Zaburzenia automatyzmu i przewodzenia

Zaburzenia automatyzmu i przewodzenia
	; Układ bodźcotwórczo-przewodzący serca; 1. węzeł zatokowo-przedsionkowy; 2. węzeł przedsionkowo-komorowy; 3. pęczek Hisa; 4. lewa odnoga pęczka Hisa; 5. wiązka tylna lewej odnogi; 6. wiązka przednia lewej odnogi; 7. lewa komora; 8. przegroda międzykomorowa; 9. prawa komora; 10. prawa odnoga pęczka Hisa
ICD-10	I44; Blok przedsionkowo-komorowy i lewej odnogi pęczka Hisa
I44.0	Blok przedsionkowo-komorowy pierwszego stopnia
I44.1	Blok przedsionkowo-komorowy drugiego stopnia
I44.2	Blok przedsionkowo-komorowy zupełny
I44.3	Inne i nieokreślone bloki przedsionkowo-komorowe
I44.5	Blok tylnej gałęzi lewej odnogi
I44.6	Inny i nieokreślony blok gałęzi
I44.7	Blok lewej odnogi pęczka przedsionkowo-komorowego Hisa, nie określony
ICD-10	I45; Inne zaburzenia przewodnictwa
I45.0	Blok prawej odnogi
I45.1	Inne i nieokreślone bloki prawej odnogi pęczka przedsionkowo-komorowego Hisa
I45.2	Blok dwugałęziowy
I45.3	Blok trójgałęziowy
I45.4	Nieokreślony blok wewnątrzkomorowy
I45.5	Inny określony blok serca
I45.8	Inne określone zaburzenia przewodnictwa
I45.9	Zaburzenie przewodnictwa, nie określone
ICD-10	I49; Inne zaburzenia rytmu serca
I49.5	Zespół chorej zatoki

Zaburzenia automatyzmu i przewodzenia (zaburzenia funkcji węzła zatokowego i zaburzenia przewodzenia przedsionkowo–komorowego, bradyarytmie) – nieprawidłowości powstawania lub przewodzenia impulsów występujące na różnych poziomach układu bodźcotwórczo-przewodzącego serca powodujące zaburzenia rytmu serca z wolną akcją komór.

Zaburzenia te mogą mieć postać dysfunkcji węzła zatokowego, bloku przewodnictwa przedsionkowo-komorowego lub też bloku śródkomorowego i mogą być jednopoziomowe lub wielopoziomowe, ostre lub przewlekłe oraz stałe lub okresowe.

Elektrofizjologia

W warunkach prawidłowych komórki układu bodźcotwórczo-przewodzącego serca mają naturalną zdolność do spontanicznej depolaryzacji co prowadzi do wyzwolenia impulsu, który następnie jest przewodzony z większą szybkością wzdłuż włókien tego układu niż poprzecznie, zapewniając zsynchronizowane przewodzenie każdego bodźca zatokowego z przedsionków do komór. Po przewiedzeniu impulsu powrót pobudliwości następuje po zakończeniu potencjału czynnościowego.

Zaburzenia rytmu serca z wolną akcją komór są wynikiem nieprawidłowości automatyzmu (powstawania impulsu) lub przewodzenia impulsu, które mogą być spowodowane stanami chorobowymi bądź lekami.