Zadnia Sławkowska Ławka

Zadnia Sławkowska Ławka
Zadnia Sławkowska Ławka pośród podpisanych obiektów
Państwo	Słowacja
Wysokość	2281 m n.p.m.
Pasmo	Tatry, Karpaty
Sąsiednie szczyty	Zadnia Sławkowska Czuba, Skrajna Sławkowska Czuba
Data zdobycia	1 czerwca 1905
Pierwsze wejście	A. Martin
Położenie na mapie Tatr Zadnia Sławkowska Ławka
49°10′02,8″N 20°10′19,4″E/49,167444 20,172056

Zadnia Sławkowska Ławka (słow. Vareškové sedlo, 2281 m) – stosunkowo szeroka przełęcz w bocznej grani słowackich Tatr Wysokich odgałęziającej się od grani głównej w wierzchołku Małej Wysokiej. Jest położona w jej fragmencie zwanym Sławkowską Granią. Oddziela od siebie dwie Sławkowskie Czuby: Zadnią Sławkowską Czubę na zachodzie i Skrajną Sławkowską Czubę na wschodzie^[1].

Północne stoki opadają z przełęczy do Nowoleśnej Kotliny w Dolinie Staroleśnej, południowe – do Doliny Sławkowskiej^[2]. Najdogodniejsze drogi na przełęcz prowadzą z Doliny Staroleśnej znad Warzęchowego Stawu oraz z Doliny Sławkowskiej prawym skrajem południowo-zachodniej ściany Zadniej Sławkowskiej Czuby^[3].

Pierwsze wejścia (przy przejściu granią):

• letnie – Alfred Martin, 1 czerwca 1905 r.,
• zimowe – Władysław Krygowski, 13 marca 1928 r.^[3]

Przypisy