Złotogłów

Jedwabny welwet, XVI wiek

Złotogłów – rodzaj bogatej tkaniny z nici złotych lub srebrnych (srebrogłów).

Do połowy XVII wieku złotogłów sprowadzano z krajów znajdujących się pod panowaniem tureckim i perskim. Służył do wyrobu ciężkich, sztywnych szat kobiecych i męskich żupanów, używanych podczas wielkich uroczystości. Ze złotogłowu wyrabiano również kościelne kapy i ornaty, a nawet dekorowano nimi wnętrza.

W XVI wieku był uważany za tkaninę królewską. Ciało Zygmunta Starego ubrano w szaty złotogłowiowe i takież trzewiki. Z biegiem czasu użycie złotogłowu powszechniało, przestał być atrybutem godności królewskiej.

W połowie XVII wieku w miejscowości Brody manufaktura w majątku hetmana Koniecpolskiego zaczęła wyrabiać polski złotogłów. Ciągnione złoto i srebro do okręcania nitek wytwarzano we Lwowie. Organizatorem produkcji był Grek Manuel Korfiński. Produkcja trwała nieprzerwanie do połowy XVIII wieku. Produkcja złotogłowu wśród polskich sztuk tkackich odgrywa w XVII wieku dominującą rolę. Z jego produkcji rozwinęła się wytwórczość pasów kontuszowych.

W polskim złotogłowie rzadko można znaleźć drobny ornament kwiatowy, charakterystyczny dla tkanin perskich. Posiadał raczej jednolitą płaszczyznę.


Media użyte na tej stronie

Silk16.jpg
Detail of 16th century silk velvet on gold figured ground, from the Fortuny Collection