Ząbki (architektura)
Ząbki (architektura)
- (denticuli) – motyw ornamentalny w kształcie pasa złożonego z wystających, prostopadłościennych elementów. Stosowany na spodzie gzymsu w porządku jońskim, korynckim, toskańskim. W ornamentyce nowożytnej przejęty od renesansu[1]. Czasem występował poza belkowaniem. Wykonywany był w drewnie, kamieniu, stiuku, naśladowany też w malarstwie iluzjonistycznym[2],
- każdy motyw dekoracyjny w kształcie pasa złożonego z detali zbliżonych kształtem do zębów,
- elementy grzebieni w attykach, blankach wieńczących budowlę.
Przypisy
- ↑ Klemens Krajewski: Mała encyklopedia architektury i wnętrz. Wrocław: Ossolineum, 1974, s. 218.
- ↑ Stefan Kozakiewicz: Słownik terminologiczny Sztuk Pięknych. Warszawa: PWN SA, 2002, s. 450. ISBN 978-83-01-12365-9.