Zastarzyńce

Zastarzyńce
Застарынцы
Państwo Białoruś
Obwódwitebski
Rejonmiorski
SielsowietMiory
Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Zastarzyńce”
Położenie na mapie Białorusi
Położenie na mapie Polski w 1939 r.
Ziemia55°41′18″N 27°44′19″E/55,688333 27,738611
Portal Białoruś

Zastarzyńce (biał. Застарынцы; ros. Застаринцыи) – dawny chutor na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie miorskim, w sielsowiecie Miory. Miejscowość została zniesiona w 2011 roku[1].

Historia

W czasach zaborów w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[2].

W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim (od 1926 w powiecie brasławskim)[3] w gminie Miory.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały tu 62 osoby, 21 było wyznania rzymskokatolickiego a 41 prawosławnego. Jednocześnie 20 mieszkańców zadeklarowało polską a 42 białoruską przynależność narodową. Było tu 14 budynków mieszkalnych[4]. W 1931 w 14 domach zamieszkiwało 76 osób[5].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Miorach i prawosławnej w Czeressie. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Drui i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Miorach[6].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR[7][8]. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do Białoruskiej SRR[9].

Od 1991 w składzie niepodległej Białorusi.

Uwagi

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).

Przypisy

  1. «Об упразднении сельских населенных пунктов». Решение Миорского районного Совета депутатов от 15 июня 2011 г. № 64
  2. futor Zastarzyńce na mapie (rejon miorski, obwód witebski), www.radzima.net [dostęp 2022-01-29].
  3. Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 62.
  5. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 9.
  6. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1982.
  7. https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf.
  8. okupacja sowiecka ziem polskich, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-04-03].
  9. Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, „Dzieje Najnowsze”, Rocznik L – 2018 (2), 2018, s. 95–100.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Belarus Vitebsk region adm location map.svg
Autor: Nzeemin, Licencja: CC BY-SA 2.0
Позиционная карта Витебской области.
Poland (1939) location map.png
(c) Lukasb1992 z polskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0
Mapa lokalizacyjna Polski — 1939 (marzec – wrzesień).