Zajezdnia tramwajowa przy ulicy Madalińskiego w Poznaniu

Zajezdnia Madalińskiego

Hala zajezdni
Typ	zajezdnia tramwajowa
Państwo	Polska
Miejscowość	Poznań
Lokalizacja	Wilda
Przewoźnik	MPK Poznań
Data otwarcia	27 października[1] 1948[2]
Data zamknięcia	14 grudnia 2014[3]
Położenie na mapie Poznania Zajezdnia Madalińskiego
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Zajezdnia Madalińskiego
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Zajezdnia Madalińskiego
52°23′10,82″N 16°54′50,94″E/52,386339 16,914150

Zajezdnia tramwajowa przy ulicy Madalińskiego – (potocznie Madalina) najmniejsza zajezdnia tramwajowa w Poznaniu zajmująca powierzchnię 76 arów, obsługująca tramwaje MPK Poznań, znajdująca się w dzielnicy Wilda. Zajezdnia była oznaczona jako wydział S2. Funkcjonowała do połowy grudnia 2014^[3].

Plan zajezdni Madalińskiego

Historia

W 1946^[4] roku podjęto decyzję budowy nowej zajezdni tramwajowej w związku z rosnącą popularnością komunikacji miejskiej i powiększającym się dzięki temu taborem tramwajowym MPK Poznań. W porównaniu do roku 1938, w 1947 ilość przejechanych kilometrów przez tramwaje w Poznaniu podwoiła się, a ilość przewiezionych pasażerów potroiła. Przyczyną była stosunkowo niewielka cena biletów która sprawiła, iż komunikacja miejska stała się dostępna praktycznie dla wszystkich mieszkańców miasta ^[5]. Po 3 latach budowy otwarcie zajezdni nastąpiło w październiku 1948 roku. Po wybudowaniu zajezdnia składała się jedynie ośmiotorowej hali mieszczącej 45 wagonów dwuosiowych do której wjeżdża się tyłem, budynek warsztatowo-socjalny, budynek mieszkalny dla pracowników (obecnie znajdujący się już poza terenem zajezdni), podstację trakcyjną i myjnię znajdującą się na wjeździe do zajezdni. Jedyna w historii obiektu rozbudowa nastąpiła w latach 1975-1976, dobudowano wtedy siedem torów odstawczych na zewnątrz hali^[6], dodatkowy tor w jezdni ul. Madalińskiego (dzięki któremu powstała pętla Pamiątkowa używana awaryjnie i w czasie remontów) oraz ogrodzono teren zajezdni^[5]. Na terenie tej zajezdni 4 czerwca 2011 poznaniacy pożegnali się z odchodzącymi ze służby tramwajami Beijnes 3G zwanymi potocznie „holendrami”^[7] oraz 10 listopada 2019 roku z wagonami Düwag GT8, tzw. „helmutami”^[8]. W momencie oddania do użytku całego terenu nowej zajezdni Franowo wydział miał zostać przeniesiony do nowej zajezdni^[9], a według pierwotnych założeń teren zajezdni Madalińskiego wystawiony na sprzedaż. 14 grudnia 2014 z terenu zajezdni o godz. 22:23 po raz ostatni liniowo wyjechał tramwaj (obsługując nocną linię 201), zaś o godz. 23:37 po raz ostatni odbył się zjazd liniowy do zajezdni (z linii 17)^[3].

Planowane jest utworzenie na terenie obiektu w pełni funkcjonującego muzeum komunikacji miejskiej, które obecnie znajduje się w budynku na terenie zajezdni przy ul. Głogowskiej.

Obsługa linii

Zajezdnia obsługiwała linie 2, 3, 4, 7, 9, 10, 11 oraz nocną 201.

Stan taborowy

Na stanie zajezdni znajdowały się następujące pojazdy, według stanu na dzień 9.12.2012 r.:

Zdjęcie	Typ	Rozpoczęcie eksploatacji		Zakres numeracji	Liczba wagonów
	Beijnes 3G	2003		#805	1
	Düwag GT6	1996		#615	1
	Düwag GT8	1998		#650 — #713	45
	Düwag GT8ZR	2004		#901, #903 — #907	6
Wszystkie wagony					53

Dawniej na stanie zajezdni znajdowały się tramwaje Konstal 102N oraz Konstal 102Na.

Zobacz też

• Tramwaje w Poznaniu

Przypisy