlight; GREEN represents hope and agricultural resources; BLACK represents the strength and creativity of the people. The original symbolism, however, was "Hardships there are, but the land is green, and the sun shineth", where BLACK represented the hardships being faced.