Zarina Dijas
_(35379586093).jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 18 października 1993 |
| Wzrost | 172 cm |
| Gra | praworęczna, oburęczny backhand |
| Zakończenie kariery | aktywna |
| Trener | Roberto Antonini |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 1 WTA, 9 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 31 (12 stycznia 2015) |
| Australian Open | 3R (2014, 2015, 2020, 2021) |
| Roland Garros | 2R (2015, 2016, 2018, 2019, 2021) |
| Wimbledon | 4R (2014, 2015) |
| US Open | 3R (2014) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 0 |
| Najwyżej w rankingu | 89 (8 czerwca 2015) |
| Australian Open | 2R (2015, 2018–2020) |
| Roland Garros | 2R (2015, 2021) |
| Wimbledon | 2R (2014, 2021) |
| US Open | QF (2014) |
Zarina Dijas, kazach. Зарина Дияс (ur. 18 października 1993 w Ałmaty) – kazachska tenisistka.
Kariera tenisowa
Jest tenisistką praworęczną z oburęcznym backhandem. Sklasyfikowana najwyżej na 31. miejscu w rankingu światowym, w styczniu 2015 roku. Na swoim koncie ma dziewięć zwycięstw singlowych w zawodach rangi ITF. Treningi tenisowe rozpoczęła w wieku 6 lat.
Pierwszym dużym sukcesem było osiągnięcie ćwierćfinału w turnieju ECM Prague Open 2009. Wystąpiła w turnieju dzięki dzikiej karcie od organizatorów i w pierwszej rundzie spotkała się z Kristiną Mladenovic, pokonując ją 6:4, 6:1. W kolejnej rundzie zmierzyła się z Petrą Kvitovą, wygrywając 6:4, 6:2. W ćwierćfinale nie sprostała Czeszce Ivecie Benešovej, przegrywając 4:6, 1:6.
W 2010 roku ponownie dzięki dzikiej karcie wystąpiła w turnieju ECM Prague Open 2010. W pierwszej rundzie zmierzyła się ze Szwajcarką Patty Schnyder, z którą przegrała 7:6(2), 4:6, 1:6. W październiku tego samego roku wygrała kwalifikacje do turnieju Kremlin Cup w Moskwie i w turnieju głównym dotarła do ćwierćfinału, pokonując po drodze Łesię Curenko i Aleksandrę Panową.
Finały turniejów WTA
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 2009 – 2020 | |
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
Gra pojedyncza 2 (1-1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 12 października 2014 | Osaka | Twarda |  Samantha Stosur | 6:7(7), 3:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 17 września 2017 | Tokio | Twarda |  Miyu Katō | 6:2, 7:5 |
Wygrane turnieje rangi ITF
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75/80 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50/60 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza
| Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 23/11/2008 |  Astana | ITF | 25 000 | twarda |  Tetjana Arefiejewa | 7:5, 6:4 |
| 2. | 05/07/2009 |  Stuttgart | ITF | 25 000 | ziemna |  Katalin Marosi | 6:1, 6:2 |
| 3. | 17/06/2012 |  Buchara | ITF | 25 000 | twarda | Ludmyła Kiczenok | 6:0, 6:0 |
| 4. | 20/10/2013 | Makinohara | ITF | 25 000 | trawiasta |  Belinda Bencic | 6:3, 6:4 |
| 5. | 09/03/2014 |  Quanzhou | ITF | 50 000 | twarda |  N. Lertcheewakarn | 6:1, 6:1 |
| 6. | 16/04/2017 | Nanning | ITF | 25 000 | twarda |  Lee Ya-hsuan | 6:2, 6:3 |
| 7. | 18/06/2017 |  Manchester | ITF | 100 000 | trawiasta |  Aleksandra Krunić | 6:4, 6:4 |
| 8. | 18/06/2017 | Gifu | ITF | 80 000 | twarda | Liang En-shuo | 6:0, 6:2 |
| 9. | 05/01/2020 |  Hongkong | ITF | 25 000 | twarda | Zhu Lin | 6:4, 7:5 |
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2013-08-23] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-23] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2013-08-23] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
