Zamek kapiszonowy
Zamek kapiszonowy – zamek ręcznej odprzodowej broni palnej, w którym odpalenie następuje przy użyciu kapiszona – miedzianej miseczki zawierającej piorunian rtęci. Kapiszon nakładany był na rurkę zwaną kominkiem, doprowadzającą płomień do ładunku prochowego w lufie. Po naciśnięciu spustu broni, napięty kurek opadał na kapiszon, powodując wybuch piorunianu rtęci, a w konsekwencji odpalenie broni.
Zamek kapiszonowy wynaleziony został w 1818 roku, po czym na przełomie lat 30. i 40. XIX wieku wprowadzono go do powszechnego użycia w armiach, częściowo wypierając starszy zamek skałkowy. Zamek kapiszonowy był prostszy w użyciu i pewniejszy w działaniu (strzelec nie posypywał prochu na panewkę, a zamek był mniej wrażliwy na czynniki atmosferyczne), przyczyniając się do rozwoju broni strzeleckiej. W drugiej połowie XIX wieku został jednak wyparty przez broń odtylcową na naboje zespolone.
Media użyte na tej stronie
capsula su luminello
Współczesne kapiszony prod. czeskiej
Autor: Tom Nardi, Licencja: CC BY 3.0
This R. Johnson made US Model 1814 was converted to percussion cap. The percussion lock also has Johnson's name engrave on it.
nipples for percussion caps 4.5mm and 6mm as used for muzzleloaders