Złoty Puchar CONCACAF 2015
| |||
 | |||
| Dyscyplina | |||
|---|---|---|---|
| Organizator | |||
| Szczegóły turnieju | |||
| Gospodarze | |||
| Otwarcie | |||
| Zamknięcie (finał) | |||
| Liczba drużyn | 12 (z 1 konfederacji) | ||
| Liczba aren | 14 (w 14 miastach) | ||
| I miejsce | |||
| II miejsce | |||
| III miejsce | |||
| Statystyki turnieju | |||
| Liczba meczów | 26 | ||
| Liczba bramek | 62 (2,38 na mecz) | ||
| Oglądalność | 1 090 369 (41 937 na mecz) | ||
| Król strzelców |
| ||
| Najlepszy zawodnik (MVP) | |||
| Strona internetowa | |||
Złoty Puchar CONCACAF 2015 (ang. 2015 CONCACAF Gold Cup, hiszp. Copa de Oro de la Concacaf 2015) – trzynasty turniej o mistrzostwo Ameryki Północnej, Środkowej i Karaibów w piłce nożnej mężczyzn, zorganizowany na terenie Stanów Zjednoczonych i Kanady.
Miasta i stadiony
16 grudnia 2014 CONCACAF ogłosił listę trzynastu miast gospodarzy Złotego Pucharu CONCACAF – amerykańskie Atlanta, Baltimore, Boston, Charlotte, Chicago, Dallas, Houston, Kansas City, Los Angeles, Nowy Jork, Filadelfia i Phoenix oraz kanadyjskie Toronto. Wyznaczono wówczas również listę stadionów fazy grupowej turnieju i ustalono jej terminarz. Kanada po raz pierwszy w historii została gospodarzem Złotego Pucharu. Jedenaście z obiektów gościło już spotkania poprzednich edycji rozgrywek – po raz pierwszy spotkania Złotego Pucharu rozgrywano na Toyota Stadium we Frisco (Dallas) oraz BMO Field w Toronto[1].
12 marca 2015 komitet organizacyjny CONCACAF ustalił terminarz fazy pucharowej oraz przyporządkował stadiony do wszystkich spotkań turnieju. Wrócono do organizacji meczu o trzecie miejsce po raz pierwszy od dwunastu lat oraz zdecydowano rozegrać finał na obiekcie Lincoln Financial Field w Filadelfii. Każdy stadion gościł po dwa spotkania turnieju, z wyjątkiem PPL Park w Chester (Filadelfia), na którym rozegrano tylko mecz o trzecie miejsce oraz Lincoln Financial Field, gdzie została rozegrana wyłącznie finałowa konfrontacja[2].
| East Rutherford | Charlotte | Atlanta | Baltimore | Filadelfia |
|---|---|---|---|---|
| MetLife Stadium | Bank of America Stadium | Georgia Dome | M&T Bank Stadium | Lincoln Financial Field |
| Pojemność: 82 566 | Pojemność: 74 455 | Pojemność: 74 228 | Pojemność: 71 008 | Pojemność: 69 176 |
| 2 ćwierćfinały | 2 mecze grupowe | 2 półfinały | 2 ćwierćfinały | finał |
 |  |  |  | .JPG) |
| Foxborough |  | Chicago | ||
| Gillette Stadium | Soldier Field | |||
| Pojemność: 68 756 | Pojemność: 63 500 | |||
| 2 mecze grupowe | 2 mecze grupowe | |||
 |  | |||
| Glendale | Carson | |||
| University of Phoenix Stadium | StubHub Center | |||
| Pojemność: 63 400 | Pojemność: 30 510 | |||
| 2 mecze grupowe | 2 mecze grupowe | |||
 |  | |||
| Houston | Toronto | Frisco | Chester | Kansas City |
| BBVA Compass Stadium | BMO Field | Toyota Stadium | PPL Park | Sporting Park |
| Pojemność: 22 039 | Pojemność: 30 000 | Pojemność: 20 500 | Pojemność: 18 500 | Pojemność: 18 467 |
| 2 mecze grupowe | 2 mecze grupowe | 2 mecze grupowe | mecz o 3. miejsce | 2 mecze grupowe |
 |  | |||
Sędziowie
7 maja 2015 komitet sędziowski CONCACAF ogłosił listę osiemnastu sędziów z dziewięciu federacji wybranych do rozgrywek Złotego Pucharu CONCACAF. Ustalono wówczas także osiemnastoosobowy skład sędziów liniowych[3].
| Sędzia | Kraj | Rok urodzenia | Mecze |  |  |  |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Walter López |  Gwatemala | 1980 | 2 | 19 | 1 | 0 |
| Armando Castro |  Honduras | 1983 | 1 | 6 | 1 | 0 |
| Óscar Moncada | Honduras | 1977 | 2 | 9 | 0 | 0 |
| Héctor Rodríguez | Honduras | 1982 | 2 | 6 | 0 | 0 |
| David Gantar |  Kanada | 1975 | 1 | 4 | 0 | 0 |
| Henry Bejarano |  Kostaryka | 1978 | 2 | 6 | 0 | 0 |
| Ricardo Montero | Kostaryka | 1986 | 2 | 6 | 0 | 0 |
| Wálter Quesada | Kostaryka | 1970 | 1 | 0 | 0 | 0 |
| Yadel Martínez |  Kuba | 1985 | 1 | 3 | 0 | 0 |
| Roberto García |  Meksyk | 1974 | 1 | 4 | 0 | 0 |
| Fernando Guerrero | Meksyk | 1981 | 1 | 1 | 0 | 0 |
| César Ramos | Meksyk | 1983 | 2 | 3 | 0 | 0 |
| Jhon Pitti |  Panama | 1978 | 1 | 6 | 0 | 0 |
| Joel Aguilar |  Salwador | 1975 | 2 | 5 | 0 | 0 |
| Elmer Bonilla | Salwador | 1978 | 1 | 6 | 0 | 0 |
| Marlon Mejía | Salwador | 1979 | 1 | 7 | 1 | 0 |
| Mark Geiger |  Stany Zjednoczone | 1974 | 2 | 14 | 0 | 1 |
| Jair Marrufo | Stany Zjednoczone | 1977 | 1 | 6 | 0 | 0 |
| Ogółem | 26 | 111 | 3 | 1 | ||
Eliminacje do Złotego Pucharu CONCACAF
Podobnie jak w poprzednich latach, do rozgrywek Złotego Pucharu CONCACAF automatycznie zakwalifikowały się trzy reprezentacje z Ameryki Północnej i zarazem jedyni triumfatorzy w historii tego turnieju – Stany Zjednoczone, Meksyk oraz Kanada. O zakwalifikowanie się na turniej i obsadzenie dziewięciu pozostałych miejsc walczyły 33 z pozostałych 38 reprezentacji krajów zrzeszonych w strefie CONCACAF. Funkcję eliminacji w poszczególnych strefach pełniły regionalne rozgrywki – Copa Centroamericana 2014 w Ameryce Środkowej oraz Puchar Karaibów 2014 na Karaibach. Były one organizowane przez pomocnicze, regionalne konfederacje podlegające CONCACAF – odpowiednio UNCAF i CFU. Zarówno dla strefy Ameryki Środkowej, jak i dla strefy Karaibów przeznaczono po cztery miejsca na Złotym Pucharze.
Ostatniego uczestnika turnieju po raz pierwszy w historii wyłoniono poprzez dwumecz barażowy o awans pomiędzy reprezentacjami, które zajęły piąte miejsca w Copa Centroamericana i Pucharze Karaibów. Zdecydowano tym samym na zmianę dotychczasowego formatu, w ramach którego Ameryka Środkowa posiadała pięciu przedstawicieli na Złotym Pucharze, zaś Karaiby tylko czterech – wskutek zabrania jednego miejsca Ameryce Środkowej i przekwalifikowaniu go na neutralne równouprawniono tym samym w eliminacjach obydwie strefy.
Z 38 reprezentacji zrzeszonych w CONCACAF z Ameryki Środkowej i Karaibów do eliminacji nie przystąpiło pięć z nich – Bahamy, Bermudy, Kajmany, Saint-Martin oraz Sint Maarten, które nie wzięły udziału w kwalifikacjach do Pucharu Karaibów.
Copa Centroamericana
Turniej ten miał miejsce w dniach 3–13 września 2014 w Stanach Zjednoczonych; wzięło w nim udział wszystkich siedem reprezentacji z Ameryki Środkowej zrzeszonych w UNCAF. Rozgrywki wyjątkowo odbyły się w nieparzystym roku oraz na neutralnym terenie, mając charakter jubileuszowy z okazji obchodów 25–lecia powstania konfederacji UNCAF. Spotkania rozgrywane były w Waszyngtonie, Dallas, Houston i Los Angeles. Tradycyjnie odbyła się faza grupowa, po której jeden z zespołów odpadał z rozgrywek, a pozostałe w zależności od miejsca w grupie rywalizowały w bezpośrednich meczach o pierwsze, trzecie i piąte miejsce.
Zgodnie z przyjętymi ustaleniami do Złotego Pucharu CONCACAF bezpośrednio zakwalifikowały się cztery najlepsze reprezentacje Copa Centroamericana – zwycięzca (Kostaryka), finalista (Gwatemala), drużyna z trzeciego miejsca (Panama) oraz z czwartego miejsca (Salwador). Reprezentacja, która zajęła piąte miejsce (Honduras) dostała się natomiast do dwumeczu barażowego o awans do Złotego Pucharu z zespołem z piątego miejsca Pucharu Karaibów.
W środkowoamerykańskich eliminacjach do Złotego Pucharu wzięło udział siedem reprezentacji:
Kostaryka, Honduras, Panama, Salwador, Gwatemala,  Belize,  Nikaragua |
Puchar Karaibów
Eliminacje do Pucharu Karaibów trwały od 30 maja 2014 do 12 października 2014. Wzięło w nich udział 24 z 31 reprezentacji z Karaibów zrzeszonych w CFU; gospodarze (Jamajka) oraz Kuba (obrońca tytułu) zakwalifikowały się do Pucharu Karaibów automatycznie, zaś pięć drużyn (Bahamy, Bermudy, Kajmany, Saint-Martin oraz Sint Maarten) zdecydowało się nie przystąpić do eliminacji. Siedem reprezentacji rozpoczęło kwalifikacje od rundy preliminarnej (rozgrywanej w Montserrat i na Arubie), czternaście od pierwszej rundy eliminacyjnej (rozgrywanej na Martynice, Portoryko, Antigui i Barbudzie oraz Saint Kitts i Nevis), zaś trzy od drugiej rundy eliminacyjnej (rozgrywanej na Trynidadzie i Tobago, Haiti i Gwadelupie). Do Pucharu Karaibów awansowało sześć zespołów, które zajęły dwa pierwsze miejsca w trzech grupach drugiej rundy eliminacyjnej.
Właściwy Puchar Karaibów odbył się na Jamajce w dniach 11–18 listopada 2014. Wzięło w nim udział osiem zespołów podzielonych na dwie grupy, zaś w późniejszym czasie reprezentacje na podstawie zajętych w nich miejsc rywalizowały między sobą w bezpośrednich meczach o pierwsze i trzecie miejsce. Nie odbył się mecz o piąte miejsce – zajęła je drużyna z trzeciego miejsca w swojej grupie, dysponująca lepszym bilansem punktów niż drużyna z trzeciego miejsca w drugiej grupie.
Zgodnie z przyjętymi ustaleniami do Złotego Pucharu CONCACAF bezpośrednio zakwalifikowały się cztery najlepsze reprezentacje Pucharu Karaibów – zwycięzca (Jamajka), finalista (Trynidad i Tobago), drużyna z trzeciego miejsca (Haiti) oraz z czwartego miejsca (Kuba). Reprezentacja, która zajęła piąte miejsce (Gujana Francuska) dostała się natomiast do dwumeczu barażowego o awans do Złotego Pucharu z zespołem z piątego miejsca Copa Centroamericana.
W karaibskich eliminacjach do Złotego Pucharu wzięło udział 26 reprezentacji, wliczając w to również kwalifikacje do Pucharu Karaibów (przy drużynach z trzech pierwszych wierszy podano fazy, w których odpadały z turnieju):
Baraże
18 marca 2014 wiceprezydent CONCACAF, Horace Burrell, zapowiedział zorganizowanie dwumeczu barażowego o awans do Złotego Pucharu CONCACAF pomiędzy piątą reprezentacją Copa Centroamericana (Honduras) i piątą reprezentacją Pucharu Karaibów (Gujana Francuska)[4]. Pierwszy mecz odbył się 25 marca 2015 w Kajennie, natomiast drugi 29 marca 2015 w San Pedro Suli. Zwycięzcą dwumeczu okazał się Honduras, wygrywając z Gujaną Francuską łącznym wynikiem 4:3 – (1:3; Bengtson – Torvic, Privat 2) i (3:0; Najar 2, Lozano).
| Drużyna 1 | Wynik dwumeczu | Drużyna 2 | Pierwszy mecz | Drugi mecz |
|---|---|---|---|---|
Gujana Francuska  | 3:4 | Honduras | 3:1 | 0:3 |
| Po lewej gospodarz pierwszego meczu. | ||||
Zakwalifikowane drużyny
W Złotym Pucharze CONCACAF 2015 wystąpiło dwanaście narodowych reprezentacji w systemie obowiązującym od 2005 roku. Dziesięciu z dwunastu finalistów uczestniczyło w poprzednim turnieju o Złoty Puchar CONCACAF. Reprezentacja Gwatemali i reprezentacja Jamajki powróciły do rozgrywek po czteroletniej przerwie. Nieprzerwanie od początku powstania turnieju o Złoty Puchar występują w nim reprezentacja Meksyku i reprezentacja Stanów Zjednoczonych, które zanotowały wówczas swój trzynasty występ w rozgrywkach.
Dwunastoma drużynami biorącymi udział w Złotym Pucharze były:
| Drużyna | Zakwalifikowana jako | Liczba występów w ZP | Najlepszy wynik w ZP | Ranking FIFA | Rezultat |
|---|---|---|---|---|---|
| Ameryka Północna | |||||
| Stany Zjednoczone | automatycznie | 12 (1991, 1993, 1996, 1998, 2000, 2002, 2003, 2005, 2007, 2009, 2011, 2013) | Mistrzostwo (1991, 2002, 2005, 2007, 2013) | 34 | czwarte miejsce |
| Meksyk | automatycznie | 12 (1991, 1993, 1996, 1998, 2000, 2002, 2003, 2005, 2007, 2009, 2011, 2013) | Mistrzostwo (1993, 1996, 1998, 2003, 2009, 2011) | 40 | mistrzostwo |
| Kanada | automatycznie | 11 (1991, 1993, 1996, 2000, 2002, 2003, 2005, 2007, 2009, 2011, 2013) | Mistrzostwo (2000) | 103 | faza grupowa |
| Ameryka Środkowa | |||||
| Kostaryka | zwycięzca Copa Centroamericana | 11 (1991, 1993, 1998, 2000, 2002, 2003, 2005, 2007, 2009, 2011, 2013) | Finał (2002) | 41 | ćwierćfinał |
| Gwatemala | finalista Copa Centroamericana | 9 (1991, 1996, 1998, 2000, 2002, 2003, 2005, 2007, 2011) | Czwarte miejsce (1996) | 93 | faza grupowa |
| Panama | trzecie miejsce Copa Centroamericana | 6 (1993, 2005, 2007, 2009, 2011, 2013) | Finał (2005, 2013) | 62 | trzecie miejsce |
| Salwador | czwarte miejsce Copa Centroamericana | 8 (1996, 1998, 2002, 2003, 2007, 2009, 2011, 2013) | Ćwierćfinał (2002, 2003, 2011, 2013) | 88 | faza grupowa |
| Honduras | baraż | 11 (1991, 1993, 1996, 1998, 2000, 2003, 2005, 2007, 2009, 2011, 2013) | Finał (1991) | 80 | faza grupowa |
| Karaiby | |||||
 Jamajka | zwycięzca Pucharu Karaibów | 8 (1991, 1993, 1998, 2000, 2003, 2005, 2009, 2011) | Trzecie miejsce (2003) | 76 | finał |
 Trynidad i Tobago | finalista Pucharu Karaibów | 8 (1991, 1996, 1998, 2000, 2002, 2005, 2007, 2013) | Trzecie miejsce (2000) | 64 | ćwierćfinał |
 Haiti | trzecie miejsce Pucharu Karaibów | 5 (2000, 2002, 2007, 2009, 2013) | Ćwierćfinał (2002, 2009) | 79 | ćwierćfinał |
| Kuba | czwarte miejsce Pucharu Karaibów | 7 (1998, 2002, 2003, 2005, 2007, 2011, 2013) | Ćwierćfinał (2003, 2013) | 104 | ćwierćfinał |
Gospodarze turnieju – Stany Zjednoczone i Kanada
Kraje zakwalifikowane do turnieju
Kraje niezakwalifikowane lub niebędące członkami CONCACAF
Podział na koszyki
16 grudnia 2014 zdecydowano o rozstawieniu reprezentacji Kostaryki, reprezentacji Meksyku oraz reprezentacji Stanów Zjednoczonych jako trzech uczestników turnieju plasujących się najwyżej w rankingu FIFA. Pozostałe dziewięć reprezentacji utworzyło koszyk składający się w drużyn nierozstawionych[1].
Losowanie fazy grupowej miało miejsce 12 marca 2015[2].
| Drużyny rozstawione | Drużyny nierozstawione | |||
|---|---|---|---|---|
|
|
Składy
Listy ze wstępnymi składami reprezentacji na Złoty Puchar CONCACAF liczącymi 35 piłkarzy zostały wysłane przez krajowe federacje do CONCACAF najpóźniej do 7 czerwca 2015. Terminem przesłania ostatecznych kadr, liczących 23 piłkarzy i ich numerację, był 27 czerwca 2015. Dwunastu zawodników spoza finałowego składu znalazło się na liście rezerwowej. Trzech zawodników z docelowego składu musiało być bramkarzami. Zawodnikom na ostatecznej liście krajowe federacje miały obowiązek przydzielić numery 1–23, z czego 1 zarezerwowany miał być dla bramkarza[5].
Kontuzjowany zawodnik z finalnego składu mógł być zastąpiony graczem z listy rezerwowej nie później niż dobę przed rozpoczęciem pierwszego meczu danej reprezentacji[5].
Reprezentacje, które awansowały do ćwierćfinału, miały prawo po zakończeniu fazy grupowej zastąpić maksymalnie sześciu piłkarzy z ostatecznego składu zawodnikami z listy rezerwowej. Powołani w taki sposób piłkarze musieli mieć przydzielone numery 24–29[5].
Faza grupowa
Po rozegraniu wszystkich meczów fazy grupowej do ćwierćfinałów awansują dwie drużyny, które zdobyły najwięcej punktów w grupie oraz dwie najlepsze z trzech drużyn zajmujących trzecie miejsce w grupie. Za zwycięstwo w meczu przyznawane są trzy punkty, za remis – jeden punkt. W przypadku gdy dwie lub więcej drużyn uzyskają tę samą liczbę punktów, o awansie decydują kolejno kryteria określone przez CONCACAF[5].
- Legenda
| Bezpośredni awans do fazy pucharowej. | |
| Awans do fazy pucharowej, jako dwie z trzech najlepszych drużyn zajmujących trzecie miejsce w grupie. | |
| Odpadnięcie z turnieju. |
O końcowej kolejności drużyn w każdej grupie decydują:
- liczba punktów uzyskana przez drużyny we wszystkich meczach grupowych;
- bilans bramek uzyskany we wszystkich meczach grupowych;
- liczba goli strzelonych przez drużyny we wszystkich meczach grupowych.
Jeśli dwa lub więcej zespołów mają tyle samo punktów, taki sam stosunek bramek i taką samą liczbę bramek strzelonych, kolejność ustala się w następujący sposób:
- liczba punktów uzyskanych w meczach między zainteresowanymi drużynami;
- losowanie przeprowadzone przez komitet wykonawczy CONCACAF;
Grupa A
| Zespół | Pkt | M | W | R | P | Br+ | Br− | +/− |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Stany Zjednoczone | 7 | 3 | 2 | 1 | 0 | 4 | 2 | +2 |
| Haiti | 4 | 3 | 1 | 1 | 1 | 2 | 2 | 0 |
| Panama | 3 | 3 | 0 | 3 | 0 | 3 | 3 | 0 |
| Honduras | 1 | 3 | 0 | 1 | 2 | 2 | 4 | –2 |
| 7 lipca 2015 18:00 | Panama | 1:1 (0:0) | Haiti | Toyota Stadium, Frisco Widzów: 22 357 Sędzia: Henry Bejarano |
| 7 lipca 2015 20:30 | Stany Zjednoczone | 2:1 (1:0) | Honduras 68' Discua | Toyota Stadium, Frisco Widzów: 22 357 Sędzia: César Ramos |
| 10 lipca 2015 18:00 | Honduras | 1:1 (0:1) | Panama | Gillette Stadium, Foxborough Widzów: 46 720 Sędzia: Marlon Mejía |
| 10 lipca 2015 20:30 | Stany Zjednoczone | 1:0 (0:0) | Haiti | Gillette Stadium, Foxborough Widzów: 46 720 Sędzia: Ricardo Montero |
| 13 lipca 2015 18:00 | Haiti | 1:0 (1:0) | Honduras | Sporting Park, Kansas City Widzów: 18 467 Sędzia: Joel Aguilar |
| 13 lipca 2015 20:30 | Panama | 1:1 (1:0) | Stany Zjednoczone | Sporting Park, Kansas City Widzów: 18 467 Sędzia: Roberto García |
Grupa B
| Zespół | Pkt | M | W | R | P | Br+ | Br− | +/− |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Jamajka | 7 | 3 | 2 | 1 | 0 | 4 | 2 | +2 |
| Kostaryka | 3 | 3 | 0 | 3 | 0 | 3 | 3 | 0 |
| Salwador | 2 | 3 | 0 | 2 | 1 | 1 | 2 | −1 |
| Kanada | 2 | 3 | 0 | 2 | 1 | 0 | 1 | −1 |
| 8 lipca 2015 17:00 | Kostaryka | 2:2 (2:1) | Jamajka | StubHub Center, Carson Widzów: 22 648 Sędzia: Fernando Guerrero |
| 8 lipca 2015 19:30 | Salwador | 0:0 (0:0) | Kanada | StubHub Center, Carson Widzów: 22 648 Sędzia: Óscar Moncada |
| 11 lipca 2015 17:30 | Jamajka | 1:0 (0:0) | Kanada | BBVA Compass Stadium, Houston Widzów: 22 017 Sędzia: Yadel Martínez |
| 11 lipca 2015 20:00 | Kostaryka | 1:1 (0:0) | Salwador 90+1' Corea | BBVA Compass Stadium, Houston Widzów: 22 017 Sędzia: Jair Marrufo |
| 14 lipca 2015 18:00 | Jamajka | 1:0 (0:0) | Salwador | BMO Field, Toronto Widzów: 15 674 Sędzia: Walter López |
| 14 lipca 2015 20:30 | Kanada | 0:0 (0:0) | Kostaryka | BMO Field, Toronto Widzów: 15 674 Sędzia: Héctor Rodríguez |
Grupa C
| Zespół | Pkt | M | W | R | P | Br+ | Br− | +/− |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Trynidad i Tobago | 7 | 3 | 2 | 1 | 0 | 9 | 5 | +4 |
| Meksyk | 5 | 3 | 1 | 2 | 0 | 10 | 4 | +6 |
| Kuba | 3 | 3 | 1 | 0 | 2 | 1 | 8 | –7 |
| Gwatemala | 1 | 3 | 0 | 1 | 2 | 1 | 4 | –3 |
| 9 lipca 2015 18:00 | Trynidad i Tobago | 3:1 (3:0) | Gwatemala | Soldier Field, Chicago Widzów: 54 126 Sędzia: Jhon Pitti |
| 9 lipca 2015 20:30 | Meksyk | 6:0 (4:0) | Kuba | Soldier Field, Chicago Widzów: 54 126 Sędzia: Wálter Quesada |
| 12 lipca 2015 16:30 | Trynidad i Tobago | 2:0 (2:0) | Kuba | University of Phoenix Stadium, Glendale Widzów: 62 910 Sędzia: David Gantar |
| 12 lipca 2015 19:00 | Gwatemala | 0:0 (0:0) | Meksyk | University of Phoenix Stadium, Glendale Widzów: 62 910 Sędzia: Armando Castro |
| 15 lipca 2015 18:00 | Kuba Reyes 72' | 1:0 (0:0) | Gwatemala | Bank of America Stadium, Charlotte Widzów: 55 823 Sędzia: Elmer Bonilla |
| 15 lipca 2015 20:30 | Meksyk | 4:4 (1:0) | Trynidad i Tobago | Bank of America Stadium, Charlotte Widzów: 55 823 Sędzia: Mark Geiger |
Drużyny z 3. miejsc
| Zespół | Pkt | M | W | R | P | Br+ | Br− | +/− |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Panama | 3 | 3 | 0 | 3 | 0 | 3 | 3 | 0 |
| Kuba | 3 | 3 | 1 | 0 | 2 | 1 | 8 | –7 |
| Salwador | 2 | 3 | 0 | 2 | 1 | 1 | 2 | −1 |
Faza pucharowa
| Ćwierćfinały | Półfinały | Finał | ||||||||
| 18 lipca – Baltimore | ||||||||||
| Stany Zjednoczone | 6 | |||||||||
| 22 lipca – Atlanta | ||||||||||
| Kuba | 0 | |||||||||
| Stany Zjednoczone | 1 | |||||||||
| 18 lipca – Baltimore | ||||||||||
| Jamajka | 2 | |||||||||
| Haiti | 0 | |||||||||
| 26 lipca – Filadelfia | ||||||||||
| Jamajka | 1 | |||||||||
| Jamajka | 1 | |||||||||
| 19 lipca – East Rutherford | ||||||||||
| Meksyk | 3 | |||||||||
| Trynidad i Tobago | 1 (5) | |||||||||
| 22 lipca – Atlanta | ||||||||||
| Panama | 1 (6) | |||||||||
| Panama | 1 | Mecz o 3. miejsce | ||||||||
| 19 lipca – East Rutherford | ||||||||||
| Meksyk | 2 | |||||||||
| Meksyk | 1 | Stany Zjednoczone | 1 (2) | |||||||
| Kostaryka | 0 | Panama | 1 (3) | |||||||
| 25 lipca – Chester | ||||||||||
Ćwierćfinały
| 18 lipca 2015 17:00 | Stany Zjednoczone | 6:0 (4:0) | Kuba | M&T Bank Stadium, Baltimore Widzów: 37 994 Sędzia: Henry Bejerano |
| 18 lipca 2015 20:00 | Haiti | 0:1 (0:1) | Jamajka | M&T Bank Stadium, Baltimore Widzów: 37 994 Sędzia: César Ramos |
| 19 lipca 2015 16:30 | Trynidad i Tobago | 1:1, po dogrywce k. 5:6 (0:1, 1:1) | Panama | MetLife Stadium, East Rutherford Widzów: 74 187 Sędzia: Héctor Rodríguez |
| Rzuty karne | ||||
Guerra  Bateau  Jones Williams Jones Abu Bakr Cyrus Boucaud Peltier | R. Torres G. Torres Davis Arroyo Cooper Cummings Quintero Pérez Pimentel |
| 19 lipca 2015 19:30 | Meksyk | 1:0, po dogrywce (0:0, 0:0) | Kostaryka | MetLife Stadium, East Rutherford Widzów: 74 187 Sędzia: Walter López |
Półfinały
| 22 lipca 2015 18:00 | Stany Zjednoczone | 1:2 (0:2) | Jamajka | Georgia Dome, Atlanta Widzów: 70 511 Sędzia: Ricardo Montero |
| 22 lipca 2015 21:00 | Panama | 1:2, po dogrywce (0:0, 1:1) | Meksyk | Georgia Dome, Atlanta Widzów: 70 511 Sędzia: Mark Geiger |
Mecz o 3. miejsce
| 25 lipca 2015 16:00 | Stany Zjednoczone | 1:1, po dogrywce k. 2:3 (0:0, 1:1) | Panama | PPL Park, Chester Widzów: 12 598 Sędzia: Óscar Moncada |
| Rzuty karne | ||||
| Jóhannsson Dempsey Johnson Bradley Beasley | Torres Arroyo Cooper Cummings |
Finał
| 26 lipca 2015 19:30 | Jamajka | 1:3 (0:1) | Meksyk | Lincoln Financial Field, Filadelfia Widzów: 68 930 Sędzia: Joel Aguilar |
Strzelcy
7 goli
6 goli
4 gole
2 gole
|
1 gol
|
|
|
Gole samobójcze
Kenwyne Jones (dla Meksyku)
Nagrody indywidualne
MEKSYK
7. TYTUŁ
| Złoty But (Król strzelców) | Złota Piłka (MVP) | Świetlana Przyszłość (Najlepszy młody zawodnik) | Złota Rękawica (Najlepszy bramkarz) | Drużyna Fair Play |
|---|---|---|---|---|
| Clint Dempsey[32] | Andrés Guardado[33] | Jesús Manuel Corona[34] | Brad Guzan[35] | Jamajka |
Kartki
Klasyfikacja końcowa
| Miejsce | Zespół | Pkt | M | W | R | P | Br+ | Br− | +/− | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | Meksyk | 14 | 6 | 4 | 2 | 0 | 16 | 6 | +10 | |
 | Jamajka | 13 | 6 | 4 | 1 | 1 | 8 | 6 | +2 | |
 | Panama | 5 | 6 | 0 | 5 | 1 | 6 | 7 | –1 | |
| 4. | Stany Zjednoczone | 11 | 6 | 3 | 2 | 1 | 12 | 5 | +7 | |
| Wyeliminowane w ćwierćfinale | ||||||||||
| 5. | Trynidad i Tobago | 8 | 4 | 2 | 2 | 0 | 10 | 6 | +4 | |
| 6. | Haiti | 5 | 4 | 1 | 2 | 1 | 2 | 3 | –1 | |
| 7. | Kostaryka | 3 | 4 | 0 | 3 | 1 | 3 | 4 | –1 | |
| 8. | Kuba | 3 | 4 | 1 | 0 | 3 | 1 | 14 | –13 | |
| Wyeliminowane w fazie grupowej | ||||||||||
| 9. | Salwador | 2 | 3 | 0 | 2 | 1 | 1 | 2 | –1 | |
| 10. | Kanada | 2 | 3 | 0 | 2 | 1 | 0 | 1 | –1 | |
| 11. | Honduras | 1 | 3 | 0 | 1 | 2 | 2 | 4 | –2 | |
| 12. | Gwatemala | 1 | 3 | 0 | 1 | 2 | 1 | 4 | –3 | |
Prawa medialne do spotkań
Lista światowych posiadaczy praw telewizyjnych do transmisji spotkań Złotego Pucharu[36].
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Inne
Oficjalną piosenką turnieju wybrano utwór "Sun Goes Down" niemieckiego DJa Robina Schulza z gościnnym udziałem brytyjskiej piosenkarki Jasmine Thompson[37].
Przypisy
- ↑ a b CONCACAF Announces 2015 Gold Cup Host Cities, Venues, Group Seeds and Group Stage Dates. CONCACAF, 16 grudnia 2014. [dostęp 2015-07-10]. (ang.).
- ↑ a b 2015 CONCACAF Gold Cup Groups and Schedule Announced. CONCACAF, 12 marca 2015. [dostęp 2015-07-10]. (ang.).
- ↑ Árbitros Copa Oro 2015. Árbitro Internacional, 7 maja 2015. [dostęp 2015-07-10]. (hiszp.).
- ↑ Jamaica to host 2014 Caribbean Cup. Jamaica Observer, 18 marca 2014. s. issuu.com. [dostęp 2015-07-10]. (ang.).
- ↑ a b c d 2015 Gold Cup Regulations. CONCACAF. s. issuu.com. [dostęp 2015-07-10]. (ang.).
- ↑ Raport. [dostęp 2015-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-02)].
- ↑ Raport. [dostęp 2015-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-02)].
- ↑ Raport. [dostęp 2015-07-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-02)].
- ↑ Raport. [dostęp 2015-07-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-05)].
- ↑ Raport. [dostęp 2015-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-14)].
- ↑ Raport. [dostęp 2015-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-09)].
- ↑ Raport. [dostęp 2015-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-02)].
- ↑ Raport. [dostęp 2015-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-02)].
- ↑ Raport. [dostęp 2015-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-02)].
- ↑ Raport. [dostęp 2015-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-02)].
- ↑ Raport. [dostęp 2015-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-02)].
- ↑ Raport. [dostęp 2015-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-02)].
- ↑ Raport. [dostęp 2015-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-02)].
- ↑ Raport. [dostęp 2015-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-02)].
- ↑ Raport. [dostęp 2015-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-02)].
- ↑ Raport. [dostęp 2015-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-02)].
- ↑ Raport. [dostęp 2015-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-02)].
- ↑ Raport. [dostęp 2015-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-02)].
- ↑ Raport. [dostęp 2015-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-07)].
- ↑ Raport. [dostęp 2015-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-18)].
- ↑ Raport. [dostęp 2015-07-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-23)].
- ↑ Raport. [dostęp 2015-07-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-18)].
- ↑ Raport. [dostęp 2015-07-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-18)].
- ↑ Panama vs. Meksyk 1 - 2, [w:] baza Soccerway (protokoły meczowe) [online] [dostęp 2021-01-04].
- ↑ Raport. [dostęp 2015-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-25)].
- ↑ Raport
- ↑ USA’s Dempsey wins Golden Boot award. CONCACAF, 26 lipca 2015. [dostęp 2015-07-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (28 lipca 2015)]. (ang.).
- ↑ Mexico’s Guardado earns Golden Ball award. CONCACAF, 26 lipca 2015. [dostęp 2015-07-27]. (ang.).
- ↑ Mexico’s Corona merits Bright Future award. CONCACAF, 26 lipca 2015. [dostęp 2015-07-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (20 sierpnia 2017)]. (ang.).
- ↑ USA’s Guzan captures Golden Glove award. CONCACAF, 26 lipca 2015. [dostęp 2015-07-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (28 lipca 2015)]. (ang.).
- ↑ 2015 CONCACAF TV Broadcasting Rights. Traffic Sports. [dostęp 2015-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 sierpnia 2014)]. (ang.).
- ↑ 2015 CONCACAF Gold Cup Primer. 6th Day Soccer, 3 lipca 2015. [dostęp 2015-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-10)]. (ang.).
Bibliografia
- CONCACAF (ang. • hiszp.)
Media użyte na tej stronie
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of the USA (without Hawaii and Alaska).
EquiDistantConicProjection:
Central parallel:
* N: 37.0° N
Central meridian:
* E: 96.0° W
Standard parallels:
* 1: 32.0° N * 2: 42.0° N
Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.
Formulas for x and y:
x = 50.0 + 124.03149777329222 * ((1.9694462586094064-({{{2}}}* pi / 180))
* sin(0.6010514667026994 * ({{{3}}} + 96) * pi / 180))
y = 50.0 + 1.6155950752393982 * 124.03149777329222 * 0.02613325650382181
- 1.6155950752393982 * 124.03149777329222 *
(1.3236744353715044 - (1.9694462586094064-({{{2}}}* pi / 180))
* cos(0.6010514667026994 * ({{{3}}} + 96) * pi / 180))
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
A icon from the OOjs UI lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
A icon from the OOjs UI lib.
Autor: Original work by 0 Noctis 0 at it.wikipedia., Licencja: CC BY-SA 3.0
Gold Cup Trophy
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Flag of Jamaica. “The sunshine, the land is green, and the people are strong and bold” is the symbolism of the colours of the flag. GOLD represents the natural wealth and beauty of sunlight; GREEN represents hope and agricultural resources; BLACK represents the strength and creativity of the people. The original symbolism, however, was "Hardships there are, but the land is green, and the sun shineth", where BLACK represented the hardships being faced.
Autor: Ta grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape przez ed g2s (dyskusja), a następnie ręcznie zedytowana, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Yellow card (association football).
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Ed g2s (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC-BY-SA-3.0
Red card (football).
- This card in other colors
Yellow card
Orange card
Red card
Blue card
Black card
White card
.svg)
The flag of Aruba
Flag of the Turks and Caicos Islands
Autor: See File history below for details., Licencja: CC0
The Flag of Dominica.
Flag of Anguilla (adopted on 30 May 1990) - RGB colours, 1:2 dimensions and construction details based partly on the templates: Flag of Anguilla – A Brief History
The flag of the Dominican Republic has a centered white cross that extends to the edges. This emblem is similar to the flag design and shows a bible, a cross of gold and 6 Dominican flags. There are branches of olive and palm around the shield and above on the ribbon is the motto "Dios,Patria!, Libertad" ("God, Country, Freedom") and to amiable freedom. The blue is said to stand for liberty, red for the fire and blood of the independence struggle and the white cross symbolized that God has not forgotten his people. "Republica Dominicana". The Dominican flag was designed by Juan Pablo Duarte, father of the national Independence of Dominican Republic. The first dominican flag was sewn by a young lady named Concepción Bona, who lived across the street of El Baluarte, monument where the patriots gathered to fight for the independence, the night of February 27th, 1844. Concepción Bona was helped by her first cousin María de Jesús Pina.
.svg)
The national and official state flag of Haiti; arms obtained from http://www.webchantier.com/. The civil flag can be found at here.
The flag of Curaçao is a blue field with a horizontal yellow stripe slightly below the midline and two white, five-pointed stars in the canton. The geometry and colors are according to the description at Flags of the World.
Flag of French Guiana. Adopted as official flag by the General Council on January 29, 2010.
Autor: Derived from image:soccer ball.svg, this version made by User:Ed g2s., Licencja: CC0
A soccer ball with shade.
An icon that represents a gold medal
An icon that represents a silver medal
An icon that represents a bronze medal
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
(c) Leafsfan67 z angielskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0
BMO Field prior to the national anthems, 2012
Autor: Jason Gulledge from Dallas, TX, USA, Licencja: CC BY 2.0
A match played in an almost empty Pizza Hut Park
Autor: Oryginalnym przesyłającym był Betp z francuskiej Wikipedii, Licencja: CC-BY-SA-3.0
en.wikipedia.org
Autor:
Photo by Joon Han
Contact: onejoon@hotmail.com, Licencja: CC BY-SA 3.0Soldier Field 2006 NFL game kickoff Chicago Bears vs San Francisco 49ers
Autor: babyknight, Licencja: CC BY 2.0
View of the field at the New Meadowlands Stadium, 2010.
Autor: User:B, Licencja: CC BY-SA 4.0
Virginia Tech Marching Virginians display HOKIES at the 2006 Chick-fil-A Bowl.
Autor: Bernard Gagnon, Licencja: CC BY-SA 3.0
Gillette Stadium, home of the New England Patriots, Foxboro, Massachusetts, USA
Autor: Ryan Knapp, Licencja: CC BY-SA 2.0
Sporting KC v New England Revolution - Suporters Section-6.jpg
Autor: Taken by en:Flickr user MCSixth, Licencja: CC BY-SA 2.0
Cardinals Stadium, a football stadium in Glendale; the home of the NFL's Arizona Cardinals.
Defense Secretary Robert M. Gates, left, Secretary of State Condoleezza Rice, center, and Becky Gates, right, watch the Navy vs. Notre Dame football game in Baltimore, Nov. 15, 2008. The Fighting Irish defeated the midshipmen, 27-21.
Autor: Paul Duron / Houtexusa z angielskiej Wikipedii, Licencja: GFDL
The first Houston Dynamo Training Session held for season-ticket holders on May 5, 2012.
Autor: Metamario, Licencja: CC BY-SA 4.0
Map of the participating national football teams of the CONCACAF Gold Cup 2015.
.svg){kind=link}
The Bank of America Stadium in Charlotte, N.C. as seen from the flight deck of a C-17 Globemaster III. Aircrew members from each flying squadron in the the 315th Airlift Wing, Charleston AFB, S.C., flew a fly-by in a for the Carolina Panthers’ season opener on Sept. 10, 2006. (Photo by Capt. Wayne Capps, USAFR)
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to PS2801 (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC-BY-SA-3.0
Yellow Red card (football), see also Image:Yellow card.svg and Image:Red card.svg.
Autor: YoTuT, Licencja: CC BY 2.0
It’s lights out for Dynamo in L.A. Quest for 3rd MLS Cup ends with extra-time collapse By JOSE DE JESUS ORTIZ Copyright 2009 Houston Chronicle Nov. 14, 2009, 3:07AM
CARSON, Calif. -- It took extra time, but David Beckham, Landon Donovan, Gregg Berhalter and the rest of the Los Angeles Galaxy finally put the lights out for good on the Dynamo in the Western Conference final.
The Galaxy, who began the season with Donovan and Beckham needing to repair their fractured relationship, beat the Dynamo 2-0 to win the Western Conference title Friday night and clinch a berth in the MLS Cup.
The Dynamo’s hopes began to fade shortly after referee Terry Vaughn called Ricardo Clark for a foul on Jovan Kirovski in the 103rd minute. Beckham took the free kick from about 38 yards and found Omar Gonzalez, who headed it toward the goal from inside the 6-yard box.
Eddie Robinson, who had replaced Brad Davis in the 96th minute, stepped in front of Gonzalez’s header and kicked it a few yards up. Fortunately for the Galaxy, Berhalter found the rebound and pushed it into the right side of the net from about 12 yards while falling back for the 1-0 lead.
"I was just ready to put my body on the line," Gonzalez said. "I just had to get my head on it. All year, I haven’t really gotten that many headers. Time was running down, and I just had to get my head on it. It just happened to come off a Dynamo player, and Gregg was right there to finish it off. Beckham put a great ball in there."
Clark’s problems continued in the 108th minute, when he was called for a penalty for tripping Alan Gordon inside the Dynamo’s 18-yard box. Donovan converted the penalty kick and ran toward the right side, where Beckham sprinted toward him as both stars began to run in an embrace.
"I thought the foul that led to the set piece in their goal was kind of soft based on the previous calls that he’d been making," Clark said. "I don’t think there were consistent with that at all. I think that cost us the game. I think it’s fair to call the penalty, but I don’t think the first call.”
The game before a crowd of 25,373 at the Home Depot Center was marred by 18-minute delays in the first and second halves, prompting several Dynamo players to say the power failures were "unprofessional."
With the contest scoreless after regulation, the game went into two 15-minute extra-time periods.
The Galaxy will next face the winner of today's Eastern Conference Final between the Chicago Fire and Real Salt Lake in the MLS Cup final Nov. 22 in Seattle.
The Dynamo, who won the MLS Cup in 2006 and 2007 in their first two seasons in Houston after arriving from San Jose, Calif., got off to a sluggish start as the Galaxy threatened over the first eight minutes of the match.
The Dynamo then began to control the pace until the teams and fans were stunned by the first delay. In the 18th minute, the flood lights went off to bring the action to a halt.
"I thought we were doing OK until the lights went out," Dynamo coach Dominic Kinnear said. "The momentum kind of swung a little bit after that."
Five minutes into the second half, the lights went out again to force another stoppage.
"The loss in stadium lights during the match was due to two significant power dips in Southern California Edison Industrial grid in which the facility sits," read a statement from the Home Depot Center. "Any time the facility experiences a power dip on the network, emergency event lights are activated and the stadium lights immediately reset, which takes approximately 20 minutes to illuminate to full capacity for the event to resume."
In the 24th minute, Brian Mullan drew a yellow card for fouling Edson Buddle about 30 yards out to force a free kick that was taken by Beckham.
Dynamo goalkeeper Pat Onstad, 41, made a sensational save in the 25th minute when he dived and punched out a brilliant free kick that Beckham sent toward the right corner. As Stuart Holden sprinted down the left side in the 77th minute, Dema Kovalenko tripped him and drew a yellow card.
Brian Ching almost gave the Dynamo the lead in the 78th minute from 8 yards out when he masterfully headed Mullan's cross toward keeper Donovan Ricketts, who made a sensational leap to push the ball over the crossbar to force a corner kick.
In the ensuing corner kick, Andrew Hainault sent a scare through the Galaxy by heading a corner kick into the net, but Vaughn called a foul on Luis Angel Landin over A.J. DeLaGarza on the play, and the goal was disallowed.
"I’d like to see a replay of our goal," Kinnear said. "If you’re going to call a foul on that, you can pretty much call a foul on every set piece that’s been in Major League Soccer this year because there was a fair amount of contact."
jesus.ortiz@chron.com.jpg)
(c) Something Original z angielskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0
View of the interior of PPL Park, from the Sons of Ben supporters section, the River End, captured during the ninth minute of play of the Union v. Dynamo match October 2, 2010.