Zaborze (województwo lubelskie)

Artykuł

51°16′39.7″N 22°3′57.5″E

- błąd

4 m

WD

51°16'53"N, 22°4'19"E, 51°16'47.86"N, 22°3'40.43"E

- błąd

1990 m

Odległość

2 m

Zaborze
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

opolski

Gmina

Karczmiska

Liczba ludności (2020)

168[1]

Strefa numeracyjna

81

Kod pocztowy

24-310[2]

Tablice rejestracyjne

LOP

SIMC

0382987

Położenie na mapie gminy Karczmiska
Mapa konturowa gminy Karczmiska, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Zaborze”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Zaborze”
Położenie na mapie powiatu opolskiego
Mapa konturowa powiatu opolskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Zaborze”
Ziemia51°16′39,7″N 22°03′57,5″E/51,277694 22,065972

Zaborzewieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie opolskim, w gminie Karczmiska[3][4].

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa lubelskiego.

Wieś stanowi sołectwo gminy Karczmiska[5].

Historia

Zaborze w wieku XIX stanowiły wieś w powiecie nowoaleksandryjskim (puławski), gminie Karczmiska, parafii Wąwolnica, według noty Słownika geograficznego Królestwa Polskiego z roku 1895 wieś posiadała 7 osad i 24 morgi gruntu. Wchodziła w skład dóbr Kazimierz[6].

Zobacz też

Przypisy

  1. Raport o stanie gminy Karczmiska za 2020. 27-05-2021. [dostęp 2021-09-05].
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1567 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2016-12-27].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  5. Jednostki pomocnicze gminy Karczmiska. Urząd Gminy Karczmiska. [dostęp 2016-08-25].
  6. Zaborze 1(10, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 202.

Media użyte na tej stronie