Zasieki

Przykład zasieków z drutu kolczastego – sieć kolczasta zwykła
Przykład zasieków z pni drzew
Żołnierze 1 Pułku Piechoty (LP) na patrolu, przed nimi widoczne zasieki. Wołyń, rok 1916

Zasieki (starop. zasiek, zasiecz) – potocznie doraźna przeszkoda na przedpolu wykonywana w celu utrudnienia podejścia do linii obronnej, zwykle przeciwpiechotna.

Dawniej wykonywane z pni drzew w miejscach, których nie dało się ufortyfikować wałami ziemnymi. Ścięte drzewa, wraz z konarami i gałęziami tworzyły zaporę niedostępną dla konnicy. Zasieki tego typu stosowane były już w średniowieczu (zob. Przesieka Śląska) zarówno do spowalniania taborów nieprzyjaciela, jak i do blokowania ucieczki sił wroga w okrążeniu. Ostatni raz tego typu zasieki stosowali Kurpie w czasie potopu szwedzkiego[1].

Od XIX wieku zasieki zaczęto wykonywać z drutu kolczastego rozpiętego na podporach z drewna lub metalu (tego typu zapora funkcjonuje w terminologii polskiej jako zapora drutowa). Obecnie zasieki występują w postaci luźnych, splątanych ze sobą zwojów drutu kolczastego albo drutu ostrzowego, tworząc tzw. sieć kolczastą[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Zygmunt Gloger: Encyklopedia staropolska. T. IV. 1903.
  2. ↑ B. Kamyk: Podręcznik dowódcy drużyny piechoty. Warszawa: MON, 1956, s. 191-194.

Media użyte na tej stronie

Double apron.png
Sketch of a double apron fence, from TM-E 30-480 (1 Oct 1944)
Patrol 3 batalionu pułku piechoty Legionów Polskich w Rudce Sitowieckiej (22-154).jpg
Patrol 3 batalionu I pułku piechoty Legionów w Rudce Sitowieckiej.
Abatis (PSF).png
Line art drawing of an abatis, an obstacle formed of the branches of trees laid in a row, with the tops directed towards the enemy.