Zębata Szczerbina

	Zębata Szczerbina
	Zębata Szczerbina
	; Zębata Szczerbina wśród podpisanych obiektów
Państwo	Słowacja
Pasmo	Tatry, Karpaty
Sąsiednie szczyty	Durna Turniczka, Zębata Turnia
	Położenie na mapie Tatr Zębata Szczerbina
	49°11′46,8″N 20°12′32,1″E/49,196333 20,208917

Zębata Szczerbina (słow. Zubatá štrbina, niem. Franzscharte, węg. Franzrés) – przełęcz w długiej bocznej grani Wyżniego Baraniego Zwornika w słowackiej części Tatr Wysokich. Jest drugim z pięciu siodeł na odcinku pomiędzy Durnym Szczytem a Łomnicą i oddziela od siebie Durną Turniczkę na północnym zachodzie i Zębatą Turnię na południowym wschodzie^[1].

Przełęcz jest wyłączona z ruchu turystycznego. Północno-wschodnie stoki Zębatej Szczerbiny opadają do Miedzianej Kotliny (odgałęzienia Doliny Dzikiej), natomiast południowo-zachodnie do małego żlebku, będącego odnogą Klimkowego Żlebu opadającego do Doliny Małej Zimnej Wody. Najdogodniejsze drogi dla taterników prowadzą na przełęcz trawersem od Klimkowej Przełęczy, od Wyżniej Pośledniej Przełączki i wspomnianym żlebkiem z Doliny Pięciu Stawów Spiskich. Wejście z Doliny Dzikiej jest trudniejsze^[1].

Pierwsze wejścia:

letnie – Beatrice Tomasson, przewodnicy Johann Breuer junior i Johann Strompf, 22 lipca 1899 r.,
zimowe – Stanisław Krystyn Zaremba, 7 kwietnia 1930 r.^[1]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXI. Klimkowa Przełęcz – Łomnicka Grań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1977, s. 33–34.