Złota Czuba

Złota Czuba

Zlatý hrb

Złote Wrótka wśród opisanych obiektów
Państwo	Słowacja
Pasmo	Tatry, Karpaty
Wysokość	2111 m n.p.m.
Położenie na mapie Tatr Złota Czuba
49°12′09,5″N 20°13′40,5″E/49,202639 20,227917

Złota Czuba (słow. Zlatý hrb^[1]) – wzniesienie położone na wysokości 2111 m w północno-wschodniej grani Małego Kieżmarskiego Szczytu w słowackiej części Tatr Wysokich, opadającej w kierunku Rakuskiej Przełęczy. Na południowym zachodzie graniczy z Kieżmarską Kopą, od której oddzielają ją Złote Wrótka, natomiast na północnym wschodzie Rakuska Przełęcz odgranicza ją od Rakuskiej Kopy – najbliższej kulminacji w Rakuskiej Grani. Złota Czuba znajduje się tuż powyżej siodła Złotych Wrótek i jest mało wybitna^[2].

Na północny wschód opada ze Złotej Czuby w kierunku Doliny Zielonej Kieżmarskiej wybitna, długa grzęda, oddzielona od ścian Kieżmarskiej Kopy żlebem opadającym spod Złotych Wrótek. Na drugą stronę grani do Świstówki Huncowskiej – górnego piętra Doliny Huncowskiej – z wzniesienia spada piarżyste zbocze. Od południa szczyt prezentuje się mało okazale, od północy wyraźnie wyróżnia się jego grzęda^[2].

Na Złotą Czubę nie prowadzą żadne szlaki turystyczne. Najdogodniejsza droga dla taterników wiedzie na nią granią od Rakuskiej Przełęczy, łatwe jest też dojście od Złotych Wrótek^[2].

Pierwsze wejścia na szczyt miały miejsce przy przechodzeniu północno-wschodniej grani Małego Kieżmarskiego Szczytu^[2].

Nazwy Złotej Czuby i innych okolicznych obiektów wiążą się z poszukiwaniem złota w Miedzianych Ławkach przez rodzinę Fabri z Kieżmarku^[1].

Przypisy