Złotowo (powiat malborski)
Artykuł | 54°1'39"N 19°13'22"E |
---|---|
- błąd | 38 m |
WD | 54°0'N, 19°16'E, 54°1'9.01"N, 19°13'1.13"E |
- błąd | 20848 m |
Odległość | 996 m |
wieś | |
Dom podcieniowy | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności | 312 |
Strefa numeracyjna | 55 |
Tablice rejestracyjne | GMB |
SIMC | 0156742 |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
54°01′39″N 19°13′22″E/54,027500 19,222778 |
Złotowo (niem. Reichenfeld) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie malborskim, w gminie Stare Pole na obszarze Żuław Elbląskich.
Historia
Wieś założono w latach 1331–1335. Lokację Złotowu nadał wielki mistrz Ludolf König von Wattzau w 1342.
Wieś królewska położona była w II połowie XVI wieku w województwie malborskim[1].
W 1776 wzmiankowane 3 nazwiska mennonitów Joanna Dicka, Heinricha Dicka, Joanna Pennera. w 1820 wieś zamieszkiwało 175 mieszkańców, w tym 5 mennonitów.
W latach 1945–1975 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego, a w latach 1975–1998 do województwa elbląskiego.
Zabytki
Według rejestru zabytków NID[2] na listę zabytków wpisany jest dom podcieniowy nr 24 (d.16), murowano-szachulcowy, k. XVIII, nr rej.: A-73 z 30.05.1957.
We wsch. części wsi, po płn. stronie drogi, dom podcieniowy, kalenicowo wzniesiony w k. XVIII w. dla Johanna Gabriela Preussa, drewniany, otynkowany, z ryglowym podcieniem od płd. wspartym na 7 słupach i fachwerkowymi szczytami, z wysokim, dwuspadowym dachem krytym holenderką; plan o szerszym trakcie płd. z wielką izbą w płd.-wsch. narożniku, czarną kuchnią w trakcie wielkiej izby i sienią w formie litery L oddzielającą pokój letni i pomieszczenia gospodarcze; elewacja szczytowa 3-osiowa, frontowa 7-osiowa, z podcieniem na 3–5 osi i wejściem pośrodku. Dom został niemal doszczętnie zniszczony w pożarze z 9 na 10 marca 2014[3].
Układ przestrzenny wsi – owalnica w osi wsch.-zach., z dwoma dużymi gospodarstwami po płn. stronie i jednym po płd. Krajobraz kulturowy wsi zanikający, w latach 80. XX wieku na 7 historycznych siedlisk na 2–3 zachowana dawna zabudowa, z 3 domów podcieniowych zachowany jeden po płn. i płd. stronie, czytelny układ rowów melioracyjnych i polderów. We wsi znajduje się kościół ryglowy na planie wydłużonego ostroboku z 1725[4].
Zobacz też
- Złotowo
- Złotów
Przypisy
- ↑ Prusy Królewskie w drugiej połowie XVI wieku : suplement. Cz. 1, Mapy, plany, Warszawa 2021, k. 1.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2021, s. 67 [dostęp 2020-04-13] .
- ↑ Powiat malborski: Pożar budynku wielorodzinnego w Złotowie. dziennikbaltycki.pl, 10 marca 2014.
- ↑ Piotr Skurzyński, Warmia, Mazury, Suwalszczyzna, Wyd. Sport i Turystyka – Muza S.A., Warszawa 2004, s. 59, ISBN 83-7200-631-8.
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Pomeranian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 54.92 N
- S: 53.40 N
- W: 16.65 E
- E: 19.75 E
Autor:
Mapa gminy Stare Pole, Polska
Autor:
Mapa powiatu malborskiego, Polska
Autor: Polimerek, Licencja: CC BY-SA 3.0
Podcieniowy dom mennonicki w Złotowie.