Zagrzebnica wielka
Heleioporus australiacus[1] | |||
(Shaw & Nodder, 1795) | |||
Samiec z regionu Northern Sydney | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek | Zagrzebnica wielka | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
Zasięg występowania | |||
zasięg występowania |
Zagrzebnica wielka'[3] (Heleioporus australiacus) – gatunek płaza bezogonowego z rodziny Limnodynastidae.
Systematyka
Płaz ten należy do rodzaju Heleioporus. Zalicza się do rodziny Limnodynastidae[2] bądź żółwinkowatych (Myobatrachidae). W tym drugim wypadku do żółwinkowatych włącza się jako podrodzinę Limnodynastinae, do których także zalicza się rodzaj Heleioporus[4]. Należy do niego 6 gatunków[5].
Według Penmana i współpracowników południowe lub północne populacje mogą w rzeczywistości obejmować osobne gatunki płazów[2].
Tryb życia
Osobniki tego gatunku spotyka się cały rok, jednak szczyt aktywności przypada na luty, kwiecień i maj, co wynika z pracy Penmama i współpracowników z 2006[2].
Zagrzebnica wielka rozmnaża się od wiosny do jesieni. Rozród zazwyczaj przebiega w tymczasowych zbiornikach wodnych, rzadziej w istniejących stale. Samce zajmują miejsca w częściowo zatopionych wodą jamkach u brzegów lub w ich pobliżu poniżej gęstej roślinności. Nawołują płeć przeciwną[2].
Samica składa jaja zwane skrzekiem. Średnica pojedynczego jaja wynosi 2,6 mm. W złożonej masie występuje ich od 775 do 1239, co policzyli Watson i Martin, opisując to w 1973, lub 698-807, co z kolei odnotował Daly w 1996. W badaniu uwzględnili 4 kłęby jaj. Kłęby te pozostawiane były w jamkach lub pośród gęstej roślinności w wodzie stałej lub powoli płynącej[2].
Kolejnym stadium rozwojowym tego płaza jest wolno żyjąca larwa zwana kijanką. By stać się dorosłym płazem, musi ona ulec przeobrażeniu (metamorfozie), co następuje po 3 bądź 11 miesiącach życia[2].
Rozmieszczenie geograficzne
Płaz zamieszkuje kontynent australijski. Spotyka się go w Nowej Południowej Walii, jak też w Wiktorii. Jego zasięg występowania wedle IUCN obejmuje wschodnie stoki Wielkich Gór Wododziałowych, a także tereny przybrzeżne, rozciągające się od Valhalla w Wiktorii, na wschodzie tego stanu, do południowego krańca Olney State Forest w Nowej Południowej Walii. Od wybrzeża zapuszcza się na 100 km w głębi lądu[2].
Płaz bytuje na różnych wysokościach, spotyka się go zarówno na poziomie morza, jak i do 1000 metrów powyżej[2].
Ekologia
Zagrzebnica wielka zajmuje różne siedliska leśne. Zasiedla zarówno lasy suche, jak i wilgotne, zamieszkuje strefy przybrzeżne. Na środkowym wybrzeżu Nowej Południowej Walii zajmuje tereny położone na glebach piaszczystych[2].
Zagrożenia i ochrona
Status zwierzęcia nie jest łatwy do określenia. IUCN zwraca uwagę na brak danych demograficznych opisujących populację gatunku, jak i wyznaczających jej wielkość. Zwierzę najczęściej spotykano w okolicach Sydney, na wschodzie Wiktorii oraz w południowo-wschodniej Nowej Południowej Walii. Najczęściej odnotowuje się jednego bądź kilka osobników. Wydaje się, że płaz jest rzadki, a jego całkowita liczebność jeszcze bardziej się obniża[2].
Przypisy
- ↑ Heleioporus australiacus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k Heleioporus australiacus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ Zwierzęta : encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 432. ISBN 83-01-14344-4.
- ↑ J-M. Hero, H. Hines, F. Lemckert, G. Gillespie & P. Robertson: Heleioporus australiacus Giant Burrowing Frog, Eastern Owl Frog. AmphibiaWeb, 2010-05-31. [dostęp 2013-11-03]. (ang.).
- ↑ Heleioporus. Amphibiaweb. [dostęp 2013-11-02]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
(c) Tnarg 12345 z angielskojęzycznej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0
This is a male Heleioporus australiacus, from the Northern Sydney region.
(c) Tnarg 12345 z angielskojęzycznej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0
Distribution of the en:Giant Burrowing Frog (Heleioporus australiacus).