Zasób Własności Rolnej Skarbu Państwa

Zasób Własności Rolnej Skarbu Państwa – utworzony w 1992 roku na mocy ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa z 19 października 1991 roku^[1].

W skład Zasobu weszły nieruchomości rolne w rozumieniu k.c. przeznaczone na cele rolnicze w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, grunty po zlikwidowanych PPGR-ach oraz niewydzielone geodezyjnie lasy. Wszystkie tereny, które weszły w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa musiały spełnić jeden z warunków:

• znajdować się w Państwowym Funduszu Ziemi,
• znajdować się w zarządzie państwowych jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej,
• znajdować się w użytkowaniu wieczystym osób fizycznych i prawnych,
• znajdować się w użytkowaniu lub faktycznym władaniu osób fizycznych, prawnych lub innych jednostek organizacyjnych,
• zostać przejęte na własność Skarbu Państwa m.in. na podstawie decyzji administracyjnej.

Aktualnie ilość nieruchomości rolnych Zasobu powiększa się w wyniku nabywania ich na rzecz Skarbu Państwa przez jego stationes fiscii oraz przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa.

Formy gospodarowania Zasobem WRSP

Według kryterium charakteru formy gospodarowania mieniem wchodzącym w skład Zasobu wyróżnia się rolnicze formy gospodarowania (sprzedaż, dzierżawa, najem, wniesienie do spółki, oddanie na czas oznaczony administratorowi w celu gospodarowania, przekazanie w trwały zarząd, zamiana), przeznaczenie mienia na inne cele oraz zabezpieczenie mienia niezagospodarowanego przed zniszczeniem lub uszkodzeniem (zabezpieczenie, odłogowanie).

Według kryterium wywołania skutku prawnego formy gospodarowania mieniem wchodzącym w skład Zasobu wyróżnia się dysponowanie (dzieli się na rozporządzenia i inne formy dysponowania) oraz czynności faktyczne (np. zabezpieczenia czy odłogowanie).

Przypisy

Bibliografia

• Jarosiewicz M., Państwowa własność nieruchomości rolnych, (w:) Prawo rolne pod red. M. Jarosiewicza i K. Kozikowskiej, Kraków 2007, s. 120-121.