Zamek w Valençay

Zamek w Valençay

nr rej. PA00097475
Państwo	Francja
Miejscowość	Valençay
Styl architektoniczny	renesansowy
Położenie na mapie Indre Zamek w Valençay
Położenie na mapie Francji Zamek w Valençay
Położenie na mapie Regionu Centralnego-Doliny Loary Zamek w Valençay
47°09′27″N 1°33′48″E/47,157500 1,563333
Strona internetowa

Zamek Valençay (fr. Château de Valençay) – rezydencja rodzin d'Estampes i Talleyrand-Périgord, w Valençay w Dolinie Loary (Departament Indre, Francja).

Historia

Zamek położony na płaskowyżu nad rzeką Nahon był budowany przez ponad 200 lat. W 1540 roku przedstawiciel bogatej rodziny finansistów, Jacques d'Estampes, rozpoczął prace budowlane na miejscu wcześniejszego, dwunastowiecznego zamku. pierwszym architektem był Philippe de l'Orme^[1]. Prace trwały do XVIII wieku, zakończyła je budowa południowej wieży. Rodzina d'Estampes bardzo krótko mieszkała w ukończonej rezydencji^[2]. W 1719 obiekt kupił okryty niesławą bankier John Law, a po nim rodzina Legendre de Villemorien^[3]. W 1803, na rozkaz Napoleona Bonaparte, zamek nabył Charles-Maurice de Talleyrand-Périgord, który miał zamienić go na miejsce odosobnienia dla ważnych więźniów pojmanych w czasie wojen napoleońskich. Najbardziej znacznym z nich był król Hiszpanii Ferdynand VII, przetrzymywany w Valençay przez siedem lat^[4].

Jeszcze za życia Talleyranda zamek przestał pełnić funkcje penitencjarne i został zmieniony w prywatną rezydencję słynnego francuskiego dyplomaty. Był w rękach jego rodziny do 1979, kiedy ostatni właściciel sprzedał obiekt stowarzyszeniu zajmującemu się ochroną zamków francuskich. W czasie II wojny światowej zamek nie został naruszony, gdyż Talleyrandowie mieli powiązania ze szlachtą niemiecką i byli nominalnymi właścicielami księstwa żagańskiego na Śląsku. Dzięki temu udało się przechować na zamku wiele cennych dzieł wyniesionych z zagrożonego Luwru, w tym Wenus z Milo.

Architektura

Zamek Valençay, wieża narożna

Zamek wzniesiony jest na planie czworoboku, z czterema okrągłymi wieżami, całość utrzymana jest w stylu renesansowym, wyłączając klasycystyczne modyfikacje i płaskorzeźby dekoracyjne dodane w XVIII i na początku XIX wieku^[5]. Z zewnątrz obiekt dekorowany jest przede wszystkim poprzez niewielkie pilastry i obramowania okien, utrzymane w trzech greckich porządkach: doryckie na najniższej kondygnacji, następnie jońskie i korynckie. Wewnętrzny dziedziniec z fontanną otaczają arkadowe łuki dookoła całego obiektu.

Wnętrze obiektu to ponad sto pomieszczeń utrzymanych przede wszystkim w stylu cesarstwa. W części sal mieści się ekspozycja poświęcona życiu i działalności Talleyranda^[6].

Zamek otacza park o powierzchni 40 hektarów, ogrody (z XX wieku) oraz winnice założone za czasów Talleyranda. Dziś część parku zamieniona została na ogród zoologiczny^[7].

Przypisy

Literatura

• R.P. Raoul, Guide historique de Valençay. Le château-l'église-le tombeau de Talleyrand, Chateauroux: Laboureur, 1953.