Zachyłka oszczepowata
| |||||
Systematyka[1][2] | |||||
Domena | eukarionty | ||||
Królestwo | rośliny | ||||
Podkrólestwo | rośliny zielone | ||||
Nadgromada | telomowe | ||||
Gromada | naczyniowe | ||||
Klasa | paprocie | ||||
Podklasa | paprotkowe | ||||
Rząd | paprotkowce | ||||
Rodzina | zachylnikowate | ||||
Rodzaj | zachyłka | ||||
Gatunek | zachyłka oszczepowata | ||||
Nazwa systematyczna | |||||
Phegopteris connectilis (Michx.) Watt Canad. Naturalist Geol., n.s., 3(2): 159 (1867)[3] | |||||
|
Zachyłka oszczepowata (Phegopteris connectilis (Michx.) Watt) – gatunek należący do rodziny zachylnikowatych. Występuje w strefie umiarkowanej i okołobiegunowej na półkuli północnej w Ameryce Północnej, Europie i Azji[3]. W Polsce jest częsty w górach, na pogórzu i wyżynach, rozproszony na zachodzie i północy, bardzo rzadki w Wielkopolsce i na Mazowszu[4].
Morfologia
Jest to roślina trwała o wysokości od 15 do 30 cm. Kłącze około 0,3 cm grubości. Liście w zarysie trójkątnie jajowate, podwójnie pierzaste, najniższa para odcinków 1 rzędu prawie zawsze skierowana w dół, nie większa od innych nad nią położonych, wierzchołkami zwróconymi ku przodowi. Brzeg blaszek oraz nerwy górnej i dolnej strony białawo owłosione. Główna oś liścia z wierzchu gęsto owłosiona, spodem pokryta brunatnymi włoskami. Zarodnie z kilku (1–3) włoskami[5].
Biologia i ekologia
Występuje w cienistych, świeżych lub wilgotnych lasach, zwykle na zboczach[5].
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
- ↑ The Pteridophyte Phylogeny Group , A community-derived classification for extant lycophytes and ferns, „Journal of Systematics and Evolution”, 54 (6), 2016, s. 563–603, DOI: 10.1111/jse.12229 .
- ↑ a b c Phegopteris connectilis (Michx.) Watt. W: Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2020-12-28].
- ↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając, Maria Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 403, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .
- ↑ a b Bolesław Broda, Jakub Mowszowicz Przewodnik do oznaczania roślin leczniczych, trujących i użytkowych, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa 1973.
- BioLib: 3112
- EoL: 486330
- EUNIS: 194452
- Flora of China: 200004057
- Flora of North America: 200004057
- FloraWeb: 23065
- GBIF: 2651330
- iNaturalist: 122082
- IPNI: 17344580-1
- ITIS: 504295
- NCPI: 173899
- Plant Finder: 285677
- The Plant List: tro-26600261
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:17344580-1
- Tela Botanica: 48780
- Tropicos: 26600261
- USDA PLANTS: PHCO24
Media użyte na tej stronie
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Autor: HermannSchachner, Licencja: CC0
Phegopteris connectilis
Autor: HermannSchachner, Licencja: CC0
Phegopteris connectilis
Autor: Rob Routledge, Sault College, Bugwood.org, Licencja: CC BY 3.0
long beechfern - Phegopteris connectilis (Michx.) Watt (syn. Thelypteris phegopteris - Prince wind farm, Dennis Township, Sault Ste. Marie, Ontario, Canada
Autor: HermannSchachner, Licencja: CC0
Phegopteris connectilis
Phegopteris connectilis (Michx.) Watt
- Original Description
- Hultbräken, Dryopteris phegopteris (L.) C. Chr.