Zatoka Świętego Wawrzyńca

Zatoka Świętego Wawrzyńca

Państwo	Kanada
Lokalizacja	Ocean Atlantycki
Powierzchnia	236 tys. km²
Głębokość • średnia • maksymalna	150 m 530 m
Cieki wodne uchodzące	Rzeka Świętego Wawrzyńca
Wyspy	Anticosti, Wyspa Księcia Edwarda, Cape Breton
Mapa batymetryczna zatoki, widać Kanał Laurentański
Położenie na mapie Kanady Zatoka Świętego Wawrzyńca
48°00′N 61°30′W/48,000000 -61,500000

Zatoka Świętego Wawrzyńca (fr. Golfe du Saint-Laurent, ang. Gulf of Saint Lawrence) – zatoka oraz estuarium położone u wschodnich wybrzeży Kanady. Jest ujściem mas wodnych, które z Wielkich Jezior poprzez Rzekę Świętego Wawrzyńca wpływają do Oceanu Atlantyckiego.

Rzeka wpływa do zatoki poprzez:

• Cieśninę Jacques'a Cartiera między regionem Quebecu Côte-Nord a północnym wybrzeżem Wyspy Anticosti
• cieśninę Honguedo między południowym brzegiem wyspy Anticosti a półwyspem Gaspésie.

Zatoka jest otoczona z północy przez półwysep Labrador, ze wschodu przez Nową Fundlandię, z południa przez Nową Szkocję (szczególnie przez wyspę Cape Breton), i z zachodu przez quebecki półwysep Gaspésie i Nowy Brunszwik. W zatoce leżą: Wyspa Anticosti, Wyspa Księcia Edwarda i Wyspy Magdaleny.

Zatoka łączy się z Atlantykiem poprzez:

• Cieśninę Belle Isle między Labradorem a Nową Fundlandią
• Cieśninę Cabota między Nową Fundlandią a wyspą Cape Breton
• cieśninę Canso między wyspą Cape Breton Island a Nową Szkocją kontynentalną.

Należy zauważyć, że odkąd zbudowano groblę Canso Causeway w 1955, woda nie przepływa swobodnie przez cieśninę Canso.

Poza Rzeką Św. Wawrzyńca zatokę zasila wiele innych rzek, z których większe to:

• Miramichi
• Natashquan
• Restigouche River / Rivière Ristigouche
• Margaree
• Humber

W wybrzeże zatoki wcinają się mniejsze, między innymi:

• Baie des Chaleurs
• Miramichi Bay
• St. George's Bay
• Bay of Islands.

W Zatoce znajduje się też oddzielająca Wyspę Księcia Edwarda od kontynentu cieśnina Northumberland Strait.

Pierwsza wymiana handlowa między Europejczykami a mieszkańcami wybrzeży Zatoki Św. Wawrzyńca miała miejsce w Nowym Brunszwiku 7 lipca 1534.

Wyspa Świętego Pawła, znajdująca się na północny wschód od wyspy Cape Breton, jest określana jako „cmentarzysko zatoki” z powodu dużej liczby znajdujących się tam wraków statków.

Na końcu półwyspu Gaspé w miejscowości Percé (Quebec) można zobaczyć znajdującą się w wodach zatoki skałę Rocher Percé.

Wyspa Bonaventure na wschód od półwyspu Gaspésie, Île Brion i Rochers-aux-Oiseaux (znajdujące się na północny wschód od Wysp Magdaleny) są ważnymi miejscami związanymi z migracjami ptaków i znajdują się pod administracją Canadian Wildlife Service/Service canadien de la faune. Rząd Kanady utworzył kilka parków narodowych w obrębie estuarium Zatoki Św. Wawrzyńca. Są to:

• Park Narodowy Forillon na wschodnim końcu Gaspésie
• Park Narodowy Prince Edward Island na północnym wybrzeżu Wyspy Księcia Edwarda
• Park Narodowy Kouchibouguac na północno-wschodnim wybrzeżu Nowego Brunszwiku
• Park Narodowy Cape Breton Highlands na północnym krańcu wyspy Cape Breton
• Park Narodowy Gros Morne na zachodnim wybrzeżu Nowej Fundlandii
• Park Narodowy L’Archipel-de-Mingan na wybrzeżu quebeckiego regionu Côte-Nord.

Kanał Laurentański na dnie zatoki został uformowany podczas poprzednich zlodowaceń. Gdy poziom wody w oceanie był najniższy, szelf kontynentalny był poddawany erozji przez Rzekę Św. Wawrzyńca.

Wybrzeże zatoki jest dość urozmaicone, od terenów płaskich po strome klify.