Zatoczek moczarowy

Zatoczek moczarowy

Anisus spirorbis
(Linnaeus, 1758)
Muszle formy o grubości 2,2 mm
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	mięczaki
Gromada	ślimaki
Rząd	nasadooczne
Rodzina	zatoczkowate
Rodzaj	Anisus
Gatunek	zatoczek moczarowy
Synonimy
Helix spirorbis Linnaeus, 1758 Planorbis spirorbis (Linnaeus, 1758) Gyrorbis spirorbis (Linnaeus, 1758) Parapira spirorbis (Linnaeus, 1758) Spiralina spirorbis (Linnaeus, 1758) Spirorbis spirorbis (Linnaeus, 1758)

Zatoczek moczarowy (Anisus spirorbis) – gatunek ślimaka wodnego z rodziny zatoczkowatych (Planorbidae).

Muszla jasnorogowa, połyskująca z prążkami przyrostów, dołem płaska z krawędzią lub obła, górą zagłębiająca się. Skrętów 4,5 do 5,5, otwór zwykle eliptyczny z białą wargą. Szerokość 5-7, rzadko do 8 mm, grubość 1,2 do 1,8 mm. Niektóre muszle osiągają grubość 2,2 mm. Ciało ciemno ubarwione ze znacznie jaśniejszymi czułkami.

Otwory muszli

Ślimak żyje w drobnych zbiornikach wodnych o mulistym dnie, rowach o słabym przepływie i gęstej roślinności. Najliczniej występuje w północnej i środkowej Polsce, na południu notowany z pojedynczych stanowisk (gatunek słabo zbadany).

Przypisywana mu odporność na wysychanie może być cechą mylonego z nim Anisus leucostomus.

Jaja składa w 2 mm kokonach po ok. 15 szt. Jeden ślimak składa ok. 85 jaj. Po 2 tygodniach (zależnie od temperatury wody), w kwietniu, wykluwają się młode wielkości 0,5–0,6 mm. Do rozrodu przystępują w następnym roku. Odżywiają się glonami i rozkładającymi się szczątkami roślin. Żyją ok. 2 lat.

Zobacz też

• mięczaki Polski

Bibliografia

• Urbański J. Krajowe ślimaki i małże, Warszawa 1957.
• Piechocki A., Ślimaki z cyklu Fauna Słodkowodna Polski, Warszawa 1979, ISBN 83-01-01143-2