Zamek w Żarnowcu

Zamek w Żarnowcu

Plan zamku w Żarnowcu
Państwo	Polska
Miejscowość	Żarnowiec
Zniszczono	1775
Położenie na mapie gminy Żarnowiec Zamek w Żarnowcu
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Zamek w Żarnowcu
Położenie na mapie województwa śląskiego Zamek w Żarnowcu
Położenie na mapie powiatu zawierciańskiego Zamek w Żarnowcu
50°29′04″N 19°51′47″E/50,484444 19,863056

Zamek w Żarnowcu – zamek, który był położony na północny zachód od Żarnowca w dolinie zalewowej Pilicy. Rozebrany na przełomie XVIII i XIX wieku.

Historia

Podstawą powstania zamku była XIII-wieczna strażnica książęca^[1]. Ufundowany przez króla Kazimierza Wielkiego, który często przebywał tu w latach 1354–1362, a w okresie od stycznia 1355 do września 1356 osadzona tu była oddalona żona króla, Adelajda Heska. Oprócz Kazimierza Wielkiego, z zamku korzystał również Władysław Jagiełło. Budowlę wspomina w swoich kronikach Jan Długosz. W 1775 roku na zamku wybuchł pożar. Lustracja z 1789 informuje już wyłącznie o zniszczonych budynkach. Na przełomie XVIII i XIX wieku zamek ostatecznie rozebrano. W latach 1993–1994 Jerzy Augustyniak przeprowadził na miejscu badania archeologiczne^[1][2].

Architektura

Zamek otoczony był fosą, otaczającą obszar mniej więcej 140 na 150 metrów, której ślady przetrwały do dnia dzisiejszego^[1]. Pierwotny obiekt, o wymiarach 105 na 125 metrów, otoczony był murem. W narożnikach muru znajdowały się czworoboczne wieże, jednak ich dokładna liczba nie jest znana. Po zachodniej stronie mieścił się budynek mieszkalny, prawdopodobnie dwukondygnacyjny. Pierwotnym budulcem były wapień i cegła. W skład wewnętrznej zabudowy wchodziły również drewiane budowle^[2].

Przypisy

Bibliografia

• Leszek Kajzer, Stanisław Kołodziejski, Jan Salm: Leksykon zamków w Polsce. Warszawa: Arkady, 2001, s. 564-565. ISBN 83-213-4158-6.
• Zamek królewski w Żarnowcu, IT-jura.pl [dostęp 2018-02-16] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-13]  (pol.).