Zawiesy

Widok od północnej strony, zza Dunajca
Skała Zawiesy

Zawiesy[1], Zawiasy[2] – pas wapiennych, urwistych skał w północnych stokach Pieninek. Położony jest na wysokości ok. 450 m n.p.m. na lewym brzegu Dunajca, pomiędzy Krościenkiem a Szczawnicą, poniżej Kurnikowej Skały[1]. Nazwa jest ludowego pochodzenia i pochodzi od słowa zawiesa, czyli przewieszka (podobnie, jak n. Zawiesista Turnia w Tatrach). Dawniej czasami używano też określenia Skała Mostowa. Ta nazwa pochodziła od tego, że 50 m poniżej tej skały (w kierunku Krościenka) znajdował się drewniany most na Dunajcu, którym droga z Krościenka do Szczawnicy przekraczała rzekę. Wybudowany został w latach 1871–1872, a zerwany został przez powódź w 1934. Na polanie Pajówka przed Zawiesami znajdowała się karczma, a miejsce po drugiej stronie Dunajca naprzeciwko Zawiesów do tej pory nosi nazwę Zerwany Most. Wcześniej pomiędzy Krościenkiem a Szczawnicą nie było żadnego mostu, przy Zawiesach natomiast był prom, jednak przy dużej wodzie był on niebezpieczny i czasami do Szczawnicy przez kilka dni nie można się było dostać[3].

Zawiesy mają wysokość ok. 20 m, a u ich podnóży znajdują się niewielkie stożki piargowe. Budowę geologiczną Zawiesów opisał Krzysztof Birkenmajer w 1958. Jest to kilka łusek wapieni tzw. serii braniskiej, która wraz z osłoną jarmucką uległa sfałdowaniu, a jej stratygraficzne ogniwa zostały ustawione pionowo, a czasami wstecznie obalone o 180°. Miejsce to obrazuje według Birkenmajera „charakter i znaczenie ruchów wstecznych w Pienińskim Pasie Skałkowym[3]. Jest ciekawe również dla botaników. Skały porastają sucholubne murawy i rzadkie gatunki mchów. To tutaj w 1830 botanicy Franciszek Herbich i Aleksander Zawadzki odkryli nieznany dotąd gatunek rośliny – chryzantemę Zawadzkiego. W Polsce występuje on wyłącznie w Pieninach. Przy Zawiesach znajduje się też stanowisko bardzo rzadkiego w Polsce, z Pienin znanego tylko z 4 stanowisk gatunku innej rośliny – starca pomarańczowego[4]. Rośnie tu także pszonak Wittmana, smagliczka skalna, aster alpejski[5]. W 2016 r. znaleziono tu dwa gatunki rzadkich mchów podlegających ochronie: nurzypląs lancetowaty (Cinclidotus fontinaloides) i Thuidium assimile[6]. Aby ochronić nawapienne murawy Zawiesów przed zarastaniem krzewami i drzewami stosuje się ich ochronę czynną[7].

Obok Zawiesów prowadzi zielony szlak turystyczny z Krościenka na przełęcz Sosnów, gdzie łączy się z Sokolą Percią. Jest to najkrótsza trasa z Krościenka na Sokolicę. Przy szlaku tym, ok. 250 m przed Zawiesami (w stronę Krościenka) znajduje się kapliczka św. Kingi[3].

Szlak turystyki pieszej

szlak turystyczny zielony Krościenko – kapliczka św. Kingi – Zawiesy – KrasMały Sosnówprzełęcz Sosnów. Stąd szlak turystyczny niebieski na Sokolicę. Czas przejścia z Krościenka na Sokolicę 1:40 h (↓ 1:20 h)[1].

Przypisy

  1. a b c Pieniński Park Narodowy. Pieniny polskie i słowackie. Mapa 1:20 000, Kraków: Wyd. Kartograficzne Polkart, lipiec 2006, ISBN 83-87873-07-1.
  2. Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [dostęp 2021-10-25].
  3. a b c Józef Nyka, Pieniny, wyd. IX, Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006, ISBN 83-915859-4-8.
  4. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirek, Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6.
  5. Stanisław Pelc, Wycieczka botaniczna do Pienińskiego Parku Narodowego, „Rocznik naukowo-dydaktyczny WSP w Krakowie. Prace botaniczne”, 39, Kraków 1970, s. 199–217.
  6. Grzegorz Vončina, Adam Stebel, Materiały do flory mchów (Bryophyta) pienińskiego pasa skałkowego (Karpaty Zachodnie), „Pieniny. Przyroda i człowiek”, 14, 2016, s. 79–89.
  7. Projekt planu ochronnego Pienińskiego Parku Narodowego, 2010 [dostęp 2021-11-08].

Media użyte na tej stronie

POL Szlak niebieski.svg
Niebieski szlak turystyczny.
Zawiesy P28-1.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Skała Zawiesy przy Dunajcu w okolicach Krościenka nad Dunajcem
Kurnikowa Skała P24-2.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Widok na Pieninki od północnej strony
POL Szlak zielony.svg
Zielony szlak turystyczny.