Zbigniew

Zbigniew – męskie imię pochodzenia słowiańskiego. Złożone jest z dwóch członów: Zby- („zbyć, zbyć się, pozbyć się”) i -gniew („gniew”)[1]. Mogło oznaczać „tego, który się zbył (pozbył) gniewu”. Właściwie powinno ono brzmieć Zbygniew, a Zbigniew to wynik zniekształcenia, które nastąpiło przy odczycie imion słowiańskich przez pierwszych badaczy. W Polsce imię to po raz pierwszy odnotowano jako Zbygniew[2]. Do końca XV wieku imię Zbygniew zanotowano u około 1000 osób[3].

Zbigniew imieniny obchodzi: 17 lutego, 17 marca, 1 kwietnia, 7 czerwca (wspomnienie bł. Zbigniewa Strzałkowskiego), 10 października i 10 grudnia.

Podobne imiona staropolskie: Zbylut, Zbysław, Zbywoj.

Znane osoby

Zobacz też


Przypisy

  1. Stanisław Rosik: Zbigniew i jego czasy. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2002, s. 4. ISBN 83-7023-914-5.
  2. Witold Taszycki [red.]: Słownik staropolskich nazw osobowych, t. VI, z. 2, Wojsław - Zimnowodski. Wrocław - Warszawa - Kraków - Gdańsk - Łódź: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1982, s. 291.
  3. Por. średniowieczna frekwencja imion Więcesław, Więc (s)ław, Stanisław, Jarosław, Władzisław, Bogusław, Świętosław, Sędziwuj, B. Raszewska-Żurek, Najstarsze ślady asymilacji osadników niemieckich do kultury polskiej zachowane w ich imionach, [w:] Z. Kaleta [red.], Nazwy własne a kultura. Polska i inne kraje słowiańskie, Warszawa 2003, ISBN 83-89191-14-8