Zatoka Admiralicji

Zatoka Admiralicji
Ilustracja
Ujście Zatoki Admiralicji do Cieśniny Bransfielda widziane z Krzesanicy koło Stacji Arctowskiego
Lokalizacja

Ocean Południowy
Cieśnina Bransfielda

Powierzchnia

122,08 km²

Głębokość
• średnia
• maksymalna


201,7 m
ok. 530 m

Objętość

24,24 km³

Zasolenie

przy powierzchni: 16,4–34,1‰

Wyspy

Wyspa Dufayela, Wyspa Chabriera

Mapka zatoki
Mapa Zatoki Admiralicji
Położenie na mapie Wyspy Króla Jerzego
Mapa konturowa Wyspy Króla Jerzego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Zatoka Admiralicji”
Położenie na mapie Antarktyki
Mapa konturowa Antarktyki, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Zatoka Admiralicji”
Położenie na mapie Szetlandów Południowych
Mapa konturowa Szetlandów Południowych, w centrum znajduje się punkt z opisem „Zatoka Admiralicji”
Ziemia62°08′S 58°25′W/-62,133333 -58,416667
Zatoka Admiralicji pokryta pakiem lodowym

Zatoka Admiralicji (ang. Admiralty Bay, hiszp. Bahía Almirantazgo (nazwa chilijska) lub Bahía Lasserre (nazwa argentyńska))[1] – największa zatoka w archipelagu Szetlandów Południowych. Zatoka wcina się w Wyspę Króla Jerzego na ok. 17 km, ma 8 km szerokości przy ujściu do Cieśniny Bransfielda oraz 122 km² powierzchni.

Geografia

Zatoka w części północnej dzieli się na trzy fiordy, są to Ezcurra Inlet, Zatoka Mackellara i Zatoka Martela; są to zalane wodami oceanu doliny wiszące, uchodzące do centralnej części Zatoki. Zatoka Admiralicji zawiera też liczne pomniejsze zatoki, m.in. Zatoka Arctowskiego, Zatoka Półksiężyca, Zatoka Suszczewskiego, Zatoka Staszka, Rajska Zatoka, Zatoka Włodka, Zatoka Geofizyków, Zatoka Spery. Na zatoce znajduje się kilka wysp, z których największe to Wyspa Dufayela i Wyspa Chabriera. Średnia głębokość zatoki wynosi 201,7 m, a maksymalna ok. 530 m[2].

Na wybrzeżach zatoki rozlokowano stacje polarne całoroczne: polską Arctowskiego i brazylijską Comandante Ferraz oraz sezonową (letnią) peruwiańską Machu Picchu[2].

Zatokę obejmuje Szczególnie Zarządzany Obszar Antarktyki (ASMA) nr 1, a jej południowo-zachodnie wybrzeże zatoki chronione jest jako Szczególnie Chroniony Obszar Antarktyki (ASPA) nr 128 „Zachodni brzeg Zatoki Admiralicji”[3].

Zatoka została nazwana Admiralty Bay w czasie wyprawy z lat 1820-22, przez brytyjskiego kapitana George’a Powella, na cześć brytyjskiej Komisji Admiralicji (Board of Admiralty)[4]. Nazwa chilijska Bahía Almirantazgo nadana została w 1947.

Przypisy

  1. ↑ Oficjalna nazwa według KSNG: Antarktyka. „Nazewnictwo geograficzne Świata”. 8, s. 22, 2006. Główny Urząd Geodezji i Kartografii. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej. 
  2. ↑ a b Zatoka Admiralicji (pol.). W: Arctowski.pl [on-line]. Polska Akademia Nauk. [dostęp 2015-07-13].
  3. ↑ Management Plan for Antarctic Specially Managed Area No. 1 Admiralty Bay, King George Island. Antarctic Treaty Secretariat, 2014. [dostęp 2015-07-13].
  4. ↑ Admiralty Bay

Bibliografia

  • Mapa: Admiralty Bay. King George Island 1:50 000, Instytut Ekologii Polskiej Akademii Nauk, Warszawa 1990

Media użyte na tej stronie

Antarctica relief location map.jpg
Autor: Alexrk2, Licencja: CC BY-SA 3.0
Physical Location map Antarctica, Azimuthal equidistant projection
King George Island blank map.svg
Blank SVG map of King George Island
Zatoka Admiralicji.png
Autor: Aotearoa, Licencja: CC BY 3.0
Mapa Zatoki Admiralicji
Nazewnictwo zgodne z oficjalnym gazeterem Antarktyki publikowanym przez SCAR [1], polskie nazwy wg KSNG [2]
Jasnorzewski Gardens.jpg
Autor: Acaro, Licencja: CC BY-SA 3.0
Jasnorzewski Gardens and Halfmoon Cove at the Arctowski Antarctic Station on King George Island
Sea ice Antarctica.JPG
Autor: Acaro, Licencja: CC BY-SA 3.0
Pak w Zatoce Admiralicji, Wyspa Króla Jerzego