Zastrzalin
Podocarpus elongatus | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | zastrzalin | ||
Nazwa systematyczna | |||
Podocarpus Persoon Syn. Pl. 2: 580. Sep 1807[3] | |||
Typ nomenklatoryczny | |||
P. elongatus (W. Aiton) Persoon[3] | |||
Synonimy | |||
|
Zastrzalin (Podocarpus Persoon) – rodzaj drzew i krzewów z rodziny zastrzalinowatych (Podocarpaceae), najbardziej zróżnicowany gatunkowo rodzaj w tej rodzinie. Obejmuje co najmniej 108 gatunków[4]. Występują one w południowej Afryce, południowo-wschodniej Azji (po Japonię na północy), w Australii i Nowej Zelandii, w Ameryce Południowej i Środkowej po Antyle i południowy Meksyk na północy[5]. W wielu obszarach drzewa te odgrywają istotną rolę w lasach, np. w górach afrykańskich i azjatyckich[6]. Najczęściej rosną w lasach wilgotnych. Niektóre gatunki są popularnie sadzone jako ozdobne, zwłaszcza P. salignus i P. macrophyllus[6]. Stanowią ważne źródło drewna w tropikach i strefie subtropikalnej[6]. Drewno jest trwałe, a przy tym łatwe do obróbki, zwykle żółtawe, czasem czerwonawe lub brązowe. Dobrze się impregnuje, maluje i przyjmuje politurę. Stosowane jest w meblarstwie, rzeźbiarstwie i na podkłady kolejowe[7].
Morfologia
- Pokrój
- Zimozielone[5] krzewy do ok. 1–3 m wysokości (np. P. alpinus)[7] oraz drzewa do 30 m i więcej wysokości[6].
- Liście
- Bardzo zróżnicowane u poszczególnych gatunków i w zależności od wieku (zwłaszcza na młodych okazach). Od równowąskich, poprzez lancetowate do jajowatych, o długości zazwyczaj do 3 cm i szerokości nawet do 5 cm[7]. Często wygięte[6].
- Organy generatywne
- Rośliny zwykle dwupienne[6]. Kotkowate strobile męskie pojedyncze lub zebrane są w skupienia w pachwinach liści. Siedzące lub na nagiej szypule, wsparte łuskami bazalnymi[5]. Strobile żeńskie wyrastają na wyspecjalizowanych odgałęzieniach pędów, na nagich szypułach[5]. Kwiaty składają się z 1–2, rzadziej kilku owocolistków, z których rozwija się tylko jeden zalążek[7]. Wsparty jest on dwiema, zrośniętymi łuskami[5].
- Nasiona
- Nasiono kuliste[5], otoczone warstwą twardą od wewnątrz i mięsistą od zewnątrz[7]. Zmięśniała skórzasta łuska otaczająca nasiono początkowo zielona, podczas dojrzewania żółta, czerwona lub czarna[6]. U niektórych gatunków (P. totara i P. macrophyllus) także szypuły są mięsiste i czerwone[6].
Systematyka
Rodzaj zaliczany jest do rodziny zastrzalinowatych (Podocarpaceae)[2].
- Wykaz gatunków[4]
|
|
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
- ↑ a b M.J.M. Christenhusz i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19 (1), 2011, s. 55–70, DOI: 10.11646/phytotaxa.19.1.3 (ang.).
- ↑ a b c Index Nominum Genericorum (ING) (ang.). Smithsonian National Museum of Natural History. [dostęp 2017-02-20].
- ↑ a b Podocarpus. W: The Plant List v. 1.1 [on-line]. [dostęp 2017-02-20].
- ↑ a b c d e f John Silba: Encyclopedia coniferae. Corvallis, Oregon, USA: Harold N. Moldenkeand, Alma L. Moldenke, 1986, s. 69, seria: Phytologia Memoirs.
- ↑ a b c d e f g h Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden, Vol. 1. London: Macmillan, 1988, s. 21. ISBN 0-333-73003-8.
- ↑ a b c d e Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski (red.): Słownik botaniczny. Wyd. wydanie II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003. ISBN 83-214-1305-6.
Media użyte na tej stronie
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Tōtara, Podocarpus totara, Auckland, New Zealand
Autor: Consultaplantas, Licencja: CC BY-SA 4.0
Jardín Botánico de Barcelona.
Podocarpus elatus foliage & cones. Chatswood West, NSW, Australia
Autor: JMK, Licencja: CC BY-SA 3.0
Foliage of Breede river yellowwood at the Manie van der Schijff Botanical Garden at the University of Pretoria.
Autor: Alpsdake, Licencja: CC BY-SA 4.0
Podocarpus macrophyllus var. maki, cultivated, in Japan.