Zabłocie (powiat bolesławiecki)

Zabłocie
	wieś
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Powiat	bolesławiecki
Gmina	Nowogrodziec
Wysokość	190 m n.p.m.
Liczba ludności (III 2011)	282
Strefa numeracyjna	75
Kod pocztowy	59-730
Tablice rejestracyjne	DBL
SIMC	0191595
	Położenie na mapie gminy Nowogrodziec Zabłocie
	Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Zabłocie
	Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Zabłocie
	Położenie na mapie powiatu bolesławieckiego Zabłocie
	51°13′09,13″N 15°26′40,17″E/51,219203 15,444492

Artykuł	51°13′09.13″N 15°26′40.17″E
- błąd	0 m
WD	51°13'9.13"N, 15°26'40.17"E, 51°13'10.45"N, 15°26'37.54"E
- błąd	0 m
Odległość	0 m

Zabłocie (dawniej niem. Thiergarten^[1]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie bolesławieckim, w gminie Nowogrodziec^[4].

Położenie

Zabłocie to niewielka wieś o rozproszonej zabudowie leżąca na północno-zachodnim krańcu Niecki Lwóweckiej, na wysokości około 190 m n.p.m.^[1]

Podział administracyjny

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa jeleniogórskiego.

Historia

Zabłocie to bardzo stara osada która nigdy nie rozwinęła się^[1]. Miejscowość istniała już w XIII wieku, w 1765 roku mieszkało tu 6 zagrodników, 7 chałupników i rzemieślnik^[1]. W 1786 roku wieś nieco się rozwinęła, był w niej folwark, a mieszkało 12 zagrodników i chałupnik. Żywszy rozwój Zabłocia nastąpił dopiero z początkiem XIX wieku, w 1824 roku było tu: 58 domów, dwór, folwark, torfiarnia i szkoła^[1]. W 1840 roku liczba domów wzrosła do 61, poza tym w miejscowości były: dwór z folwarkiem, szkoła ewangelicka, 2 gospody i 6 rzemieślników^[1]. We wsi trzymano 450 merynosów i 150 sztuk bydła, a przy dworze działała duża torfiarnia^[1]. W 1878 roku wzniesiono tu nową szkołę. W czasie II wojny światowej został zniszczony dwór^[1].
Po 1945 roku Zabłocie pozostało małą wsią rolniczą, w 1978 roku było tu 18 gospodarstw rolnych, w 1988 roku ich liczba wzrosła do 40^[1]. W latach 80. i 90. zaczęto tu wznosić nowe domy, zbudowano też kościół pw. św. Jana Chrzciciela^[1].

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 2: Pogórze Izerskie. Cz. 2: M-Ż. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, s. 461–563. ISBN 83-85773-61-4.
↑ GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1579 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 2464, 2013-02-13. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-10-19].

Bibliografia

Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 2: Pogórze Izerskie (M-Ż). Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, ISBN 83-85773-61-4.

[staffa-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 2: Pogórze Izerskie. Cz. 2: M-Ż. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, s. 461–563. ISBN 83-85773-61-4.

[stat.gov-xlsx-2] GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.

[3] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1579 [zarchiwizowane 2022-10-26] .

[Dz.U._29/2013-4] Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 2464, 2013-02-13. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-10-19].

[1]

[2]

[3]

[4]

Miasto	Nowogrodziec
Wsie	Czerna Gierałtów Godzieszów Gościszów Kierżno Milików Nowa Wieś Parzyce Wykroty Zabłocie Zagajnik Zebrzydowa Zebrzydowa-Wieś
Kolonia	Bieniec
Integralne części wsi	Karbiec Lesieniec Ołdrzychów Stary Gaj Wrotkowice

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne