Zatoka Ryska
Zatoka Ryska | |
Państwo | |
---|---|
Lokalizacja | |
Powierzchnia | 18 000 km² |
Głębokość • maksymalna |
|
Zasolenie | 3,5–6‰ |
Cieki wodne uchodzące | |
Miejscowości nadbrzeżne | |
Wyspy | |
Mapa Zatoki Ryskiej | |
57°30′N 23°30′E/57,500000 23,500000 |
Zatoka Ryska[1] (łot. Rīgas jūras līcis, est. Liivi laht) – zatoka Morza Bałtyckiego pomiędzy Łotwą a Estonią.
Estońska wyspa Sarema (oraz znacznie od niej mniejsza – Muhu) odgradza zatokę od szerszych wód Morza Bałtyckiego. Zatoka z Morzem Bałtyckim połączona jest cieśninami Väinameri na północy i Irbe na północnym zachodzie. Oprócz wymienionych dwóch, w Zatoce Ryskiej znajduje się jeszcze wiele mniejszych wysepek należących do Estonii, a wśród nich najważniejsze: Kihnu, Ruhnu, Abruka i Manilaid. W północno-wschodniej części zatoki znajduje się mniejsza Zatoka Parnawska.
Najważniejsze miasta nad Zatoką to Ryga (Łotwa) i Parnawa (Estonia), a największe wpadające do niej rzeki to Dźwina, Lelupa i Gauja (Gauwa).
Międzynarodowa trasa E67 „Via Baltica” (Helsinki – Tallinn – Ryga – Kowno – Warszawa – Piotrków Trybunalski – Wrocław – Kłodzko – Hradec Králové – Praga) na swoim bałtyckim odcinku biegnie wzdłuż Zatoki i przecina łotewsko-estońską granicę w pobliżu łotewskiej miejscowości Ainaži.
W 1917 została stoczona bitwa w Zatoce Ryskiej pomiędzy flotą niemiecką a rosyjską.
Zobacz też
- park krajobrazowy Piejūra
Przypisy
- ↑ Morze Bałtyckie, Zatoki. W: Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej: Nazewnictwo Geograficzne Świata. T. Zeszyt 10 – Morza i oceany. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2008, s. 52. ISBN 978-83-254-0462-8.