Z wiatykiem
 | |
| Autor | Henryk Siemiradzki |
|---|---|
| Data powstania | |
| Medium | |
| Wymiary | |
| Miejsce przechowywania | |
| Lokalizacja | |
Z wiatykiem – obraz olejny polskiego malarza akademickiego Henryka Siemiradzkiego, malowany w latach 1888-1889. Znajduje się obecnie w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie[1][2].
Scena, umieszczona na tle klasycznego włoskiego krajobrazu, przedstawia księdza udającego się z wiatykiem do umierającego. Kapłan jest starszym człowiekiem, na jego twarzy widoczna jest zaduma i skupienie. Towarzyszy mu grupa ludzi, w tym chłopcy niosący w rękach świece. Kierujące się ku twarzom dzieci płomienie świadczą o wietrznej pogodzie. Zapalona latarnia gazowa wskazuje, iż całe zdarzenie rozgrywa się w porze zmroku. Z lewej strony obrazu widoczna jest klęcząca kobieta z opuszczonymi ustami i różańcem w dłoniach. Na wzgórzu, z którego schodzi ksiądz, znajduje się budynek kościoła, w bramie którego stoi ledwo widoczna postać przyglądająca się całej scenie.
Przypisy
- ↑ a b c d Z wiatykiem (pol.). europeana.eu. [dostęp 2013-12-07].
- ↑ a b c d Z wiatykiem (pol.). cyfrowe.mnw.art.pl. [dostęp 2013-12-07].
Bibliografia
- Wiesława Górska: Henryk Siemiradzki. Warszawa: Edipresse Polska, 2007, seria: Ludzie, czasy, dzieła.