Zamek Isenburski

Ten artykuł od 2010-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Zamek Isenburski

Widok południowy od strony Śródmieścia
Państwo	Niemcy
Kraj związkowy	Hesja
Miejscowość	Offenbach am Main
Styl architektoniczny	renesans
Położenie na mapie Hesji Zamek Isenburski
Położenie na mapie Niemiec Zamek Isenburski
50°06′28″N 8°45′54″E/50,107778 8,765000

Widok północny od Menu

Widok północny od Menu

Zamek Isenburski (niem. Isenburger Schloss) – renesansowy zamek w niemieckim mieście Offenbach am Main. Średniowieczny ród Isenburgów nakazał go w XVI wieku wybudować. Wśród historyków sztuki uchodzi za ważną budowlę renesansową. Widać to zwłaszcza po różniących się od siebie fasadach od północnej i południowej strony zamku. Od strony południowej, w kierunku miasta, renesansowa fasada składa się z portyków między dwiema wieżami, a od północnej, od strony Menu obronną elewację z widocznymi starszymi częściami substancji budynku. Pierwotnie planowano wybudowanie zamku czteroskrzydłowego. Projekt nie został jednak zrealizowany.

Historia

Hrabia Werner von Falkenstein nakazał wybudować fortecę wodną w 1394 roku. W 1599 zakończyła się budowa Zamku Isenburskiego. Krótko po zakończeniu budowy, w 1564 roku zamek spłonął. Odbudowie po tym pożarze zawdzięczamy zachowane po dzień dzisiejszy galerie od południowej strony. Na zamku odbywały się znaczące historycznie kongresy, przykładowo w 1741 roku odnośnie do reformy konstytucji Rzeszy. Podczas wojny trzydziestoletniej zamek odegrał dużą rolę w odniesieniu do sąsiedniego miasta Frankfurtu nad Menem. Rezydował tu król szwedzki Gustaw II Adolf, próbując skłonić radę miasta Frankfurtu do kapitulacji.

W 1786 w zamku, wydzierżawionym od księcia Wolfganga Ernsta II von Isenburg, zamieszkał Jakub Frank, przywódca frankistów. Założył tam swój „dwór” z ok. 400 stałymi rezydentami^[1]. Schedę przekazał dzieciom: Józefowi i Rochowi oraz Ewie, która była jego sukcesorką i liderką ruchu^[2].

W roku 1900 zamek przeszedł z własności prywatnej na własność Wielkiego Księstwa Hesji-Darmstadt. Ostatnia wojna spowodowała duże zniszczenia. Odbudowa, finansowana przez Hesję trwała aż po lata pięćdziesiąte.

Zamek odbudowano w latach 1952–1956 pod kierownictwem architekta Paula Friedricha Posenenske (zapoczątkowano przez Erwina Schwarzera) i przygotowano do użytkowania jako miejski urząd budowlany (Bauamt). Wiele detali fasady zostało pieczołowicie odrestaurowanych, wewnątrz zamek został wyposażony współcześnie. W 1977 pomalowano zamek na pomarańczowo. Około 2000 roku wyremontowano wnętrze zamku, a w 2007 rozpoczęto renowację fasady.

Dzisiejsze użytkowanie

Zamek Isenburski jest dziś częścią kampusu Wyższej Szkoły Projektowania/Designu w Offenbach am Main. Znajdują się tutaj wydziały malarstwa i fotografii, jak i pracownia komputerowa. Zamek jest własnością Hesji.

Przypisy

Bibliografia

• Schlösser, Burgen, alte Mauern. Hessendienst der Staatskanzlei [wydawca], Wiesbaden 1990 ISBN 3-89214-017-0, S. 284f.