Zadnia Rzeżuchowa Przełączka
| ||
Zadnia Rzeżuchowa Przełączka między podpisanymi Zadnią Rzeżuchową Turnią i Kozią Turnią | ||
Państwo | Słowacja | |
---|---|---|
Wysokość | ok. 2068 m n.p.m. | |
Pasmo | Tatry, Karpaty | |
Sąsiednie szczyty | Kozia Turnia, Zadnia Rzeżuchowa Turnia | |
49°13′00,0″N 20°12′59,4″E/49,216667 20,216500 |
Zadnia Rzeżuchowa Przełączka, Zadnia Gajnista Przełączka (słow. Zadné žeruchové sedlo, niem. Hinterer Kressensattel, Westliche Gemsenturmscharte, węg. Hátsó-Zerge-horhos, Nyugati-Zergetorony-csorba[1][2]) – szeroka trawiasta przełęcz w słowackiej części Tatr Wysokich, położona na wysokości ok. 2068 m w środkowym fragmencie Koziej Grani – południowo-wschodniej grani Jagnięcego Szczytu. Oddziela najwyższą w grani Kozią Turnię na zachodzie od Zadniej Rzeżuchowej Turni na wschodzie[2].
Stoki północne opadają z przełęczy do Doliny Białych Stawów, południowe – do Doliny Jagnięcej. Na północny zachód łagodnie zbiega spod przełęczy do Wyżniej Rzeżuchowej Kotliny trawiasty zachód w poprzek stoków Koziej Turni. Bezpośrednio na północ spada do Niżniej Rzeżuchowej Kotliny trawiasty żleb. Między tymi formacjami wznosi się żebro. Także na południe zbiega z Zadniej Rzeżuchowej Przełączki trawiasty żleb[2].
Na Zadnią Rzeżuchową Przełączkę, podobnie jak na inne obiekty w Koziej Grani, nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne. Najdogodniejsze drogi dla taterników wiodą na siodło od północy z Niżniej Rzeżuchowej Kotliny oraz od południowego wschodu drogą Kordysa w poprzek południowej ściany Zadniej Rzeżuchowej Turni. Są one dobrym dostępem do wschodniej części Koziej Grani, są też używane jako zejście z Koziej Turni. Trudniejsze są drogi Puškáša przez prawą depresję południowej ściany Koziej Turni (I w skali UIAA z jednym miejscem III) oraz Harníčka przez południową ścianę Koziej Baszty (IV)[2].
Pierwsze znane wejścia:
- letnie – Gyula Hefty, 2 sierpnia 1908 r., przy przejściu granią,
- zimowe – Stanisław Krystyn Zaremba, 28 grudnia 1931 r.[2]
Nazwy Rzeżuchowych Turni i Rzeżuchowych Przełączek pochodzą od Rzeżuchowych Stawków (Niżniego i Wyżniego), nad którymi obficie rośnie rzeżucha gorzka[2][3].
Przypisy
- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2014-01-26].
- ↑ a b c d e f Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIV. Czerwona Turnia – Przełęcz pod Kopą. Warszawa: Sport i Turystyka, 1984, s. 211–214. ISBN 83-217-2472-8.
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
Media użyte na tej stronie
Autor:
- Tatry mapa 2.png: ToSter 2 września 2008
- Poland location map white.svg:
- Poland location map.svg: NordNordWest
- derivative work: Mareklug
Mapa Tatr
Autor: Rafał Kozubek, Licencja: CC BY-SA 3.0
Jagnięcy Szczyt i Kozia Grań – widok z Doliny Białych Stawów (polskie podpisy).
oriented mountain pass symbol : n ne e se