Zagronie


Zagronie (dosł. za groniem od groń z rumuńskiego grui – "szczyt" czyli za szczytem, za wzgórzem) – dawny przysiółek wsi Wielopole, obecnie część osiedla o tej samej nazwie, wchodzącego w skład miasta Zagórza, końcowy odcinek ulicy Miodowej. Zagronie położone są na południe od Wielopola, w odległości około 1 km od zwartej zabudowy wsi; najbliższy budynek to dwór.

Według Krajowego Rejestru Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju TERYT Zagronie stanowią jedną z "integralnych części miejscowości" Zagórz[1].

Droga z Wielopola na Zagronie będące formalnie przedłużeniem ulicy Miodowej biegnie przez las gromadzki. Na wschód od Zagroni przebiega inna droga leśna łącząca się z główną drogą na Dolnym Wielopolu w okolicach leśniczówki, drugi jej koniec łączy się z drogą biegnącą od Postołowa poprzez las Garb, masyw Łysej Góry, zbocza wzgórza Oszczacz (na współczesnych mapach bezimienne wzgórze 444), na zachód od opuszczonego domu w Lesko-Gruszce, aż do asfaltowej drogi Tarnawa GórnaLesko biegnącą przez masyw Gruszki.

Przysiółek Zagronie powstał w latach 20. XX wieku, na wielkiej śródleśnej polanie, na północnych stokach Łysej Góry w lesie Zagronie. Dwie spokrewnione ze sobą rodziny reemigrantów ze Stanów Zjednoczonych kupiły tu ziemię i wybudowały obok siebie dwa domy.

Mieszkańcom udało się przetrwać okupację niemiecką i grasujące zaraz po niej oddziały UPA. Pod koniec lat 50. XX wieku dotarła tu elektryczność.

Wskutek częściowego porzucenia gospodarki rolnej na teren okolicznych pól wkracza las.

Przypisy

  1. Główny Urząd Statystyczny, www.stat.gov.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).

Media użyte na tej stronie