Złodziej z Bagdadu (film 1961)

Złodziej z Bagdadu
Il Ladro di Bagdad
Gatunek

fantasy
przygodowy

Rok produkcji

1961

Data premiery

23 marca 1961

Kraj produkcji

Włochy
Francja
Stany Zjednoczone

Język

włoski

Czas trwania

90 min

Reżyseria

Arthur Lubin
Bruno Vailati

Scenariusz

Augusto Frassinetti
Filippo Sanjust
Bruno Vailati

Główne role

Steve Reeves
Giorgia Moll
Arturo Dominici
Georges Chamarat
Daniele Vargas
Antonio Battistella
Fanfulla

Muzyka

Carlo Rustichelli

Zdjęcia

Tonino Delli Colli

Scenografia

Flavio Mogherini
Massimo Tavazzi

Kostiumy

Georges K. Benda

Montaż

Gene Ruggiero

Produkcja

Mario Basili
Mario Di Biase
Bruno Vailati
Joseph E. Levine

Wytwórnia

Titanus
Lux Compagnie Cinématographique de France

Dystrybucja

Titanus (Włochy)
Lux Compagnie Cinématographique de France (Francja)
Metro-Goldwyn-Mayer

Strona internetowa

Złodziej z Bagdadu (tyt. oryg. wł. Il Ladro di Bagdad) – włosko-francusko-amerykański film z 1961 roku w reżyserii Arthura Lubina oraz Brunona Vailati[1]. Remake filmu z 1924 roku.

Fabuła

W czasach nowożytnych miastem Bagdad rządzi sułtan Ali Bajazeth, ale w rzeczywistości jest kontrolowany przez wielkiego wezyra Gamala. Biedni mieszkańcy Bagdadu są wspomagani przez ulicznego złodzieja Karima , którego chce dopaść Gamal. W trakcie jednej z kradzieży ogłoszony jest przyjazd Osmana, księcia Mosulu proszącego o rękę córkę sułtana – Aminę. Karim chcąc zdobyć klejnoty możnych porywa Osmana i podszywa się pod niego. Wkrótce oszustwo wychodzi na jaw i sułtańska straż szuka Karima, który ucieka przy pomocą tajemniczego czarodzieja[2].

Karim w trakcie ucieczki dostrzega Aminę ze służkami, która zakochała się w fałszywym Osmanie i oddaje jej skradziony sułtański pierścień. Wbrew jej woli sułtan zaręcza ją z prawdziwym Osmanem i czyni swym następcą. Amina znieważa Osmana stwierdzeniem, że nie umiał obronić się przed pospolitym złodziejem i tym samym sojusz bagdadzko-mosulski nie ma szans. Na boku Gamal proponuje współpracę z Osmanem w zdobyciu sułtańskiego tronu. W tajemnicy Amina spotyka się z Karimem. Jednej nocy Karim zostaje schwytany wśród ludzi niepłacących podatków i wraz z nimi zesłany na ciężkie roboty[2].

Gamal wręcza Osmanowi miłosny napój, który w przypadku podania go już zakochanej osobie działa jak trucizna. Podają go Aminie bez wiedzy, że kocha się w Karimie. Zapada ona na chorobę i czarodziej, wcześniej pomagający Karimowi, stwierdza, że wyleczy ją jedynie niebieska róża znajdująca się za legendarnymi Siedmioma Drzwiami na Wschodzie. Sułtan oświadcza, że ten przyniesie niebieską różę zostanie mężem Aminy i nowym sułtanem. Dowiedziawszy o tym Karim wymyka się strażnikom i chce dołączyć do oficjalnych poszukiwaczy niebieskiej róży mimo sprzeciwu Osmana i Gamala. Musi znów posiłkować się ucieczką[2].

Karim na skradzionym koniu dociera do karawany poszukiwaczy niebieskiej róży. Tam Osman niszczy innym bukłaki z wodą i wyrusza wcześniej. Karim oddaje konkurentom swój bukłak, czym zaskarbia ich szacunek. Docierają do pierwszych z siedmiu drzwi w formie skalnej formacji, za którą znajduje się las. Nocą drzewa ożywiają i atakują poszukiwaczy. Większość z nich ucieka, a Karim po potyczce odkrywa Drugie Drzwi będące tunelem prowadzącym do równiny siarkowych gejzerów, które wybuchają ogniem. Karim uświadamia sobie, że to iluzja i używa skały, aby się przez nią przebić, znajdując Trzecie Drzwi[2].

Znajduje się w krainie, gdzie Czwarte Drzwi prowadzą do pałacu pięknej Kadigii. Ukazuje mu ona widok, jak Osman przybywa z fałszywą niebieską różą. Oszustwo zostaje ujawnione, co Osman tłumaczy winą czarnej magii. Karim zgadza się zostać na noc u Kadigii, lecz odkrywa swych konkurentów zaklętych w posągi. Podczas wieczerzy podmienia kielichy i to Kadigia zmienia się w posąg. Karim dociera do morza znajdując Piąte Drzwi. Prowadzą do mostu strzeżonego przez niewidzialnego strażnika. Po jego pokonaniu Karim znajduje w ruinach zamku za Szóstymi Drzwiami skrzydlatego konia strzeżonego przez ludzi w czerni. Dolatuje na nim do podniebnego pałacu. Są to ostatnie z Siedmiu Drzwi, a niebieska róża umieszczona jest w szklanej komnacie[2].

Karim jednoczy się z czarodziejem, który wręcza mu magiczny klejnot. Dojeżdża do Bagdadu zaatakowany przez armię Osmana, który bierze za zakładnika Aminę. Magiczny klejnot wyczarowuje wielką armię, które pokonuje tą Osmana, który przegrywa w pojedynku z Karimem. Niestety niebieska róża ulega zniszczeniu. Jednak uczucie Karima i Aminy wyczarowuje nową. Sułtan wita Karima jako swojego zięcia i następcę. Karim dostrzega popiersie czarodzieja, ale sułtan mówi mu, że popiersie przedstawia jego zmarłego wuja, wielkiego sułtana Achima I[2].

Obsada

  • Steve Reeves – Karim
  • Giuseppe Rinaldi – Karim (głos)
  • Giorgia Moll – księżniczka Amina
  • Maria Pia Di Meo – księżniczka Amina (głos)
  • Arturo Dominici – książę Osman
  • Georges Chamarat – czarodziej / sułtan Akim I
  • Gino Baghetti – czarodziej / sułtan Akim I (głos)
  • Daniele Vargas – wielki wezyr Gamal
  • Ferruccio Amendola – wielki wezyr Gamal (głos)
  • Antonio Battistella – sułtan Ali Bajazeth
  • Giorgio Capecchi – sułtan Ali Bajazeth (głos)
  • Fanfulla – Abdul
  • Giancarlo Zarfati – Farid
  • Gina Mascetti – Aisha
  • Wanda Tettoni – Aisha (głos)
  • Mohammed Agrebi – wspólnik Karima
  • Glauco Onorato – wspólnik Karima (głos)
  • Anthony Radecki – Hassan
  • Emilio Cigoli – Hassan (głos)
  • Edy Vessel – Kadigia
  • Rosetta Calavetta – Kadigia (głos)
  • Chignone – strażnik mostu
  • Fortunato Arena – kapitan straży
  • Bruno Persa – kapitan straży (głos)
  • Anita Todesco – służebnica
  • Mario Passante – medyk
  • Gian Paolo Rosmino – szambelan
  • Amilcare Pettinelli – szambelan (głos)
  • Ignazio Dolce – pretendent do ręki Aminy #1
  • Pino Locchi – pretendent do ręki Aminy #1 (głos)
  • Franco Cobianchi – pretendent do ręki Aminy #2
  • Manlio Busoni – pretendent do ręki Aminy #2 (głos)
  • Edoardo Bergamo – pretendent do ręki Aminy #3
  • Frazier Rippy – pretendent do ręki Aminy #4

Przypisy

  1. Howard Hughes: Cinema Italiano - The Complete Guide From Classics To Cult. Nowy Jork / Londyn: I.B.Tauris, 2011, s. 36. ISBN 978-1-84885-608-0. (ang.).
  2. a b c d e f Arthur Lubin, Złodziej z Bagdadu, Titanus.

Linki zewnętrzne