Zagubiona przyszłość

Zagubiona przyszłość – powieść fantastycznonaukowa Krzysztofa Borunia i Andrzeja Trepki, drukowana w odcinkach na łamach Ilustrowanego Kuriera Polskiego w 1953, jako książka wydana po raz pierwszy w 1954 (ze zmianami recenzenckimi). W wersji pierwotnej ukazała się w 1957. Trzecie wydanie ukazało się w 1986 nakładem Iskier. Kolejne wznowienie ukazało się w 2013 pod szyldem Wydawnictwa Solaris^[1].

Jest to pierwszy tom kosmicznej trylogii. Pozostałe to: Proxima i Kosmiczni bracia.

Fabuła

CM-2, czyli almeralitowy satelita Celestia, wyruszyła w końcu XX wieku z Układu Słonecznego w kierunku Alfa Centauri. Od wielu pokoleń (jest rok 2407) w beznadziejnej podróży unosi na swych pokładach około pięciu tysięcy ludzi. Niewielkie społeczeństwo jest silnie podzielone na kasty niewolników (Murzynów), robotników, techników, naukowców i rządzących (kapitalistów). Społeczeństwo żyje w niewiedzy co do przyczyn opuszczenia Układu Słonecznego, przekonane, że Ziemię opanowały „czerwone diabły”. Jedynie prezydent Celestii wie, że prawdziwą przyczyną było obalenie kapitalizmu. Głównym bohaterem jest Bernard Kruk, młody inżynier pełniący ważną funkcję rządowego konstruktora. Prezydent Celestii poleca mu przeróbkę miotaczy do niszczenia meteoroidów, tak aby mogły one niszczyć ciała przelatujące obok. W zamian oferuje mu oszałamiające wynagrodzenie i zgodę na małżeństwo ze swoją córką. Przypadkowo umowę tę znajduje znajoma dziennikarka i doprowadza do jej ujawnienia. Wyjaśnienia prezydenta, co do sensu przeróbki, nie budzą niczyjego zaufania. Kruk z przyjacielem, starając się wyjaśnić sprawę, docierają do informacji, że z Celestii został zaobserwowany statek kosmiczny lecący z Ziemi. Przeróbka miotaczy ma umożliwić jego zniszczenie. Krukowi i opozycyjnej wobec prezydenta grupie udaje się nawiązać kontakt z Astrobolidem. Wybucha konflikt, zakończony szczęśliwie dzięki interwencji ludzi z Astrobolidu. Dzięki temu uda się mieszkańcom Celestii powrócić na Ziemię. Astrobolid leci dalej, w celach badawczych, w kierunku układu Proxima Centauri, zabierając także dwoje mieszkańców Celestii. Abstrahując od propagandowego charakteru, powieść ciekawie opisuje walkę o władzę.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Fragment powieści. swmarek.qs.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2002-07-24)].