Zatoczek moczarowy

Zatoczek moczarowy
Anisus spirorbis
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Muszle formy o grubości 2,2 mm
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

mięczaki

Gromada

ślimaki

Rząd

nasadooczne

Rodzina

zatoczkowate

Rodzaj

Anisus

Gatunek

zatoczek moczarowy

Synonimy
  • Helix spirorbis Linnaeus, 1758
  • Planorbis spirorbis (Linnaeus, 1758)
  • Gyrorbis spirorbis (Linnaeus, 1758)
  • Parapira spirorbis (Linnaeus, 1758)
  • Spiralina spirorbis (Linnaeus, 1758)
  • Spirorbis spirorbis (Linnaeus, 1758)

Zatoczek moczarowy (Anisus spirorbis) – gatunek ślimaka wodnego z rodziny zatoczkowatych (Planorbidae).

Muszla jasnorogowa, połyskująca z prążkami przyrostów, dołem płaska z krawędzią lub obła, górą zagłębiająca się. Skrętów 4,5 do 5,5, otwór zwykle eliptyczny z białą wargą. Szerokość 5-7, rzadko do 8 mm, grubość 1,2 do 1,8 mm. Niektóre muszle osiągają grubość 2,2 mm. Ciało ciemno ubarwione ze znacznie jaśniejszymi czułkami.

Otwory muszli

Ślimak żyje w drobnych zbiornikach wodnych o mulistym dnie, rowach o słabym przepływie i gęstej roślinności. Najliczniej występuje w północnej i środkowej Polsce, na południu notowany z pojedynczych stanowisk (gatunek słabo zbadany).

Przypisywana mu odporność na wysychanie może być cechą mylonego z nim Anisus leucostomus.

Jaja składa w 2 mm kokonach po ok. 15 szt. Jeden ślimak składa ok. 85 jaj. Po 2 tygodniach (zależnie od temperatury wody), w kwietniu, wykluwają się młode wielkości 0,5–0,6 mm. Do rozrodu przystępują w następnym roku. Odżywiają się glonami i rozkładającymi się szczątkami roślin. Żyją ok. 2 lat.

Zobacz też

Bibliografia

  • Urbański J. Krajowe ślimaki i małże, Warszawa 1957.
  • Piechocki A., Ślimaki z cyklu Fauna Słodkowodna Polski, Warszawa 1979, ISBN 83-01-01143-2

Media użyte na tej stronie