Z17 Diether von Roeder

Z17 Diether von Roeder
ilustracja
(c) Bundesarchiv, Bild 101I-758-0056-35 / Ehlert, Max / CC-BY-SA
Historia
StoczniaDeschimag, Brema
Położenie stępki9 września 1936
Wodowanie19 sierpnia 1937
 Niemcy
Wejście do służby29 sierpnia 1938
Zatopiony13 kwietnia 1940 pod Narwikiem
Dane taktyczno-techniczne
Wypornośćstandardowa: 2411 t
pełna: 3415 t
Długość123 m
Szerokość11,8 m
Zanurzenie4,3 m
Napęd
2 turbiny parowe o mocy 70 000 KM, 6 kotłów parowych, 2 śruby
Prędkość38 węzłów
Zasięg2020 Mm przy 19 w
Uzbrojenie
5 × 128 mm (5×I),
4 × 37 mm plot (2×II),
6 × 20 mm plot (6×I),
8 wt 533 mm (2×IV), 18 bg, miny
Załoga323

Z17 Diether von Roeder – niemiecki niszczyciel z okresu II wojny światowej, główny okręt typu 1936 (nazywanego też Diether von Roeder), zatopiony w 1940 w bitwie pod Narwikiem.

Budowa

Zamówiony wraz z innymi okrętami tego typu 6 stycznia 1936, położenie stępki9 września 1936, wodowanie – 19 sierpnia 1937, wejście do służby – 29 sierpnia 1938. Zbudowany w stoczni Deschimag AG w Bremie (numer stoczniowy W920). W systemie oznaczeń niemieckich niszczycieli miał przydzielony numer Z17 (rzadko używany w oficjalnych dokumentach), przed wojną nosił numer burtowy 51. Budowa kosztowała 12,87 mln Reichsmark[1].

Nazwę nadano mu na cześć niemieckiego niemieckiego kapitana marynarki, dowódcy niszczyciela S 62 z I wojny światowej, poległego na nim 10 lipca 1918 na minie, podczas próby ratowania niszczyciela S 66.

Służba

Po wybuchu II wojny światowej działał na Morzu Północnym i w Cieśninach Duńskich. 4 września 1939 lekko uszkodzony w nalocie brytyjskim na Wilhelmshaven[2]. Uczestniczył w jednej operacji stawiania min na wodach angielskich, w nocy 17/18 października 1939 w ujściu rzeki Humber (wraz z niszczycielami „Karl Galster”, „Friedrich Eckoldt”, „Wilhelm Heidkamp”, „Hans Lüdemann” i „Hermann Künne”)[3].

Wziął następnie udział w inwazji na Norwegię (operacji Weserübung), w grupie zajmującej Narwik, przewożąc tam strzelców górskich. 9 kwietnia 1940 zdobył przed Narwikiem dwa małe norweskie patrolowce „Michael Sars” i „Kelt”.

Dozorując w Ofotfjordzie 10 kwietnia rano, na skutek nieporozumienia powrócił do portu w Narwiku, przez co nie wykryto do fiordu brytyjskiej 2 Flotylli Niszczycieli. W następującej bitwie pod Narwikiem został poważnie uszkodzony artylerią brytyjskich niszczycieli i unieruchomiony (13 zabitych); wypuszczone przez niego trzy torpedy przeszły pod okrętami brytyjskimi na zbyt dużej głębokości (być może na skutek wad technicznych)[2].

13 kwietnia 1940 podczas drugiego starcia pod Narwikiem, stał unieruchomiony w porcie w Narwiku, gdzie był nieskutecznie ostrzeliwany m.in. przez pancernik HMS „Warspite”. Sam ostrzeliwał brytyjskie okręty, uszkadzając niszczyciel HMS „Cossack”, po czym po wyczerpaniu amunicji został wysadzony w powietrze przez załogę (pozycja 68°25′N 17°24′E/68,416667 17,400000).

Dowódcy:

  • kmdr ppor (Korvettenkapitän) Erich Holtorf: 29 sierpnia 1938 – 13 kwietnia 1940

Dane techniczne

Szczegółowy opis i historia konstrukcji – w artykule niszczyciele typu 1936.

  • wyporność:
    • standardowa: 2411 t
    • pełna: 3415 t
  • wymiary:
    • długość: 123 m
    • długość na linii wodnej: 120 m
    • szerokość: 11,8 m
    • zanurzenie: 4,3 m
  • napęd: 2 turbiny parowe o mocy łącznej 70 000 KM, 6 kotłów parowych Wagnera (ciśnienie robocze 70 at), 2 śruby
  • prędkość maksymalna: 38 w
  • zasięg: 2020 mil morskich przy prędkości 19 w
  • zapas paliwa: 787 t mazutu
  • załoga: 323

Uzbrojenie i wyposażenie:

  • 5 dział kalibru 128 mm (nominalnie 12,7 cm) SK C/34 w pojedynczych stanowiskach, osłoniętych maskami (5xI)
    • długość lufy L/45 (45 kalibrów), donośność maksymalna 17 400 m, kąt podniesienia +30°, masa pocisku 28 kg, zapas amunicji – 120 na działo
  • 4 działka przeciwlotnicze 37 mm SK C/30, półautomatyczne, podwójnie sprzężone na podstawach LC/30 (2×II)
  • 6 działek przeciwlotniczych 20 mm (6×I)
  • 8 wyrzutni torpedowych 533 mm (2×IV), 12-16 torped
  • 18 bomb głębinowych (zrzutnia bg)
  • możliwość zabrania 60 min morskich
  • szumonamiernik GHG
  • system kierowania ogniem artylerii głównej: dwa 4-metrowe dalmierze stereoskopowe (na nadbudówce dziobowej i śródokręciu), centrala artyleryjska C34/Z

Przypisy

  1. German Naval History.
  2. a b S Patjanin: „Esmincy...”.
  3. German Naval History.

Bibliografia

  • Siergiej W. Patjanin (С.В.Патянин): „Esmincy tipa Leberecht Maass” (Эсминцы типа «Леберехт Маасс»), seria Morskaja Kollekcja 5/2004.
  • Z17 Diether von Roeder w serwisie German Naval History.

Media użyte na tej stronie

Flag of Germany (1935–1945).svg
National flag and merchant ensign of Germany from 1935 to 1945.
Bundesarchiv Bild 101I-758-0056-35, Norwegen, deutsche Kriegsschiffe.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 101I-758-0056-35 / Ehlert, Max / CC-BY-SA
The harbour is Narvik Harbour. The building with the tall chimney is where Fagerveien 1 is today. The closest destroyer is the Diether von Roeder, the one further back is Wolfgang Zenker. Between Diether von Roeder and Wolfgang Zenker is the Norwegian patrol boat Kelt. Behind Wolfgang Zenker is the Norwegian patrol boat Senja and behind Senja is the Norwegian patrol boat Michael Sars. Source: (norwegian) (1999) Fjellkrigen 1940: Lapphaugen - Bjørnfjell, Trondheim: Nord-Hålogaland regiment, s. 68 ISBN: 8299541204.
Flag of German Reich (1935–1945).svg
National flag and merchant ensign of Germany from 1935 to 1945.