Zagórze (powiat białogardzki)

Zagórze

wieś
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	białogardzki
Gmina	Białogard
Wysokość	43 m n.p.m.
Liczba ludności (2007)	136
Strefa numeracyjna	94
Kod pocztowy	78-200
Tablice rejestracyjne	ZBI
SIMC	0302860
Położenie na mapie gminy wiejskiej Białogard Zagórze
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Zagórze
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Zagórze
Położenie na mapie powiatu białogardzkiego Zagórze
53°58′07″N 15°50′28″E/53,968611 15,841111

Zagórze (niem. Sager) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, w gminie Białogard. W latach 1975–1998 wieś należała do województwa koszalińskiego. W roku 2007 wieś liczyła 136 mieszkańców.

Geografia

Wieś leży ok. 11 km na południowy zachód od Białogardu, przy trasie byłej linii wąskotorowej Białogard – Lepino.

Toponimika nazwy

Nazwa wsi ma pochodzenie najprawdopodobniej ze słowiańskiego i oznacza położenie miejscowości – za górą.

Historia

Stare lenno rodziny von Podelwils, w XVII wieku dzierżawione przez rodzinę von Platen. Od 1844 r. majątek był własnością Jana Ferdynanda Ramthum, właściciela Zasp Małych. Jako dziedzic Zagórza wymieniony jest członek rodu von Gaudcker. W 1867 r. wybudowano szkołę, miejscowość liczy 208 mieszkańców. W roku 1939 liczba mieszkańców spadła do 177. W 1928 roku majątek należał do Marii von Holtzendorff, właścicielki Podwilcza i Rychowa. Po II wojnie światowej majątek upaństwowiono.

Zabytki i ciekawe miejsca

We wsi znajduje się park dworski o pow. 2,00 ha, założony w XIX wieku, drzewostan tworzą głównie buki i dęby. W runie zawilec gajowy i bluszcz pospolity.

Dwór zwrócony jest fasadą na południe. Jest to murowany budynek z ok. poł. XIX wieku, z krótkim późniejszym skrzydłem od północy (zapewne pierwotnie były dwa skrzydła). W wyniku remontu przeprowadzonego w latach 70. XX wieku utracił większość detali architektonicznych.

500 m od Zagórza przy drodze do Nasutowa spotkać można nieczynny ewangelicki cmentarz o pow. 0,16 ha, w runie z bluszczem i konwalią majową.

Turystyka

Przez miejscowość przebiega lokalny, nieoznaczony, rowerowo-pieszy szlak turystyczny Szlak torami byłej kolejki wąskotorowej.

Transport

W miejscowości znajduje się przystanek komunikacji autobusowej^[1].

Zobacz też

• Zagórze

Przypisy

Bibliografia

• Plan Rozwoju Lokalnego Gminy Białogard na lata 2005-2013, Białogard, UG, 2005
• Andrzej Świrko, Pałace, dwory i zamki w dorzeczu Parsęty, POT, 2005, ISBN 83-7263-900-0.