Zamek w Rajkowcach

Zamek w Rajkowcach
Państwo	Ukraina
Miejscowość	Rajkowce
Typ budynku	zamek
Położenie na mapie obwodu chmielnickiego Zamek w Rajkowcach
Położenie na mapie Ukrainy (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Zamek w Rajkowcach
49°19′37″N 27°45′23″E/49,326944 27,756389

Zamek w Rajkowcach – zameczek obronny, jeden z ośrodków dawnego klucza felsztyńskiego.

Historia

Niewielki zamek obronny należał pierwotnie do rodu Herburtów, później Kalinowskich. Poprzez małżeństwo dziedziczki Kalinowskich Marianny z Józefem Kajetanem Grabianką, którzy byli rodzicami alchemika i mesjanisty Tadeusza, zamek przeszedł na własność Grabianków. Według podania, w zameczku broniła się przed Tatarami jedna z właścicielek, Marianna Grabianczanka (Grabianka). Później Grabiankowie przenieśli się stąd do wsi Ostapkowce^[1], nad rzeką Smotrycz w pow. proskurowskim^[2].

Pod koniec XVIII w. zamek w Rajkowcach znajdował się w zastawie u kasztelana kamienieckiego Onufrego Morskiego, brata wybitnego przywódcy obozu patriotycznego Tadeusza. Kasztelan urządzał w nim przedstawienia teatralne dla przyjeżdżających z pobliskiego Mikołajewa książąt Czartoryskich, ich otoczenia oraz bawiących u nich gości. W Rajkowcach wystawił m.in. Powrót posła Niemcewicza oraz przetłumaczoną przez generała Czartoryskiego komedię francuską Regnarda Bliźniacy, w którym to przedstawieniu tytułowe role bliźniaków zagrali pisarz Julian Ursyn Niemcewicz i ojciec poety Antoniego Malczewskiego^[3].

W 1781 zameczek w Rajkowcach powrócił w posiadanie Grabianków. Od właścicieli nabyli go Skibniewscy, w których posiadaniu znajdował się w XIX w.^[4]

Przypisy

Bibliografia

• Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VII, Warszawa, 1880–1902, s. 661–662.
• Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. IX, Warszawa, 1880–1902, s. 497.

Linki zewnętrzne

• Rajkowce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 497 .