Zadnia Pańszczycka Czuba
Widok z Małego Kościelca | |
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość | ok. 2150 m n.p.m. |
Pierwsze wejście | sierpień 1903 |
49°13′40,8″N 20°02′01,3″E/49,228000 20,033694 |
Zadnia Pańszczycka Czuba (niem. Hintere Pańszczyca Koppe, słow. Zadná paňščická čuba, węg. Hátsó-Pańszczyca-púp[1]) – wznosząca się na wysokość około 2150 m skalista czuba w północnej grani Skrajnego Granatu oddzielającej dolinę Pańszczycę od Doliny Czarnej Gąsienicowej. Jest to jedna z dwóch Pańszczyckich Czub. Znajduje się pomiędzy Pańszczycką Przełączką Wyżnią (ok. 2145 m) a Pańszczycką Przełączką Pośrednią (ok. 2130 m). Na wschodnią stronę opada żebrem o wysokości kilkudziesięciu metrów w widły dwóch żlebów opadających z Wyżniej i Niżniej Pańszczyckiej Przełączki. Żleby te, połączone niżej w jedno koryto kończą się w piarżysku Zadnich Usypów w górnej części doliny Pańszczycy. Obramowana dwoma żlebami ściana zachodnia jest trzykrotnie wyższa i opada do piarżyska Kotła Czarnego Stawu. Jest bardziej stroma, krucha i silnie pokryta trawnikami[2].
Pierwsze znane przejście turystyczne – granią z Pańszczyckiej Przełęczy, przez wierzchołki Pańszczyckich Czub – Walenty Gadowski i Franciszek Zbyszycki w sierpniu 1903 r.[3]
Nie prowadzi przez nią żaden szlak turystyczny, jest to jednak rejon dopuszczony do wspinaczki skalnej (ale tylko od strony Doliny Gąsienicowej)[4]. Drogi wspinaczkowe:
- Od zachodu (z górnej części żlebu Pańszczyckiej Przełączki Wyżniej na szczyt); 0 stopień trudności w skali tatrzańskiej, czas przejścia 10 min,
- Z Pańszczycy północno-wschodnim żebrem; II, od żlebu 30 min[2].
Przez W.H. Paryskiego Pańszczyckie Czuby były traktowane jako część Skrajnego Granatu, z dalsza bowiem zlewają się z jego masywem[2].
Przypisy
- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2016-03-20].
- ↑ a b c Władysław Cywiński: Granaty. Tatry. Przewodnik szczegółowy, tom 18. Poronin: Wyd. Górskie, 2013. ISBN 978-83-7104-046-7.
- ↑ Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część II. Zawrat – Żółta Turnia. Warszawa: Sport i Turystyka, 1951.
- ↑ Dozwolone rejony wspinaczkowe w TPN. [dostęp 2019-01-04].
Media użyte na tej stronie
Autor:
- Tatry mapa 2.png: ToSter 2 września 2008
- Poland location map white.svg,
- Poland location map.svg: NordNordWest
- derivative work: Mareklug Mareklug
Mapa Tatr
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Carpathians.
- Projection: Equirectangular projection, strechted by 148.0%.
- Geographic limits of the map:
- N: 50.0° N
- S: 44.25° N
- W: 16.0° E
- E: 27.5° E
- GMT projection: -JX19.473333333333333cd/14.410266666666665cd
- GMT region: -R16.0/44.25/27.5/50.0r
- GMT region for grdcut: -R16.0/44.25/27.5/50.0r
- Relief: SRTM30plus.
- Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.
Black up-pointing triangle ▲, U+25B2 from Unicode-Block Geometric Shapes (25A0–25FF)
Autor: Krzysztof Dudzik (User:ToSter), Licencja: CC BY 3.0
Wierch pod Fajki, Pańszczyckie Czuby i Skrajny Granat