Zamek w Sidorowie

Zamek w Sidorowie
Zamek w Sidorowie
Państwo	Ukraina
Obwód	tarnopolski
Miejscowość	Sidorów
Typ budynku	zamek
Ukończenie budowy	1640 r.
Odbudowano	1718 r.
Pierwszy właściciel	Marcin Kalinowski
Kolejni właściciele	Pajgertowie
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego Zamek w Sidorowie
Położenie na mapie Ukrainy (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Zamek w Sidorowie
49°00′46″N 26°10′01″E/49,012778 26,166944

Schemat zamku w Sidorowie

Zamek w Sidorowie – zamek wybudowany z łupanego kamienia około 1640 r. przez Marcina Kalinowskiego (1605-1652)^[1], hetmana wielkiego koronnego na stromym wzgórzu^[2].

Położenie

Okazałe ruiny zamku obronno-rezydencjonalnego^[1] sterczą na środku wsi na cyplu, w miejscu gdzie dwa potoki łączą się ze sobą, jednym z nich jest Suchodolski Potok, zwany także Dworzyska^[3].

Historia

Po Marcinie Kalinowskim zamek odziedziczył jego syn Samuel Jerzy, zm. 1652 r.^[1] W wojnie 1672 r. zamek zdobyli Turcy. Niedługo potem został odbity ale polska załoga uznała, że nie jest w stanie go utrzymać i w 1675 roku przeniosła się do Trembowli. Wtedy ponownie już opuszczoną warownię zajęli Turcy i poważnie zniszczyli. Po Samuelu Kalinowskim zamek odziedziczył jego syn Adam, ożeniony z Katarzyną Zebrzydowską, zm. 1701 r.^[1] Zamek został odbudowany w 1718 roku przez Marcina Kalinowskiego, kasztelana kamienieckiego, ożenionego z Anna Katarzyną Tarnowską herbu Rola^[1]. Pod koniec XIX wiek budowle zamkowe używane były na cele gospodarskie^[2]. Od połowy XIX w. do 1939 r. właścicielami byli Pajgertowie. Po 17 wrześniu 1939 r. Rosjanie czy też Ukraińcy próbowali zamek zniszczyć jako symbol feudalizmu.

Dwór

• murowany dwór wybudował około 1840 r. Józef Kalasanty Pajgert^[1].

Architektura

Zamek posiadał osiem wież i wymiary około 178 m na 30 m. Nad bramą wjazdową była płyta z napisem kto i kiedy ten zamek postawił^[2]. W relacji z 1771 r. czytamy: pałac z gruntu z kamienia murowany i w około murem opasany, na drugim piętrze okien, sufitów, zamków u drzwi ani dachu dobrego w tymże nie ma^[2]. Wieża nad druga bramą wjazdową od strony lasu w kierunku ku Zbruczowi runęła pod koniec XIX w.^[2]

Przypisy

Bibliografia

• Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. X, Warszawa, 1880–1902, s. 480.

Linki zewnętrzne

• Sidorów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 480 .
• Zamki i fortece Kresowe
• Archiwalne widoki zamku w bibliotece Polona