Zatopienie MV Strumy
Zatopienie MV Strumy – storpedowanie i zniszczenie na Morzu Czarnym cywilnego statku z uchodźcami w lutym 1942 roku.
Podczas trwającej II wojny światowej niewielka jednostka (dawny angielski jacht luksusowy przebudowany na bułgarski transportowiec) została wyczarterowana do przewiezienia żydowskich uchodźców ze sprzymierzonej z państwami Osi Rumunii do kontrolowanej przez aliantów (Brytyjczyków) Palestyny.
Statek, który wypłynął z Konstancy 12 grudnia 1941, po przedłużonym wskutek kolejnych awarii napędu rejsie (planowo miał on trwać zaledwie kilkanaście godzin), z trudem dotarł do portu w Stambule. Brytyjskie władze Palestyny niechętne były tym migrantom z uwagi na prowadzoną celowo politykę powstrzymywania żydowskiego osadnictwa w mandatowej Palestynie; w poufnych uzgodnieniach „Struma” miała nie przedostać się przez cieśniny na Morze Śródziemne i do portów palestyńskich[1]. Przez kilkadziesiąt dni pasażerom odmawiano nawet prawa zejścia na ląd, bez względu na panujące na statku skandaliczne warunki bytowo-higieniczne.
23 lutego 1942 roku statek z nadal niesprawnym silnikiem, z wszystkimi uchodźcami na pokładzie został przez Turków odholowany z portu stambulskiego przez Bosfor z powrotem na Morze Czarne, gdzie pozostawiono go w dryfie. Wkrótce potem, 24 lutego został storpedowany i zatopiony przez radziecki okręt podwodny „Szcz-213” (ros. Щ-213). W wyniku tego zginęło 778 mężczyzn, kobiet i dzieci; jako rozbitek uratował się tylko jeden świadek – 19-letni David Stoliar, któremu po wyłowieniu przez tureckich rybaków i przesłuchaniach przez miejscowe władze udało się później dotrzeć do granicy Turcji i ostatecznie przedostać do Jerozolimy[2].
Zdarzenie to określono mianem „największej cywilnej katastrofy morskiej II wojny światowej”, choć więcej cywilów (poza personelem wojskowym) zginęło na większych statkach, takich jak „Wilhelm Gustloff”, „Cap Arcona”, RMS „Lancastria” i „Jun’yō Maru”.
Przypisy
- ↑ Wcześniejszą analogię stanowi przypadek wywożącego żydowskich uchodźców z Hamburga statku „MS St. Louis”, w maju 1939 niedopuszczonego do portów Stanów Zjednoczonych i ostatecznie zawróconego do Europy, gdzie większość uchodźców następnie stała się ofiarami holokaustu.
- ↑ [1] The Struma Project.
Linki zewnętrzne
- Sarah Honig, Lekcja pływającej trumny – o wydarzeniach dotyczących statku „Struma”. biblioteka.netgenes.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-16)]. [dostęp 2014-07-11]
Media użyte na tej stronie
The death voyage of STRUMA and MEFKURE in the monument in Ashdod