Zaiyi
| |||||||||
.jpg) | |||||||||
| Nazwisko chińskie | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Zaiyi, książę Duan (ur. 1856, zm. 1922) – arystokrata mandżurski, polityk schyłkowego okresu Qing.
W 1894 roku otrzymał tytuł księcia Duan (端郡王, Duān jùnwáng)[1]. W 1898 roku poparł przewrót obalający sto dni reform. Faworyt cesarzowej Cixi[1], mąż jej bratanicy[2].
Po wybuchu powstania bokserów jeden z czołowych zwolenników rebeliantów na dworze. Sprowokował wypowiedzenie przez Chiny wojny obcym mocarstwom, przedkładając Cixi sfałszowaną notę w której cudzoziemcy domagali się rzekomo uwolnienia cesarza Guangxu[3]. W 1900 roku stanął na czele Zongli Yamen, a jego syn Pujun został wyznaczony na następcę tronu[1].
Po upadku powstania mocarstwa zażądały jego egzekucji[1]. Ostatecznie na mocy edyktu cesarskiego został skazany na zesłanie do Xinjiangu[4]. Powrócił do Pekinu w 1917 roku i spędził ostatnie lata życia jako pupil konserwatywnych polityków młodej Republiki Chińskiej[5].
Przypisy
- ↑ a b c d Jakub Polit: Chiny. Warszawa: Wydawnictwo Trio, 2004, s. 391. ISBN 83-88542-68-0.
- ↑ Vasilij Âkovlevič Sidihmenov: Ostatni cesarze Chin. Katowice: Wydawnictwo Śląsk, 1990, s. 172. ISBN 83-216-0900-7.
- ↑ Jakub Polit: Chiny. Warszawa: Wydawnictwo Trio, 2004, s. 40. ISBN 83-88542-68-0.
- ↑ Vasilij Âkovlevič Sidihmenov: Ostatni cesarze Chin. Katowice: Wydawnictwo Śląsk, 1990, s. 233. ISBN 83-216-0900-7.
- ↑ Lanxin Xiang: The Origins of the Boxer War: A Multinational Study. New York: Routledge, 2003, s. XIII-XIV. ISBN 0-7007-1563-0.
Media użyte na tej stronie
Zaiyi, Prince Duan