Zbigniew Ładosz

Zbigniew Ładosz
Data i miejsce urodzenia14 kwietnia 1939
Wrotnów
Data i miejsce śmierci15 grudnia 1999
Konin
Poseł I kadencji Sejmu
Okresod 25 listopada 1991
do 31 maja 1993
Przynależność politycznaNSZZ „Solidarność”
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Zbigniew Ładosz (ur. 14 kwietnia 1939 we Wrotnowie, zm. 15 grudnia 1999 w Koninie[1]) – polski polityk, inżynier, działacz opozycji w okresie PRL, poseł na Sejm RP I kadencji.

Życiorys

Był pracownikiem ZNTK we Wrocławiu (1959), PKS w Lubaniu (1961), Fabryki Nawozów Fosforowych w Uboczu (1961–1969). Od 1969 pracował jako starszy technolog w Hucie Aluminium Konin[1]. W 1981 ukończył studia na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Poznańskiej[1].

We wrześniu 1980 zaangażował się w działalność NSZZ „Solidarność” w swoim zakładzie pracy. Od stycznia do czerwca 1981 był członkiem Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego w Koninie. W czerwcu 1981 został wiceprzewodniczącym zarządu regionu konińskiego związku[1]. 13 i 14 grudnia 1981 uczestniczył w strajku w swoim zakładzie[1]. 15 grudnia 1981 został zatrzymany, następnie tymczasowo aresztowany i skazany za kierowanie strajkiem i kontynuowanie działalności związkowej na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności[2][3]. 15 grudnia 1982 został warunkowo zwolniony, następnie pracował jako rzemieślnik[1].

W lipcu 1989 należał do organizatorów miejskiego Komitetu Obywatelskiego w Koninie, od sierpnia 1989 był jego przewodniczącym. Od 10 lutego 1990 do 29 lutego 1992 był przewodniczącym zarządu Regionu Konin NSZZ „S”[1]. Od lutego 1990 do kwietnia 1999 ponownie pracował w Hucie Aluminium w Koninie[1].

W 1991 z listy związkowej uzyskał mandat posła na Sejm I kadencji w okręgu konińsko-sieradzkim[4]. Zasiadał w Komisji Polityki Społecznej oraz Komisji Spraw Zagranicznych. Był także członkiem Podkomisji nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektu ustawy o zmianie ustawy o opodatkowaniu wzrostu wynagrodzeń. W 1993 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję z ramienia Bezpartyjnego Bloku Wspierania Reform. Później zrezygnował z działalności politycznej.

W 2009, pośmiertnie, został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[5].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h Encyklopedia Solidarności. Opozycja w PRL 1976–1989. Tom 3, wyd. Stowarzyszenie Pokolenie i IPN, Katowice-Warszawa 2019, s. 310 (biogram autorstwa Przemysława Zwiernika).
  2. ↑ Strajk w Hucie Aluminium Konin. encysol.pl. [dostęp 2019-09-18].
  3. ↑ Ładosz Zbigniew, 14-04-1939, imię ojca: Wiktor. ipn.gov.pl. [dostęp 2019-09-18].
  4. ↑ M.P. z 1991 r. nr 41, poz. 288
  5. ↑ M.P. z 2010 r. nr 27, poz. 248

Bibliografia