ZAKSA Kędzierzyn-Koźle
| Pełna nazwa | ZAKSA Spółka Akcyjna | ||
|---|---|---|---|
| Przydomek | Kędzierzynianie, Koziołki, Trójkolorowi | ||
| Maskotka | kozioł Zaksiołek | ||
| Barwy | niebiesko-biało-czerwone | ||
| Data założenia | |||
| Debiut w najwyższej lidze | 1995, Mostostal – AZS Yawal Częstochowa 3:1 | ||
| Liga | |||
| Państwo | |||
| Adres | ul. Mostowa 1A | ||
| Hala sportowa | Hala Widowiskowo-Sportowa Azoty, ul. Mostowa 1 | ||
| Właściciel | |||
| Prezes | Piotr Szpaczek | ||
| Trener | |||
| Asystent trenera | |||
| |||
| Strona internetowa | |||
ZAKSA SA – polski męski klub siatkarski z siedzibą w Kędzierzynie-Koźlu. Najbardziej zasłużony klub w historii polskiej siatkówki. Dziewięciokrotny mistrz Polski, dziewięciokrotny zdobywca Pucharu Polski, dwukrotny zdobywca Superpucharu Polski i dwukrotny triumfator Ligi Mistrzów.
Od 16 lutego 2004 klub działa jako spółka akcyjna.
Od sezonu 2007/2008 drużyna występuje w rozgrywkach pod nazwą ZAKSA Kędzierzyn-Koźle.
Od sezonu 2019/2020 drużyna przystąpiła do rozgrywek krajowych pod nazwą Grupa Azoty ZAKSA Kędzierzyn-Koźle[1], a rok później również w europejskich pucharach.
Historia
Chronologia nazw
Chemik Kędzierzyn-Koźle
- 1947: Klub Sportowy (KS) Bierawianka
- 1951: KS Unia Kędzierzyn
- 1952: Kolejarz Kędzierzyn (KS Unia przekazała sekcję siatkówki do klubu Kolejarz)
- 1956: KS Unia Kędzierzyn (powrót sekcji siatkówki do KS Unia)
- 1968: Międzyzakładowy Klub Sportowy (MZKS) Chemik Kędzierzyn (połączenie z KS Unia Blachownia w jeden klub)
- 1976: MZKS Chemik Kędzierzyn-Koźle (Kędzierzyn oraz Koźle połączyły się, tworząc Kędzierzyn-Koźle)
- 1991: KS Chemik Kędzierzyn-Koźle
- 1993: KS Kędzierzyn
- W czerwcu 1993 roku sekcja przestała istnieć.
ZAKSA
- 1994: KS Mostostal Zabrze w Kędzierzynie-Koźlu (utworzony na bazie zawodników rozwiązanej sekcji siatkówki KS Chemik)
- 1995: KS Mostostal ZA Kędzierzyn-Koźle
- 1998: Mostostal Azoty Kędzierzyn-Koźle
- 2005: Mostostal-Azoty SSA Kędzierzyn-Koźle
- 2007: ZAKSA Kędzierzyn-Koźle
- 2019: Grupa Azoty ZAKSA Kędzierzyn-Koźle
Początki siatkówki
Początki siatkówki na ziemi kędzierzyńskiej sięgają 1947 roku. W tym właśnie czasie powstał klub sportowy KS „Bierawianka”, który w 1951 roku zmienił nazwę na KS Unia Kędzierzyn. Jednak siatkówka rodziła się w Kędzierzynie w wielkich bólach. Nie było sali, sprzętu, zawodników, mimo to znaleźli się ludzie, którzy poświęcili się swojej pasji. Z powodu kiepskiej sytuacji finansowej w rok po założeniu sekcję przejął „Kolejarz” Kędzierzyn. „Unia” odzyskała siatkarzy dopiero w 1956 roku. W 1969 roku doszło do fuzji Unii Kędzierzyn z Unią Blachownia, w wyniku której powstał MZKS Chemik Kędzierzyn. Rok 1971 był rokiem wielkiego wydarzenia w dziejach sportu w „stolicy polskiej chemii”, jak wówczas szumnie nazywano Kędzierzyn. Otóż w tym właśnie roku miasto wzbogaciło się o nową halę widowiskowo-sportową, która wybudowana z funduszy miejscowych zakładów przemysłowych, miała stać się centrum rozwoju halowych dyscyplin sportu. Paradoksalnie jednak w następnym roku rozwiązano w Kędzierzynie sekcję siatkówki, jakby na przekór ubiegłorocznemu wydarzeniu. W 1973 roku siatkówka znów zagościła w Kędzierzynie. Jednak już w 1978 roku zespół seniorów już pod nazwą Chemika Kędzierzyn awansował do II ligi. W 1980 roku drużyna na rok wróciła do niższej klasy rozgrywek, aby po roku znów zawitać do grona drugoligowców. Minęło kolejne dziesięć lat. W 1991 roku siatkarze Chemika odnieśli kolejny sukces – był nim awans do serii B I ligi. W 1993 roku, grając jeszcze w serii B, zespół Chemika Kędzierzyn wystąpił też w finale Pucharu Polski w Opolu, zajmując IV miejsce. Takich sukcesów nie wolno było zmarnować[2].
Ekstraklasa
W 1994 roku rozpoczęła się już era Mostostalu. Miłośnicy siatkówki w Kędzierzynie – wśród których był wieloletni Prezes kędzierzyńskiej drużyny Kazimierz Pietrzyk, wówczas kierownik sekcji drużyny siatkówki Chemika Kędzierzyn i dyrektor filii Mostostalu Zabrze – na bazie sekcji siatkówki Chemika Kędzierzyn – Koźle utworzyli 8 marca 1994 roku profesjonalny klub o nazwie: KS Mostostal Zabrze w Kędzierzynie – Koźlu, który 14 marca zarejestrowany został w Urzędzie Wojewódzkim w Opolu. Ich marzeniem był awans do serii A i walka o najwyższe trofea w Polsce. Już w 1995 roku te plany spełniły się. Pierwszy rok w serii A nie przyniósł większych sukcesów, chociaż samo utrzymanie w gronie najlepszych drużyn siatkarskich Polski można uznać za spore osiągnięcie. Młoda stażem drużyna z Kędzierzyna spisywała się rewelacyjnie w całym następnym sezonie. Najpierw wywalczyła awans do turnieju finałowego Pucharu Polski rozgrywanego w Radomiu. Tam podopieczni Leszka Milewskiego doszli aż do finału wraz z graczami serii B z Gorzowa, ale podopieczni Leszka Milewskiego musieli zadowolić się drugim miejscem. Siatkarze Mostostalu również niespodziewanie wywalczyli awans do finału, jednak tym razem faworytem był AZS Częstochowa[2]. Pierwsze mistrzostwo Polski zdobyli rok później pokonując w finale Morze Szczecin. W kolejnym sezonie Mostostal znowu musiał uznać wyższość AZS-u Częstochowa. Przez kolejne 4 lata Mostostal nie schodził z mistrzowskiego tronu, zarówno w lidze jak i w pucharze Polski. Trzy razy z rzędu zdobyli podwójną koronę. Do tych sukcesów doszły jeszcze występy na arenie międzynarodowej. W 2000 roku stanęli na 3. miejscu Pucharu CEV, a w 2003 r. w Lidze Mistrzów. To był ostatni wielki sukces klubu do 2011 roku, gdy klub wywalczył wicemistrzostwo Polski i zajął 2. miejsce w Pucharze CEV. Kolejne lata to już na stałe powrót do czołówki ligi i walka o medale. W 2016 roku rozpoczęła się druga złota seria klubu, który przez następne 4 lata wygrywał fazę zasadniczą i grał w finale ligi trzykrotnie go wygrywając. W tym czasie Zaksa wygrała również dwukrotnie Puchar Polski, a w sezonie 2017/18 grała ona w Final Four Ligi Mistrzów. Na początek sezonu jubileuszowego 25-lecia klubu drużyna wygrała Superpuchar Polski. Z powodu pandemii koronawirusa sezon został zakończony przedwcześnie i bez wyłonienia tytuły mistrzowskiego. W momencie zakończenia ligi ZAKSA znajdowała się na pierwszym miejscu w tabeli. Kolejny sezon był najlepszy w całej dotychczasowej historii klubu, rozpoczął go sukces w Superpucharze Polski, następnie kędzierzynianie zwyciężyli w Pucharze Polski. Dominowali oni również w rozgrywkach krajowych - zakończyli oni fazę zasadniczą na pierwszym miejscu z bilansem 23 zwycięstw i jedynie 3 porażek oraz z przewagą 14 punktów nad drugim Jastrzębskim Węglem. Ostatecznie jednak po przegranym finale drużyna musiała zadowolić się tytułem wicemistrzów Polski. Jednak największym sukcesem w tym sezonie było dostanie się do finału najważniejszych klubowych rozgrywek siatkarskich - Ligi Mistrzów. Po łatwym sukcesie w fazie grupowej przyszła kolej na fazę play-off w, której ZAKSA zmierzyła się z obrońcą tytułu Cucine Lube Civitanova. Po dwóch emocjonujących meczach oraz złotym secie drużyna awansowała do półfinału, w którym czekali już na nich siatkarze wielokrotnego zdobywcy Ligi Mistrzów i mistrza Rosji Zenita Kazań. Po dwóch meczach zakończonych porażką obu gospodarzy 3:2 i wielkich emocjach stan rywalizacji wynosił 1:1 i konieczne było rozegranie po raz kolejny złotego seta. W nim lepsi okazali się kędzierzynianie i pierwszy raz w historii klubu awansowali oni do finału Ligi Mistrzów. Pokonali oni w nim włoskie Itas Trentino 3:1 będąc tym samym pierwszym polskim klubem od 43 lat, który zwyciężył w Lidze Mistrzów. W grudniu 2021 roku powstał pomnik, który ma przypominać triumf siatkarzy z Kędzierzyn-Koźla[3]. W styczniu 2022 roku w 87. Plebiscycie Przeglądu Sportowego klub z Kędzierzyna-Koźla został drużyną roku 2021[4]. W lutym 2022 roku trzeci rok z rzędu ( w sezonie 2019/20 turniej finałowy Pucharu Polski nie odbył się z powodu pandemii) drużyna triumfowała w finale Pucharu Polski, było to rekordowe w historii dziewiąte zwycięstwo w tych rozgrywkach. Kolejnym sukcesem klubu było wygranie siódmy rok z rzędu sezonu zasadniczego w Pluslidze. Równie owocne okazały się dla Zaksy rozgrywki Ligi Mistrzów, po pokonaniu Jastrzębskiego Węgla w półfinale drużyna kędzierzynian drugi raz z rzędu awansowała do wielkiego finału rozgrywek.
Puchar Polski
Grupa Azoty Zaksa Kędzierzyn-Koźle jest zdobywcą rekordowej ilości 9 Pucharów Polski, wyprzedzając w tej klasyfikacji drużynę Azs Olsztyn oraz Skry Bełchatów. Poza dziewięcioma wygranymi finałami Zaksa przegrywała trzykrotnie finały. Była ona zdobywcą Pucharu Polski w latach :
- 2000
- 2001
- 2002
- 2013
- 2014
- 2017
- 2019
- 2021
- 2022 .
Zwyciężyła Ligę Mistrzów 2020/2021 Zwyciężyła Ligę Mistrzów 2021/2022
Bilans sezon po sezonie
| Sezon | Miejsce | Puchary |
|---|---|---|
| 1977/1978 – III liga | awans do II ligi | |
| 1978/1979 – II liga | ||
| 1979/1980 – II liga | spadek do III ligi | |
| 1980/1981 – III liga | awans do II ligi | |
| 1981/1982 – II liga | ||
| 1982/1983 – II liga | ||
| 1983/1984 – II liga | ||
| 1984/1985 – II liga | ||
| 1985/1986 – II liga | ||
| 1986/1987 – II liga | ||
| 1987/1988 – II liga | ||
| 1988/1989 – II liga | ||
| 1989/1990 – II liga | ||
| 1990/1991 – II liga | awans do I ligi serii B | |
| 1991/1992 – I liga seria B | ||
| 1992/1993 – I liga seria B | ||
| 1993/1994 – I liga seria B | ||
| 1994/1995 – I liga seria B | awans do I ligi serii A | |
| 1995/1996 – I liga seria A | 7 | |
| 1996/1997 – I liga seria A |  2 | Finał Pucharu Polski |
| 1997/1998 – I liga seria A |  1 | |
| 1998/1999 – I liga seria A | 2 | |
| 1999/2000 – I liga seria A | 1 |  Puchar Polski 3. miejsce w Pucharze CEV |
| 2000/2001 – Polska Liga Siatkówki | 1 | Puchar Polski |
| 2001/2002 – Polska Liga Siatkówki | 1 | Puchar Polski |
| 2002/2003 – Polska Liga Siatkówki | 1 | 3. miejsce w Lidze Mistrzów |
| 2003/2004 – Polska Liga Siatkówki | 6 | |
| 2004/2005 – Polska Liga Siatkówki | 5 | |
| 2005/2006 – Polska Liga Siatkówki | 8 | |
| 2006/2007 – Polska Liga Siatkówki | 6 | |
| 2007/2008 – Polska Liga Siatkówki | 6 | |
| 2008/2009 – PlusLiga | 4 | |
| 2009/2010 – PlusLiga | 4 | |
| 2010/2011 – PlusLiga | 2 | Finał Pucharu Polski Finał Pucharu CEV |
| 2011/2012 – PlusLiga |  3 | |
| 2012/2013 – PlusLiga | 2 | Puchar Polski |
| 2013/2014 – PlusLiga | 4 | Puchar Polski |
| 2014/2015 – PlusLiga | 6 | |
| 2015/2016 – PlusLiga | 1 | Finał Pucharu Polski |
| 2016/2017 – PlusLiga | 1 | Puchar Polski |
| 2017/2018 – PlusLiga | 2 | |
| 2018/2019 – PlusLiga | 1 | Puchar Polski |
| 2019/2020 – PlusLiga | 1 | Superpuchar Polski |
| 2020/2021 – PlusLiga | 2 | Superpuchar Polski Puchar Polski 1. miejsce w Lidze Mistrzów |
| 2021/2022 – PlusLiga | 1 | Puchar Polski 1. miejsce w Lidze Mistrzów |
Poziom rozgrywek:
pierwszy, najwyższy ogólnokrajowy
drugi
trzeci
czwarty
Sukcesy
Mistrzostwa Polski:
Puchar Polski:- Superpuchar Polski:
- Liga Mistrzów:
- Puchar CEV:
- Puchar Challenge:
3. miejsce (1x): 2000
1. miejsce (9x): Kadra w sezonie 2022/2023
Media użyte na tej stronie
_pictogram.svg)
Pictograms of Olympic sports - Volleyball (indoor). This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Złota korona
Złoty puchar
Flaga Finlandii
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
.svg)
.svg)
