Zawzięta

Zawzięta
Historia
Stocznia

Warsztaty Portowe Marynarki Wojennej w Pińsku

Położenie stępki

maj 1932

Wodowanie

1933

 Polska
Nazwa

Zawzięta

Wejście do służby

15 czerwca 1933

 MW ZSRR
Nazwa

Trudowoj

Wycofanie ze służby

19 września 1939

Los okrętu

zatopiona przez załogę

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

32 t

Długość

18,10 m

Szerokość

4,60 m

Zanurzenie

0,42 m

Napęd
1 silnik wysokoprężny 6 cylindrowy 'Glennifer' o mocy 120 KM, dwa podwójne pędniki stożkowe Hotchkissa
Prędkość

10 km/godz

Uzbrojenie
1 haubica kalibru 100 mm wz. 14/19 w obrotowej wieży pancernej,
1 działo 37 mm Puteaux wz.18,
1 ckm kalibru 7,92 mm Hotchkiss plot.
Załoga

17 marynarzy

„Zawzięta” – polska kanonierka rzeczna z okresu przed II wojną światową.

Historia

Jak kanonierka rzeczna „Zuchwała”.

Służba w Polsce

Służyła we I Flotylli Pińskiej, w składzie utworzonego w ramach Flotylli Oddziału Wydzielonego na Prypeci. Kanonierka uczestniczyła w wypadku, który miał miejsce 13 czerwca 1939 roku. Podczas ćwiczeń desantowych, połączonych z ostrym strzelaniem artyleryjskim, dowódca jednostki bosman Wojtaszewski popełnił błąd podczas zmiany namiarów ostrzału. Zamiast wydłużyć ogień o tysiąc metrów skrócił go o tysiąc metrów. Pocisk kalibru 100 mm trafił bezpośrednio w punkt obserwacyjny, powodując ciężkie rany 6 marynarzy. Wypadek ten został ukryty przed opinią publiczną. W chwili wybuchu II wojny światowej jednostka działała w rejonie Pińska. W chwili agresji sowieckiej, rozpoczęła marsz do Pińska. Niemożliwość dotarcia tam spowodowała decyzję o samozatopieniu jednostki koło wsi Knubowo nad rzeką Strumień 18 września 1939.

Służba w ZSRR

3 listopada 1939 podniesiona przez Rosjan, po czym wyremontowana w Pińsku i wcielona do służby pod nazwą „Trudowoj” (pol. robotnik). Jeszcze 24 października 1939 zaliczona do Flotylli Dnieprzańskiej, następnie od 17 lipca 1940 wchodziła w skład Flotylli Pińskiej[1]. Po ataku Niemiec na ZSRR walczyła w sierpniu 1941 na Prypeci i Dnieprze. 31 sierpnia 1941 zatopiona przez czołgi i artylerię na Dnieprze w rejonie Domantowa, podczas próby wycofania do Kijowa. 18 kwietnia 1944 ponownie podniesiona przez Rosjan i odholowana do Kijowa, gdzie została oddana na złom[1].

Dane taktyczno-techniczne

Uzbrojenie:

  • w służbie polskiej:
    • 1 haubica 100 mm wz. 14/19 w wieży
    • 1 działo 37 mm Puteaux wz.18 w wieży typu Ursus
    • 1 ckm 7,92 mm Hotchkiss plot.
  • w służbie radzieckiej:[1]
    • 3 działa 76 mm (1xII, 1xI)
    • 3 karabiny maszynowe 7,62 mm Maxim

Pancerz – od 4,6 do 10 mm. Chronił burty, pokład, sterówkę i wieże artylerii.

Przypisy

  1. a b c S.S. Bierieżnoj, op.cit., s.53-54

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

POL Marynarka Wojenna.svg
Orzeł Marynarki Wojennej RP
Naval Ensign of river fleet IIRP v1.svg
Bandera wojenna wojskowych statków żeglugi śródlądowej Rzeczypospolitej Polskiej z lat 1930-1938. Oparta na Image:Naval_Ensign_of_Poland.svg i Image:Anchor pictogram.svg.
Naval Ensign of the Soviet Union (1950–1991).svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki