Zakłady dla dzieci robotnic zagranicznych w III Rzeszy

Tablica pamiątkowa upamiętniająca 76 polskich i 15 rosyjskich niemowląt zmarłych z wycieńczenia w domu dziecka w Velpke w 1944 roku

Zakłady dla dzieci robotnic zagranicznych w III Rzeszy (niem. Ausländerkinder-Pflegestätte, także Säuglingsheim, Entbindungsheim) – zakłady tworzone od 1943 dla niemowląt i dzieci robotnic zagranicznych, w tym polskich, w III Rzeszy. Ze względu na niedożywienie śmiertelność przekraczała w nich często 50%, a nawet dochodziła do 90%[1]. Serwisy internetowy Krieg gegen Kinder informuje o ponad 400 takich zakładach.

Robotnice zmuszano często do aborcji. Część dzieci przekazano niemieckim rodzinom do adopcji. Głównych sprawców tych zbrodni osądzono w procesie RuSHA.

Oddziałowa komisja ścigania zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Poznaniu prowadzi dwa śledztwa:

  • S. 5/00/Zn – zakład w Wąsoszu
  • S. 58/03/Zn – zbrodnie na terenie III Rzeszy.

8 maja 2001 w Brunszwiku poświęcono tablicę pamiątkową na cmentarzu przy Hochstraße.

Lista zakładów, obozów i cmentarzy

  • Wąsosz, Säuglings- und Altersheim St. Josefsstift für Säuglinge und Kleinkinder St. Josefsstift
  • Langenhagen, Godshorn[2]
  • Słupsk, obóz przejściowy przy ulicy Deotymy.
  • Brunszwik, Entbindungsheim fuer Ostarbeiterinnen, Broitzemer Str. 200, cmentarz przy Hochstraße, ponad 360 dzieci[3][4]
  • Velpke, Powiat Helmstedt, Kinderheim – po wojnie brytyjski sąd skazał dwóch Niemców na śmierć za zabójstwo polskich dzieci[5]
  • Gantenwald, gmina Bühlerzell, pomnik na cmentarzu „Ausländerkinder-Pflegestätte”[6][7]. W zakładzie urodziło się 50 dzieci, z tego zmarło 20 i jedna matka, 12 pochowano na cmentarzu.
  • Drezno, Dr.-Todt-Straße 120 (Radeburger Straße 12a), Auslandskinderpflegestätte, urodziło się tu 497 dzieci, spośród pozostawionych w obozie zmarło w ciągu roku ponad 40%[8]
  • Gienau, Siecke 3, zmarło 12 niemowląt[9]
  • Pasawa i okolice, zbrodnie opisane przez Annę Elisabeth Rosmus, m.in. w Wintergrün. Verdrängte Morde

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Schwangerschaften und Kinder.
  2. ↑ Niemcy: Książka o zmarłych dzieciach polskich robotnic przymusowych | Polonia.net. polonia.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-11)]..
  3. ↑ Entbindungsheim.
  4. ↑ METALODLEW – Odlewamy Zadowolenie | Poświęcenie Cmentarza Wojennego w Brunszwiku.
  5. ↑ Trial of Heinrich Gerike and Seven Others. The Velpke Children’s Home Case. United Nations War Crimes Commission, 1948. ess.uwe.ac.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-01-12)]..
  6. ↑ https://web.archive.org/web/20070928132437/http://www.crailsheim.de/204.2.html.
  7. ↑ GS01. museen-in-hohenlohe-franken.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-29)]..
  8. ↑ Gravuren des Krieges – Mahndepots in Dresden | Ort 60. dresden-1945.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-21)]..
  9. ↑ JAK Lüneburg-Stade. jak-lueneburg.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-27)]..

Bibliografia

  • Cordula Wächtler, Irmtraud Heike, Janet Anschütz, Stephanus Fischer Gräber ohne Namen, Die toten Kinder Hannoverscher Zwangsarbeiterinnen, Vsa Verlag, 2006, ISBN 3-89965-207-X.
  • Haida, Gerd E., Koziol, Michael S., Schmidt, Alfred: Gantenwald. Eine „Ausländerkinder-Pflegestätte”, w: Faschismus in Deutschland, Köln 1985, s. 194–229.
  • Lamberg-Scherl, Inge, Förtsch, Folker: „...leistungsfähige Arbeitskräfte billigst zur Verfügung stellen”. Fremdarbeiterinnen im Altkreis Hall 1939-1945, w: Folker Förtsch, Andreas Maisch (Hgg.), Frauenleben in Schwäbisch Hall 1933-1945. Realitäten und Ideologien, Schwäbisch Hall 1997, S. 245–273.
  • Anna Elizabeth Rosmus, Wintergrün. Verdrängte Morde, Labhard-Verlag 2000, ISBN 3-926937-11-4.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Velpke-Bonzetafel.jpg
Bronzetafel von 1996 auf dem Velpker Friedhof am Ort der Kinderbestattung