Zaparcie się Piotra

Zaparcie się Piotra, autorstwa Caravaggio

Zaparcie się Piotra – opisane w Ewangeliach wydarzenie z życia Piotra Apostoła, kiedy to Piotr nie przyznał się wobec ludzi, że zna Jezusa Chrystusa^[1].

Wszystkie kanoniczne Ewangelie podają, że podczas Ostatniej Wieczerzy lub bezpośrednio po niej Jezus zapowiedział, że Piotr, najważniejszy z apostołów, trzy razy zaprze się Jezusa, zanim zapieje następnego ranka kogut. Po aresztowaniu Jezusa Piotr faktycznie wyparł się trzy razy Jezusa wobec ludzi. Po trzecim zaparciu się Piotr gorzko zapłakał^[2].

Relacja biblijna

Zapowiedź zaparcia się Piotra pojawia się w Mt 26,31-35, Mk 14,29-31, Łk 22,33-34, J 13,36-38. W Ewangelii Mateusza czytamy:

Wówczas Jezus rzekł do nich: «Wy wszyscy zwątpicie we Mnie tej nocy. Bo jest napisane: Uderzę pasterza, a rozproszą się owce stada. Lecz gdy powstanę, uprzedzę was do Galilei». Odpowiedział Mu Piotr: «Choćby wszyscy zwątpili w Ciebie, ja nigdy nie zwątpię». Jezus mu rzekł: «Zaprawdę, powiadam ci: Jeszcze tej nocy, zanim kogut zapieje, trzy razy się Mnie wyprzesz». Na to Piotr: «Choćby mi przyszło umrzeć z Tobą, nie wyprę się Ciebie». Podobnie zapewniali wszyscy uczniowie.

Po aresztowaniu Jezusa, Piotr wpierw wyparł się Jezusa trzy razy. Relacje Ewangelii na ten temat różnią się. Wymieniane są następujące sytuacje:

• zaparcie się wobec służącej (Łk 22,55-57),
• zaparcie się wobec grupy ludzi (Mt 26,73-75),
• zaparcie się wobec jednego ze sług arcykapłana, krewnego tego, któremu Piotr odciął ucho (J 18,26).

W sztuce

• 

  Fragment mozaiki w bazylice św. Apolinarego w Rawennie, VI w.

• 

  Psałterz Chłudowa, IX w.

• 

  Duccio, 1308-1311

• 

  Simon Bening, 1525-1530

• 

  Ikona nowogrodzka, XVI w.

• 

  Skrucha Piotra, Petr Brandl, 1724

Przypisy

Bibliografia

• James Hall, A History of Ideas and Images in Italian Art, London: John Murray, 1983, ​ISBN 0-7195-3971-4​.