Zagorje

plemiona serbskie w VII-IX wieku

Zagorje (Zagórze) – kraina historyczna w zachodniej części półwyspu Bałkańskiego. Nazwa utworzona na określenie Serbów żyjących za górami w odróżnieniu od Serbów z nadmorskiej Dalmacji południowej – Primorja (Narentan, Zahumlan, Trebinian, Konawlan i Duklan). Zagorje obejmowało tereny pomiędzy górami Dynarskimi, Szarą Płaniną i Skopijską Czarną Górą a Sawą i Dunajem na północy. W późniejszym czasie od XI wieku na obszarze Zagorja wyróżniano na wschodzie Raszkę (obecnie Stara Serbia), na zachodzie Bośnię i na północy ziemię zwaną Soli (obecnie Tzuli)^[1].

Przypisy

Bibliografia

• T. Wasilewski: Historia Jugosławii do XVIII wieku. W: W. Felczak, T. Wasilewski: Historia Jugosławii. Wrocław: Ossolineum, 1985. ISBN 83-04-01638-9.
• J. Skowronek, M. Tanty, T. Wasilewski: Historia Słowian południowych i zachodnich. Warszawa: PWN, 1988. ISBN 83-01-07549-X.